محققان دانشگاه یو.سی.ال. (UCL)انگلیس معادله ریاضی برای پیش بینی شادی لحظه به لحظه افراد ابداع کرده اند.
به گزارش ایرنا از رویترز، نتایج این معادله نشان می دهد که شادی لحظه به لحظه افراد بازتاب درست انجام شدن کارها نیست بلکه بازتاب این است که کارها بهتر از انتظار انجام شده اند.
این معادله جدید به دقت پیش بینی می کند که افراد بر اساس حوادثی مانند پاداش هایی که دریافت می کنند و یا انتظاراتی که از یک وظیفه تصمیم گیری داشتند، در لحظه چقدر ابراز خوشحالی می کنند.
این معادله در جریان مطالعه دانشمندان دانشگاه یو.سی.ال در مورد پیش بینی میزان خوشحالی لحظه به لحظه افراد ابداع شد.
در این مطالعه دانشمندان ارتباط میان شادی و روندهای عصبی را که به بروز احساساتی مانند شادی منجر می شود، بررسی کردند.
پیش از این مشخص شده بود که حوادث زندگی بر شادی فرد اثر می گذارند اما تاکنون میزان دقیق شادی لحظه به لحظه فرد در هنگام تصمیم گیری و دریافت نتایج مثبت از این تصمیمات مشخص نبود.
اما این معادله که توسط محققان دانشگاه یو.سی.ال ابداع شده است می تواند شادی لحظه به لحظه افراد را پیش بینی کند.
دانشمندان معتقدند که کمی نشان دادن وضعیت های افراد می تواند به پزشکان در درک بهتر اختلالات حالت های روحی روانی کمک کند.
در این مطالعه محققان به 26 نفر یک وظیفه تصمیم گیری دادند که نتیجه آن به کسب و یا از دست داد پول منجر می شد.
محققان در جریان این مطالعه مرتب از افراد سوال کردند که در این لحظه چقدر خوشحال هستند. فعالیت عصبی شرکت کنندگان نیز در جریان این تصمیم گیری با استفاده از ام.آر.آی اندازه گیری شد.
سپس دانشمندان یک الگوی محاسبه ای ساختند که در آن ابراز شادی با پاداش ها و انتظارات اخیر ارتباط داشت.
سپس محققان این الگو را بر روی 18 هزار و 420 فرد شرکت کننده در بازی «چه چیز مرا خوشحال می کند» که در یک اپلیکیشن تلفن هوشمند موجود است، آزمایش کردند.
این اپلیکیشن که «تجربه بزرگ مغز» نام دارد را دانشمندان یو.سی.ال ابداع کرده اند.
دانشمندان متوجه شدند که این معادله حتی برای افراد شرکت کننده در این بازی که در جریان آن تنها امتیاز برنده می شوند و نه پول، نیز کاربرد دارد.
همچنین دانشمندان در جریان این آزمایش متوجه شدند که جمع آوری کلی ثروت پیش بینی کننده خوبی برای شادی نیست.
علاوه بر این شادی لحظه به لحظه افراد به تاریخچه اخیر پاداش ها و انتظارات آنها بستگی دارد.
این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.
