از دكتر كردان تا نود!

احسان تقدسی در آخرین مطلب وبلاگش معتقد است دولت نهم از ماجراهایی چون کردان و برنامه نود برای فرار از مشکلاتش استفاده می کند.

متن یادداشت وی را بخوانید:

در ماجرای پیش آمده میان برنامه نود و سازمان تربیت بدنی (به نمایندگی از دولت نهم) اما و اگر و نكات پنهانی وجود دارد كه نگاهی به آنها می تواند تا حدودی گره از زوایای پنهان این ماجرا باز كند.

در آن هنگام كه ماجرای علی كردان، وزیر كشور سابق دولت نهم به ماورای مرزها رسیده بود و در داخل در هر محفل و بزمی سخن از كردار زشت وزیری بود كه سالیان درازی با مدارك جعلی بر هر پست و مقامی تكیه زده بود، ظریفی در دولت نهم اینگونه گفت كه كردان سپر دولت شده است.

این سخن البته در دفاع از كردان گفته شد اما نكات فراوانی را هم در میان خود پنهان داشت كه "سپر بلا" مهمترین آن بود.

همه می دانیم و نكته تازه ای هم نیست كه دولت نهم مشكلات فراوانی در پیشبرد اهداف و برنامه های خود دارد كه مهمترین آنها در بعد بیرونی لا ینحل ماندن بحث معیشتی و سوال بی پاسخی است كه چگونه این معجزه اتفاق افتاد كه با نفت 140 دلاری معیشت مردم از نفت 15 دلاری هم بدتر شده است؟ پس شعار نفت بر سر سفره ها چه شد؟

در بعد خود دولت هم پیداست كه شمارش معكوس برای انتخابات ریاست جمهوری آغاز شده است و اگر مورخین برای اوباما "100 روز اول رئیس جمهور" را می نویسند برای دولت نهم باید آرام آرام "100 روز آخر" را نگارش كرد.

اگر فرض را بر تصمیم آقای احمدی نژاد برای شركت در انتخابات بدانیم – كه مسلما همین است- آنگاه باید این حق را به دولت داد كه برای بدعهدی ها و وضعیتی كه همه شاهدش هستیم به دنبال سپری بگردد.

ماجرای علی كردان را خاطرتان هست؟ كردان به راستی سپر دولت نهم در اقتصاد، سیاست داخلی و خارجی و... شد. بی جهت نبود آنگاه كه همه از وی انتقاد می كردند، احمدی نژاد مدارك تحصیلی - كه گاه فردی عمرش را صرف آن می كند و به ثمن بخس در اختیار وزیرش گذاشته بودند - را "كاغذ پاره" بخواند.

ناتوانی دولت ها در برآورده ساختن خواسته های مردمی آنها را وادار به فرافكنی می كند. نمونه خارجی این ماجرا هم كسی نیست جز حامد كرزی، رئیس جمهوری افغانستان كه با همه سرمایه گذاری های غرب تاكنون نتوانسته است گرهی از مشكلات مردم مظلوم افغانستان باز كند. در داخل كشور هم چه توان گفت كه گفته اند آنچه عیان است چه حاجت به بیان است. در افغانستان بیش از 100 هزار نیروی خارجی وجود دارند و چه فرصتی از این بهتر كه حامد كرزی كه همه ناكامی های دولتش را به گردن آنان اندازد و غافل از آنكه اگر همینان نبودند كرزی هم نبود.

هر ناكامی برای توجیه ناكامی اش سپر می خواهد. كودك خطاكار گناهش را به گردن برادر و خواهر بی گناهش انداخته و سلسله وار دولت هم به شكلی دیگر همین اقدام را تكرار می كنند. دولت ها گاه خود سپرسازی می كنند و گاه دیگر با زیركی از فرصت ها برای سپر سازی استفاده می كنند.

دولت نهم هم در ماجرای "دكتر" كردان و هم در ماجرای برنامه نود هوشمندانه عمل می كند. بنگرید به تیتر روزنامه ها و سرمقاله های روزنامه های منتقد دولت در چند روز گذشته. این ماجرا چندان هم پنهان نیست.