فرارو- موسیقی افغانستان از یک سو وام دار موسیقی ایران و از سوی دیگر تحت سیطره موسیقی هند است. بر اساس اسناد تاریخی تاثیر موسیقی هند را می توان به بیش از 16 قرن قبل برگرداند. این زمانی است که کولی های هند برای اجرای نمایش و موسیقی به افغانستان وارد شدند.
حدود 10 قرن پیش و در زمان سلطان محمود غزنوی موسیقی ایرانی وارد افغانستان شد. این موسیقی که در میان افغان ها به موسیقی خراسانی مشهور است، هر چند موجب دگرگونی ساختار موسیقی هندی و تکامل آن شد و اما با این حال نتوانست حضور موسیقی هندی را در این کشور کم رنگ کند.
شهر هرات در عرصهٔ موسیقی افغانی جایگاه ویژهای دارد به نوعی موطن موسیقی سنتی افغانستان به شمار می آید. موسیقی این ولایت نسبت به سایر ولایتهای افغانستان به موسیقی ایرانی نزدیکتر است.
در سال 1352، موسیقی دانان برجسته افغان با پیشنهاد لوید میلر در جشن هنر شیراز حاضر شدند . لوید میلر و دکتر داریوش صفوت (رئیس مرکز حفظ و اشاعه موسیقی) میزبانی این گروه را به عهده گرفتند و برنامه های آنان را ترتیب دادند.
لوید میلر متولد 1983 در امریکاست که سعی بسیاری در شناسایی موسیقی شرق کرد. او پس از هشت سال مطالعه زبان و فرهنگ فارسی، تز دکترای خود را در ایران و از دانشگاه یوتا تحت نام Music and Song in Persia منتشر ساخت.
از آنجا که سعی بر این بود که فقط موسیقی قومی جدی در شیراز ارائه شود، میلر و صفوت از نوازندگان خواستند تا با سازهای خود به تکنوازی بپردازند. در اینجا تکنوازی در تنبور و دلربا می باشد.
تنبور یکی از سازهای زهی است و طول آن به یک متر و سی و دو سانتیمتر می رسد. تنبور دارای سیم اصلی و پانزده تا فرعی است که بیست و هفت پرده دارد و و سیم ها از روی دستهای بلند و کاسهای عبور کردهاست و با ضربه انگشتان به صدا درمیآید. این ساز در اغلب نقاط کشور مورد استفاده قرار میگیرد.
همچنین دلربا سازی هندی است که در سال 1312 در زمان امیر شیر علی خان و پس از سفرش به هند وارد افغانستان شد.
اخبار موسیقی ایرانی را از اینجا پیگیری کنید