مشکل ما با پرداخت ماهی یک میلیارد تومان حل می‌شود؟

حمید نجف - حال که تب و تاب جام جهانی کمی فروکش کرده و از شدت باران پیامک‌های کذایی تا حدود زیادی کاسته شده است، بحث ماندن و رفتن مربی تیم ملی کارلوس کی روش موضوع گرم محافل ورزشی و حتی سیاسی این روزها شده است .

از نظر بعضی از کارشناسان فوتبال دو باخت و یک مساوی تیم ملی کار شگفت انگیزی بوده به این سبب هم باید به بازیکنان تیم پاداش داد و هم باید به هر قیمتی که شده کارلوس فقید را حفظ کرد .

کارلوس هم با مناسب دیدن فضایی که متأسفانه بعضی ازما به ویژه مجیزگویان ورزشی برایش بوجود آورد ه‌اند سه میلیون دلار را تبدیل به چهار میلیون دلار کرده است .

گویی خودش هم باورش شده که با کسب یک امتیاز و بدست آوردن رده چهارمی جدول کار سنگینی برای ما انجام داد ه است .

ماهم چون موج مکزیکی بدون هیچ تفکری معمولا جوگیر ماجراهای مختلف می شویم، اگر تریبون داران و رسانه های ورزشی از دور موج راه بیندازند که همراهیم و اگر هم که سر جای خود بنشینند بی خیال، بدون آنکه بدانیم و بپرسیم و حداقل کمی با خود خلوت کنیم .

دنباله روی چنان در کالبد جانمان نهادینه شده که کلاً تفکر و تعقل را پاک به فراموشی سپرده ایم.

چند روز پیش یکی از مطبوعاتی های جوگیر شده ورزشی پیشنهاد داده بود که مردم خود دست بکار شوند ودستمزد کی روش را از قسمتی از یارانه های خود پرداخت کنند .

ایشان در این تخیل بود که گویی دولت هزینه‌های این مربی را از جیب خودش پرداخت می کرده نه کیسه بیت المال .

به هر حال واقعیت این است که هر کشوری بر اساس استعدادهای درونی خود و تقویت آن می تواند در بخشی از رشته های ورزشی موفق‌تر باشد و در بعضی از آن ضعیف‌تر، شما هزینه ها و سرمایه گذاری‌های انجام شده برای تیم‌های والیبال و فوتبال را با هم مقایسه کنید آنگاه نتیجه می گیرید که فاکتور سرمایه، صرفا نمی تواند ملاک موفقیت تلقی شود .

به نظر من با توجه به شرایط بغرنج اقتصادی کشور و نتایج ضعیفی که تیم ملی کشورمان در این دوره کسب کرده است، سرمایه‌گذاری ماهیانه یک میلیارد تو مان تنها بابت یک مربی خارجی کار عاقلانه ای به نظر نمی رسد .

بهتر است اگر قرار بر هزینه کردن این ارقام نجومی است این پول‌ها درسایر رشته های ورزشی مانند والیبال، کشتی و دیگر رشته‌هایی که از پتانسیل بیشتری برای قهرمانی برخوردارند، هزینه شود.

با نگاهی اجمالی و مقایسه دستمزدهای مربیان تیم‌های مختلف با نتایج کسب شده به وضوح می توان به این واقعیت تلخ رسید که لزوماً پرداخت هزینه های سنگین و دستمزدهای آنچنانی نمی تواند تضمین کننده پیروزی های یک تیم تلقی شود.

"روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» آنلاین در گزارشی به پردرآمد‌ترین سرمربیان تیم‌های فوتبال در رقابت‌های جام جهانی امسال می‌پردازد. ۹ نفر از این سرمربیان که تیم‌شان را در تصاحب بزرگ‌ترین جایزه رقابت‌های جهانی این ورزش سرپرستی می‌کنند، دستمزدی بیشتر از دو میلیون یورو به خانه می‌برند.

سایت «رفرنس» بلژیک نیز در این مورد نوشته در میان ۳۲ تیم ملی حاضر در رقابت‌های جام جهانی سال جاری، فابیو کاپلوی ایتالیایی، سرمربی جدید تیم ملی روسیه با دستمزد سالانه ۸ میلیون و ۳۶۰ هزار یورو پردرآمد‌ترین مربی و در مقام دوم، روی هاجسون، سرمربی تیم ملی انگلستان با چهار میلیون و ۳۷۱ هزار یورو قرار دارد"

بر اساس این فهرست، سزار پرداندلی ایتالیایی با سه میلیون و ۲۱۶ هزار یورو و لوییس فیلیپ اسکولاری مسرربی برزیل با دو میلیون و ۹۵۷ هزار یورو مقام سوم و چهارم را دارند. مربی تیم سوئیس با دو میلیون و ۷۸۶ هزار یورو در رده پنجم، کمی پر درآمد‌تر از یوآخیم لوو همتای آلمانی سرمربی تیم ملی کشورش با دو میلیون و ۶۸۰ هزار یورو است.

مقام هفتم این فهرست به وینست دلبوسکه سرمربی تیم اسپانیا با دو میلیون و ۵۱۹ هزار یورو دستمزد سالانه تعلق گرفته است. در این میان کارلوس کی‌روش پرتغالی، سرمربی تیم ملی کشورمان با دستمزد سالانه یک میلیون و ۵۶۱ هزار یورو در رتبه سیزدهم قرار گرفته است.

تیم‌هایی که اکثر بر خلاف انتظار با حذف در مرحله مقدماتی با سر افکندگی راهی خانه شدند .

پس نتیجه می گیریم که تنها هزینه کردن صرف نمی تواند مشکل گشای فوتبال ما باشد، از طرف دیگر نام چند کشوردیگر هم در دیلی میل آنلاین آمده است تیم‌هایی که علیرغم کمترین هزینه و دستمزد برای مربیان خود توانستند نتایج خوب و افتخارآمیزی را برای کشور خود کسب نمایند .

می‌گل هره‌را، سرمربی تیم ملی مکزیک در ازای دریافت دستمزد سالانه ۱۵۶ هزار یورو و در مقام بالا‌تر از او در قعر جدول، مربی تیم غنا، و بالا‌تر از آن مربیان تیم‌های کرواسی، بوسنی و نیجریه قرار دارند.

بله تیم بوسنی که با پاس‌های پی در پی، رمق بازیکنان دونده ما را ربود ه بود و یا نیجریه ای که از نظر کلاس و استیل بسیار قوی تر از ما ظاهر شد و نهایتا به مرحله بعد راه یافت .

به هرحال با ارزیابی بیلان عملکرد تیم‌های مختلف جهان میتوان به این واقعیت تلخ رسید که لزوما پرداخت دستمزدها و هزینه های نجومی به مربیان خارجی نمی تواند منجر به پیروزی یک تیم شود، چراکه اساساً برای دستیابی به موفقیت فاکتورهای مهمتری نقش دارند.