چرا از اکران یک فیلم عصبانی هستند؟

چرا برخی از خبر اکران فیلم «عصبانی نیستم» به کارگردانی رضا درمیشیان عصبانی هستند؟! این پرسشی است که جست‌وجوی پاسخ آن، برخی مباحث فرامتنی را درگیر کند و به نتیجه برساند که برخی اعتراض‌ها و انتقادهای امروز به وزارت فرهنگ دولت یازدهم، با مبناهای عقلی و منطقی و غیر جناحی و سیاسی نسبتی دارد؟
 
به گزارش ایسنا، هفته‌ی گذشته پس از انتشار ثبت قرارداد فیلم «عصبانی نیستم» در شورای صنفی نمایش، برخی جریان‌ها با وجود اطمینان خاطری که شخص رییس سازمان سینمایی در چند وقت اخیر درباره نسخه اصلاح شده این فیلم به آنها داده بود، باز هم اعتراضاتشان را به عصبانیت بیان کردند و نقدهای تندی را نسبت به محتوای این فیلم پیش کشیدند.
 
این در حالی بود که حجت‌الله ایوبی 2 تیر ماه در یک اظهار نظر صریح در نشست خبری‌اش درباره وضعیت نمایش فیلم «عصبانی نیستم» و مخالفت‌های برخی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با نمایش این فیلم به هر شکل اظهار کرد: «عصبانی نیستم» پروانه نمایش دارد و قرار نیست تصمیم جدیدی درباره فیلم گرفته شود. سازنده این فیلم آن‌را طی یک تفاهم بسیار خوب به یک فیلم اجتماعی تبدیل کرده است و «عصبانی نیستم» اکنون از نظر شورای پروانه نمایش، یک فیلم اجتماعی است؛ نه سیاسی.
 
حال در این میان با توجه به مباحث مطرح شده از سوی طیف مخالف اکران این فیلم، جای این تامل به‌وجود می‌آید که مرجع‌ تصمیم‌گیرنده برای اکران یک فیلم کجاست و قانون از نظر مخالفان، چه جایگاه و وجاهتی دارد؟
 
آیا وزارت ارشاد و شورای پروانه نمایش وقتی به اکران یک فیلم مجوز می‌دهد، همان مرجعی نیست که به اکران یک فیلم دیگر مجوز نمی‌دهد و این گروه مخالف از مجوز ندادن به آن فیلم خرسند می‌شوند؟!
 
با این حساب اگر قرار باشد همیشه نظر یک طیف خاص که قطعا نماینده افکار عمومی جامعه هم نیستند، لحاظ شود، تکلیف وظایف وزارت ارشاد و مشخصا ریاست سازمان سینمایی چه می‌شود؟! حدود اختیارات آن‌ها چه می‌شود؛ اگر نتوانند پای مجوزهایشان بایستند؟!
 
پس از اظهار نظرهای طیف مخالف اکران «عصبانی نیستم» در طول یک هفته گذشته و برخی حواشی دیگر، به نظر می‌رسد، رییس سازمان سینمایی در اختتامیه جشنواره‌ی منطقه‌ای سینما جوان طی دو روز گذشته و جشنواره یاس مواردی را مطرح کرد که پاسخی به همین منتقدانش است.
 
او مهم‌ترین سیاست را برای تنش‌زدایی و عبور از بحران‌ها در سینما، سیاست «صبر ایوب» دانست و گفت: من، ایوبی هستم و فکر می‌کنم، این سیاست کارساز بوده است.
 
با توجه به صحبت‌های اخیر حجت‌الله ایوبی و پاسخ به منتقدانش، باید امیدوار بود، این ‌بار روش رییس سازمان سینمایی برخلاف رویه‌ای که در جشنواره فیلم فجر برای اکران مشخصا «عصبانی نیستم» در پیش گرفته شد، باشد.
 
در جشنواره‌ی فیلم فجر علاوه بر اینکه به دلیل فضای رسانه‌ای برخی گروه‌های معدود، سئانس نمایش فیلم تغییر کرد،از رقابت و جوایز جشنواره فجر هم کنار گذاشته شد، درحالیکه نوید محمدزاده قرار بود سیمرغ بهترین بازیگری را بگیرد و به گونه‌ای فشارها پیش رفت که دقایقی از اختتامیه‌ی جشنواره‌ی فجر سپری شده بود که دست‌اندرکاران جشنواره‌ اعلام کردند، تهیه‌کننده این فیلم به خاطر حاشیه‌ها و برای حفظ آرامش سینما، فیلمش را از رقابت خارج کرده است.
 
«عصبانی نیستم!» داستان نوید ، دانشجوی ستاره‌دار و اخراجی است که برای فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در رویارویی با بی‌اخلاقی‌های جامعه با خود تمرین می‌کند تا «عصبانی» نباشد و در تلاش است تا دختر مورد علاقه‌اش «ستاره» را از دست ندهد...
 
حال این پرسش مطرح است که چرا برخی، از نقد بی‌اخلاقی‌ها و بی عدالتی‌های بدیهی و موجود در جامعه، از جنس همان «عدالت اجتماعی» که دست‌کم در زبان و گفتار، مورد توجه همین طیف فکری در چند سال گذشته بوده، ناراحتند و با این عصبانیت‌ها، خود را در ارتباط با بی اخلاقی‌ها و ناعدالتی‌های موجود در جامعه، در چه نسبتی قرار می‌دهند؟
 
باران کوثری و نوید محمدزاده نقش‌های اصلی این فیلم را بازی می‌کنند که فیلمبرداری آن در بیش از 60 لوکیشن مختلف از شمالی‌ترین تا جنوبی‌ترین نقطه تهران صورت گرفته است.
 
نوید محمدزاده و باران کوثری برای بازی در این فیلم نامزد دریافت سیمرغ جشنواره‌ی فیلم فجر بودند.
 
در سایر بخش‌ها ازجمله بهترین جلوه‌های ویژه بصری امیر سحرخیز و کامران سحرخیز، بهترین صدای فیلم برای صدابردار: نظام‌الدین کیایی/ صداگذار: محمدرضا دلپاک و بهترین تدوین برای هایده صفی‌یاری فیلم «عصبانی نیستم» نامزد دریافت سیمرغ بوده است.
 
چند ماه پس از جشنواره فجر، کارگردان فیلم سینمایی «عصبانی نیستم!» جوایز بهترین کارگردانی، بهترین فیلم و «وینسنت وارد» بخش رقابتی استعدادهای جدید سینمای آسیا را از جشنواره‌ی فیلم شانگهای گرفت.
 
البته فیلم "عصبانی نیستم!" که تهیه کنندگی، نویسندگی فیلمنامه و کارگردانی آن به عهده رضا درمیشیان بوده، پس از نمایش در جشنواره فیلم فجر، در اولین نمایش بین‌المللی خود در بخش پانورامای شصت‌وچهارمین جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد.
 
این فیلم در دومین حضور بین المللی خود در سی‌وسومین جشنواره فیلم استانبول به روی پرده رفت و پیش از حضور در شانگهای نیز در هشتمین جشنواره سینمای جنوب اسپانیا حضور یافت.
 
در جشن اخیر منتقدان سینمایی هم نوید محمدزاده بازیگر، هایده صفی‌یاری تدوین‌گر و رضا درمیشیان کارگردان برگزیده شدند.