bato-adv
کد خبر: ۱۹۱۶۳۰

در جنگ مالی با آمریکا، طلا چطور به کمک ایران آمد؟!

تقریبا تمام طول سال 2012 و 2013 آمریکا و ایران در جنگ مالی با یکدیگر بودند. جیم ریکاردز، کارشناس ارشد موسسه تحقیقاتی تانژنت کاپیتال در کتاب جدید خود با عنوان «مرگ پول: سقوط آتی سیستم بین المللی پول» به طور مختصر به این مسئله پرداخته است.
تاریخ انتشار: ۱۷:۲۸ - ۰۳ خرداد ۱۳۹۳
فرارو- تقریبا تمام طول سال 2012 و 2013 آمریکا و ایران در جنگ مالی با یکدیگر بودند. جیم ریکاردز، کارشناس ارشد موسسه تحقیقاتی تانژنت کاپیتال در کتاب جدید خود با عنوان «مرگ پول: سقوط آتی سیستم بین المللی پول» به طور مختصر به این مسئله پرداخته است.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فوربس، نخست نگاهی به گذشته داشته باشیم. در مارس 2012، آمریکا و اتحادیه اروپا با بستن شبکه پرداخت های جهانی-سوئیفت- به روی ایران، تحریم های اقتصادی خود را تشدید کردند. در عین حال طی مارس 2012 صادرات طلای ترکیه به ایران نسبت به ماه قبل از آن دو برابر شد و نسبت به مارس سال 2013 جهشی 37 برابری داشت.

این در حالی است که ترکیه تقریبا تمام برق خود را از گاز طبیعی تامین می کند. بیش از 90 درصد صادرات گاز ایران وارد ترکیه می شود. ایران 18 درصد گاز طبیعی ترکیه را تامین می کند و بدون ایران، این کشور برای روشن نگه داشتن چراغ های خود به طور کامل تنها به یک عرضه کننده گازی- روسیه- متکی خواهد بود. ترکیه به دلیل تحریم ها نمی تواند در ازای گازی که از ایران دریافت می کند، دلار یا یورو پرداخت کند بنابراین به طلا روی آورده است.

هند نیز در ازای پول نفت به ایران طلا پرداخت کرده بود. ایران نیز می توانست از همین طلا برای خرید مواد غذایی یا کالاهای تولیدی از روسیه و چین استفاده کند. 

ریچاردز در ادامه می نویسد: آمریکا با کوتاه کردن دست ایران از سیستم پرداخت های جهانی، باعث افت ارزش ارز، افزایش تورم، کمیابی مواد غذایی، بنزین و کالاهای مصرفی در ایران شد. طلا به شاهراه حیاتی ایران تبدیل شده بود.

تا جولای 2013 وزارت خزانه داری آمریکا این مسئله را دریافت و بنابراین اقداماتی در جهت اعمال ممنوعیت فروش طلا به ایران را آغاز کرد- ریچاردز در این مورد نوشت: آمریکا دقیقا متوجه شد که طلا همان پول است.

زمانیکه مسیر طلا بسته شد، ایران معاملات تجاری با ارز داخلی را با بانک هایی که هدف تحریم ها قرار نگرفته بودند، افزایش داد. ریچاردز می نویسد: ایران می توانست نفت را به هند منتقل کند و در ازای آن روپیه را از طریق حساب هایش در بانک های هندی دریافت کند. به عقیده نویسده این کار ناراحت کننده بود اما نتیجه ای مطلوب به دنبال داشت.

ریچاردز ادامه می دهد: ایران از بانک های چین و روسیه نیز برای پوشش عملیات پرداخت غیرقانونی از طریق کانال های تحریمی استفاده می کند. ایران پیش از آغاز تحریم ها ذخایر هنگفتی از ارز معتبر را در بانک های چینی و روسی به سپرده گذاشت. پس از آن این بانک ها کار انتقال بانکی ارز معتبر از طریق سوئیفت را برای ایران انجام می دادند، بدون اینکه افشا شود ایران صاحب سود است.

وی نوشته است: ایران نیز نشان داد که جنگ های مالی و جنگ های سایبری چطور می توانند در یک حمله نامتقارن دوگانه با هم ترکیب شوند. به عقیده کارشناسان هکرهای ایران ماه می سال گذشته به سیستم نرم افزاری که خطوط لوله متقاطع نفتی و گازی جهان را کنترل می کند را درهم شکستند.  

ایران و آمریکا اواخر سال گذشته در مورد ازسرگیری مذاکرات هسته ای توافق کردند. بر اساس این توافق موقت، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا تحریم های مربوط به خرید طلا توسط ایران را کنار گذاشت و این یکی از معدود راه های کاهش تحریم های ایران بدون متوسل شدن به کنگره بود.

ریچاردز نتیجه می گیرد: علیرغم اختلالات گسترده ای که در اقتصاد ایران ایجاد شده این کشور تا زمان توقف موقت این جنگ مالی، با آمریکا جنگیده است. جنگ مالی ایران-آمریکا در سال های 2012 و 2013 نشان می دهد که برخی کشورها در برابر امریکا چطور در صحنه نبرد مالی یا الکترونیکی خود را به اثبات می رسانند.

در واقع زمانیکه ایران با ازسرگیری مذاکرات موافقت کرد، حس خودبینی و غروری در واشنگتن شکل گرفت که «تحریم ها کارآمد بوده اند» و ایرانیان مشتاق بازگشت به میز مذاکرات بوده اند.

اما ویلیام میلر، سفیر سابق آمریکا در ایران چنین عقیده ای ندارد و می گوید تحریم ها تنها باعث استحکام بیشتر ایران شد. 

دلیلی برای اثبات می خواهید؟ ایران پیشنهاد مشابهی را در سال 2003 روی میز گذاشت- اما آمریکا به آن پشت پا زد. در واقع از دید واشنگتن آن پیشنهاد بهتر بود. در آن دوره ایران تنها 164 سانتیریفیوژ داشت؛ تا سال 2013 این تعداد به 19 هزار دستگاه رسید. این رقم دست ایران را برای چانه زنی در مذاکرات بسیار باز می گذارد. 

مجله خواندنی ها
مجله فرارو