مانی حقیقی: جایزه خانه سینما مزه دیگری دارد

شانزدهمین جشن خانه سینما بعد از سه‌سال وقفه 21شهریورماه برگزار می‌شود. نامزدهای این جشن که از میان تولیدات سه‌سال گذشته سینمای ایران انتخاب شدند چهارشنبه گذشته معرفی شدند. در میان نامزدها دو فیلم «ملکه» و «پذیرایی ساده» با نامزدی هفت رشته رکورددار این دوره از جشن هستند؛ اتفاقی که به اعتقاد مانی حقیقی کارگردان «پذیرایی ساده» با توجه به نوع نگاه تخصصی که در انتخاب آثار دارد از اهمیت زیادی برخوردار است.

پذیرایی ساده در میان 16 بخش داوری اصلی و سه بخش داوری تخصصی، توانست نامزدی داوری شورایعالی تهیه‌کنندگان، کارگردانان و بازیگران را برای حقیقی و نامزدی کانون فیلمبرداران را برای هومن بهمنش، کانون تدوینگران را برای هایده صفی‌یاری، طراحی صحنه را برای امیرحسین قدسی و انجمن صدابرداران را برای وحید مقدسی به دست بیاورد. اما در این میان، نامزدی حقیقی در نقش بهترین بازیگر نقش اول مرد در کنار بازیگرانی چون شهاب حسینی، رضا عطاران، میلاد کی‌مرام و علی مصفا مورد توجه قرار گرفت.

حقیقی که بیشترین نامزدی و جایزه را در حوزه کارگردانی و نویسندگی دارد بعد از حضور در فیلم‌هایی چون درباره الی، آسمان محبوب، ورود آقایان ممنوع، آذر، پرویز شهدخت و دیگران و پذیرایی ساده برای نخستین‌بار است که در زمینه بازیگری نامزد می‌شود. جدا از نامزدی‌ها، پذیرایی ساده یکی از شش فیلمی بود که توسط حوزه هنری با مشکل روبه‌رو و در نهایت نیز در سینماهایی خارج از مجموعه‌ سینماهای این نهاد هنری اکران شد.

‌با اعلام نامزدهای جشن خانه سینما دو فیلم «پذیرایی ساده» و «ملکه» با هفت نامزدی رکورددار این جشن بودند. با توجه به اینکه این جایزه رویکرد صنفی دارد خواستم بدانم که این انتخاب را چطور ارزیابی می‌کنید؟
جذاب‌ترین نکته درباره شیوه داوری در جشن خانه سینما این است که نماینده‌های صنف‌های مختلف به شکل مستقل از یکدیگر فیلم‌ها را داوری می‌کنند. بنا‌بر‌این، نامزدی در هر یک از رشته‌ها حاصل همفکری متخصصان آن رشته خاص است. اینکه این هفت نامزدی را که نصیب «پذیرایی ساده» شده هفت گروه داوری مختلف تعیین کرده‌اند من را خوشحال می‌کند. راستش این نامزدی‌ها خوشایندترین اتفاقی است که در زندگی کاری من افتاده. همین که فیلمم در چنین شرایطی نامزد شده‌ است، فارغ از اینکه برنده بشویم یا نه، برایم از هر جایزه دیگری که تا به حال برده‌ام شیرین‌تر است.

‌«پذیرایی ساده» دوشادوش «ملکه» محمد باشه‌آهنگر جلو آمده که یک اثر سینمایی پرهزینه و BigProduction است. یعنی فیلم شما که با هزینه‌های میلیاردی هم ساخته نشده در رقابت با فیلمی با این مختصات دیده شده است. این اتفاق را چطور می‌بینید؟
این هم اتفاق خوبی است. من فیلم «ملکه» را خیلی دوست دارم و فکر می‌کنم مستحق همه نامزدی‌هایی که شده، هست. این فیلم یکی از آثار درخشان چندسال گذشته سینمای ایران است و من خوشحالم که کنار آقای باشه‌آهنگر هستم. دوسال پیش هم در جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی از کارگردانی من تقدیر شد و جایزه بهترین کارگردان را به آقای باشه‌آهنگر دادند. آنجا با هم بودیم و حالا دوباره در کنار هم هستیم.

‌ جشن خانه سینما بعد از سه‌سال تعطیلی برگزار می‌شود؛ سه‌سالی که اتفاقات مختلفی برای سینمای ایران و صنوف آن رخ داد و خانه سینما توسط دولت قبلی تا مرحله انحلال پیش‌‌ رفت. به‌عنوان عضوی از خانواده سینما برگزاری این جشن را چطور ارزیابی می‌کنید؟ صرفنظر از نتیجه‌ای که قرار است برای شما و فیلم‌ پذیرایی ساده رقم بخورد... .
جشن خانه سینما یک رخداد سینمایی مستقل از سیاست‌های دولت است. داوران این جشن را هم همان‌طور که گفتم، خود صنوف سینمایی معرفی می‌کنند. این داوران به‌صورت مستقل از سیاست‌های دولتی و مستقل از نمایندگان اصناف دیگر، نامزدها را معرفی می‌کنند. به این ترتیب داوری‌ها جدی‌تر و تخصصی‌تر هستند و پیرو یک خط فکری خاص نیستند. دقیقا همین استقلال عمل موجب انحلال جشن در چندسال گذشته شد. اینکه نامزدها امسال از میان محصولات سینمایی سه‌سال گذشته انتخاب شده‌اند، ارزش نامزدی‌ها را بیشتر هم کرده است.

‌این بالابودن تعداد فیلم‌ها با توجه به همین نکته‌ای که گفتید یعنی داوری از میان تولید سه‌سال سینمای ایران کار سختی است... .
بله، در این دوره رقابت میان فیلم‌های سه‌سال سینمای ایران بوده. همین نکته لطف نامزدشدن را برای همه ما بیشتر کرده.

‌گمان می‌کردید فیلم شما بتواند امسال تا این مرحله پیش رود و این تعداد نامزدی را داشته باشد؟
اصلا فکرش را هم نمی‌کردم!

‌فیلم «پذیرایی ساده» یکی از شش‌فیلمی بود که با بی‌مهری و مشکلاتی که حوزه هنری برایشان پیش آورد، روبه‌رو شد و برای اکران حاشیه‌هایی داشت. با این نامزدی‌ها فکر می‌کنید کمی تلافی آن مشکلات شده است؟ به‌خصوص که در میان آن شش‌فیلم حداقل در کارگردانی و بهترین فیلم «پذیرایی ساده» توانست انتخاب شود...
من تردید دارم لطفی که داوران جشن خانه سینما به فیلم ما داشته‌اند، کوچک‌ترین تاثیری روی طرز فکر مدیران حوزه هنری داشته باشد. این مدیران خودشان را تافته جدابافته می‌دانند و علت انزوایشان هم همین است. ولی من دوست ندارم این بحث را بیشتر از این باز کنم. 

‌ خودتان پیش‌تر اشاره کردید در جشنواره‌های بین‌المللی معتبری شرکت کرده و نامزد یا برنده شده‌اید؛ با این حال می‌خواهم بدانم نامزدی این جایزه برای یک کارگردان چه جایگاهی می‌تواند داشته باشد؟
«پذیرایی ساده» جایزه‌های زیادی در جشنواره‌های بین‌المللی برده، ولی جلب توجه داوران ایرانی و هم‌صنفی‌های خودم مزه دیگری دارد. خیلی شیرین است.

‌جایزه کارگردانی در همه جشنواره‌ها و جشن‌ها یکی از جایزه‌های مهم است. در این دوره از جشن خانه سینما در بخش کارگردانی شما رقیب کارگردانانی چون اصغر فرهادی، علی مصفا، پرویز شهبازی و محمد باشه‌آهنگر هستید. در میان این فیلم‌ها کدام یک را بخت اول جایزه کارگردانی می‌دانید؟
همه این فیلم‌ها را دیده‌ام و دوست داشته‌ام. وقتی خودم جزو نامزدها هستم مقایسه سخت می‌شود. بنابراین نمی‌توانم فیلمی را از میان این آثار انتخاب کنم. اما فکر می‌کنم هرکدام این فیلم‌ها که جایزه ببرند، اتفاق درست و خوبی افتاده است. منظورم این است هیچ فیلمی در این فهرست نیست که به نظر من مستحق برنده‌شدن نباشد. با همه نامزدی‌ها موافقم و از اینکه در کنار این فیلم‌ها هستم، بسیار خوشحالم.

‌بر اساس صحبت‌های آقای عسگرپور، خانه سینما قصد دارد شانزدهمین جشن خود را بسیار مختصر و ساده برگزار کند. یعنی تصمیم برگزار‌کنندگان جشن با توجه به وضع معیشت اهالی سینما ساده‌شدن این جشن است؛ یک‌جور شبیه نام فیلم خود شما «پذیرایی ساده». قرار است پذیرایی ساده‌ای از خانواده سینما و برگزیدگان شود. برگزاری جشنی که به‌قول شما مهم‌ترین اتفاق سینما در میان اهالی سینماست، به نظر شما چطور می‌تواند باشد؟
اینکه جشن چگونه برگزار شود را مدیران خانه سینما باید تصمیم بگیرند. حتما برگزاری ساده جشن دلایل خودش را دارد و فکر می‌کنم برگزارکننده‌ها از جزییات وضعیت موجود بهتر خبر دارند. درهرحال به تصمیمشان احترام می‌گذارم.

‌در میان هفت‌رشته‌ای که فیلم «پذیرایی ساده» نامزد شده، یکی هم نامزدی بهترین بازیگر نقش اول مرد است. فکر می‌کنم با توجه به اینکه همیشه در حوزه کارگردانی و بهترین فیلم نامزد بوده‌اید، این اتفاق برای اولین‌بار است که رخ می‌دهد.
راستش باورم نمی‌شود که در کنار بازیگران به این خوبی نامزد شده‌ام. من اصلا خودم را بازیگر نمی‌دانم، چه برسد به بازیگر مستحق جایزه. بازی‌ام در فیلم خودم هم بیشتر از روی ناچاری بود. در این مورد فکر می‌کنم داوران بیش از اندازه به من لطف داشته‌اند.