علی مطهری در روزنامه شرق نوشت:
مجلس؛ مکانی است که در آن هر یک از نمایندگان باید امکان طرح دیدگاه و سخن خود را داشته باشند و کسی نمی‌تواند این حق را از آنان سلب کند. در چنین فضایی، طبیعی است که گرایش‌های مختلف به دنبال بیان مواضع خود باشند و طرف مقابل هم موضع خود را بیان کند. این؛ طبیعت مجلس است، گرچه این اعلام مواضع گاهی توام با توهین و افترا می‌شود، اتفاقی که در جلسه دیروز افتاد که البته اخلاقی نیست. درخصوص معرفی نامزد برای نمایندگی قوه‌مقننه در شورای نظارت بر صداوسیما و نیز هیات نظارت بر مطبوعات، کمیسیون فرهنگی با توجه به اکثریتی که دارد، از اختیار قانونی خود که در ماده 218 آیین‌نامه داخلی مجلس وجود دارد استفاده نادرست کرد.
آنان به این مهم بی‌توجه بودند که قرار است نماینده قوه‌مقننه در هیات نظارت بر مطبوعات انتخاب شود نه نماینده کمیسیون فرهنگی و یک گرایش خاص فکری.
نوعی بی‌تدبیری در این مساله اتفاق افتاد و دو شخص خاص از یک تیپ فکری، آن هم تندرو، به مجلس معرفی شدند در حالی که در چنین مواردی باید دست مجلس باز باشد تا افراد بتوانند به گرایش موردنظر خود رای بدهند. بنده برای بازشدن دست‌کمیسیون فرهنگی و نیز ازبین‌رفتن شبهه تاثیر نسبت خانوادگی با رییس مجلس در تصمیم هیات‌رییسه، با اینکه نفر سوم در رای‌گیری کمیسیون با اختلاف یک رای بودم، از نامزدی انصراف دادم تا مشکل حل شود و کمیسیون فرهنگی که در واقع با من مشکل داشت نفرات بعدی را معرفی کند ولی آنها روی نظر خود پافشاری کردند و در نتیجه جلسات اخیر مجلس با تنش در صحن بر سر این موضوع همراه شد. تضعیف آقای لاریجانی یک هدف کلی برای تندروهای مجلس است که به هر بهانه‌ای حمله‌ای را تدارک می‌بینند و این در ماجرای برهم‌زدن سخنرانی ایشان در قم و جلسه علنی روز گذشته و مانند اینها قابل مشاهده است.
با وجود این، روز گذشته دکتر لاریجانی به‌خوبی جلسه را اداره کرد و پاسخی درخور تامل به اتهام آنها داد که «دیکتاتوری اقلیت، بدتر از آن چیزی است که مرا به آن متهم می‌کنید.»
تجربه نشان داده که این گروه همچنان به دنبال تنش و حاشیه‌سازی خواهد بود. راهکار مواجهه با آنها این است که نمایندگان معتدل که تعداد آنها کم نیست، انسجام بیشتری داشته باشند و فرصت عرض‌اندام به این افراد را ندهند. واقعیت این است که اکثر نمایندگان، این تفکر را قبول ندارند اما به دلیل فقدان انسجام کافی میان آنها گاهی تندروها ابتکار عمل را به دست میگیرند. آنها دارای تشکیلات و برنامه هستند و از محافلی خارج از مجلس خط میگیرند. گاهی مجلس را در مقابل عمل انجام‌شده قرار می‌دهند و نمود خارجی آن این است که کل مجلس تندرو است.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
برای اثبات حرفم هم ، مگه میشه با اقلیت ی وزیر رو استیضاح کرد ؟ میشه با چهل تا رای بکشونیش مجلس اما نمیشه استیضاح کنی !!!
به نظرم اصول گراها مسلولیت 8 سال تندروی و انتقام سیاسی از اصلاح طلبان در مسال کوی دانشجو و ... رو باید بپذیرند اینکه فتنه رو بلی دست گرفتند تا خارج از دادگاه و قانون با افراد مقابله کنند و خودشون رو درست کنن !
چون من الان حس میکنم جوری داره جلوه داده میشه که پایداری فقط مقصر !!! و داره فراموش میشه قبل اینها اقایونی بودند که ما باهاشون تو مسائل سیاسی ، اجتماعی و مخصوصا فرهنگی مشکل داشتیم !!! خلاصه قرار نیست مرگ رو ببینیم به تب راضی بشیم ، ما دنبال اعتدال و اصلاح هستیم ! ما به دنبال تعامل با دنیا هستیم نه با ایستادگی بر اصول سلیقه ی چند نفر و گروه و نادیده گرفتن اصول مردم رفتار بشه
اصول مردم چیه؟!
اصول اکثریت با رفتن احمدی نژاد و آمدن روحانی تغییر کرده؟!
اگر همین نماینده ها وزیر دکتر احمدی نژاد رو استیضاح میکردن بازم همین حرف ها رو میزدی؟!
هم راجع به کرسنت و 650 میلیون یورو
خوب برای همین آنها را بمجلس فرستاده اند