مطلب زیر را آقای حسین نجاتیان شجاعی، کارشناس ارشد مدیریت آموزشی به سایت فرارو ارسال نموده‌اند
بلاخره، فشارهای جناحی بر وزیر آموزش و پرورش موجب عدول وی از عهدی
که با ملت بسته است نشد و آخرین روز فروردین با طرح سوال از ایشان در صحن
مجلس یک کارت زرد دریافت نمود.
مسئله‌ای که حتما ایشان و ملت شریف
ایران به خصوص جامعه بزرگ فرهنگی از برخی نمایندگانی که به همه چیز از منظر
سیاسی نگاه می‌کنند جز این انتظار نداشتند، و طرح استیضاح ایشان نیز قابل
پیش‌بینی بود، ولی آنچه برای مردم و جامعه فرهنگی جای بحث دارد اینست که
آیا طی کردن پله‌های ترقی و رفتن راه صد ساله را در یک شب به علت وابستگی
سیاسی و فامیلی با کانون قدرت را باید در کتاب گینس نوشت یا تغییرات در
وزارت آموزش و پرورش را؟
آیا کار ثبت تغییر وزیران کابینه توسط ریاست جمهوری در کتاب مذکور را به اتمام رسانده اید؟
تغییرات نابهنگام و شتابزده دولت قبلی را چطور؟!
انصافا
انتصاب رییس صندوق ذخیره فرهنگیان که خود دارای هیئت مدیره و امنا است و
چند میلیون چشم فرهنگی بر آن نظارت می‌کند جای نگرانی و سوال دارد و یا
دهان فروبستن بر دزدی‌های میلیاردی در دولت به اصطلاح پاکدست قبلی؟!
به
راستی آیا آقای احمدی‌نژاد به تنهایی مسبب این همه است یا شما و
همفکرانتان که هر کدام در گوشه‌ای مدیر بوده و هنوز هم متاسفانه هستند در
آن نقش داشته اید؟ چطور شده که شما دایه مهربان تر از مادر شده اید؟
چندصد هزار معلم از جامعه میلیونی اعتراضشان بلند شده که شما داعیه دارشان شده اید؟
چرا به قولی آب را به جایش استفاده نمی کنید؟
معلمین
فرهیخته‌اند و هوشیار. به قول خودتان در استان خراسان رضوی نود هزار
فرهنگی است چند هزار نفرش به انتصاب مدیر کل اعتراض کرده اند؟
اگر
شما نمی دانید معلمان می‌دانند که برای تصدی مدیریت کلان داشتن قدرت ادارکی
مهم است و اگر غیر این بود چرخش وزرا را در داخل دولت ها شاهد نبودیم؟
حالا شما خارج سازمانی بودن ایشان را بهانه کرده اید؟
آیا
فکر نمی کنید که مردم در 24 خرداد 92 از عملکرد پوپولیستی همفکرانتان به
تنگ آمده بودند و رای آنان رای به تغییر بوده و هر کس به جای آقای فانی
باشد باید به این تغییر تن دهد.
آقای فانی و هر وزیر بعد ایشان
باید بدانند که مردم و به خصوص جامعه فرهنگی به این میزان تغییر رضایت
نداده و نمی‌دهد. نه فقط به خاطر مسائل سیاسی بلکه به خاطر اینکه مدیر باید
سیاست‌های دولت فعلی را که متفاوت با دولت قبل است نه فقط قبول داشته باشد
بلکه به آن ایمان داشته باشد تا بتواند در رسیدن دولت به اهدافش کمک کند.
نمایندگان
محترم سوال کننده که از حق قانونی خود استفاده کرد اند نزد هوادارنشان
قابل احترامند، ولی باید به تمام مردم به خصوص فرهنگیان پاسخ دهند که آیا
انتصاب فرد دارای دیدگاه سیاسی جرم است؟ یا سیاست بازی و فریب مردم؟!
آیا شما باید عملکرد مدیران را در راستای اهداف از قبل طراحی شده مورد ارزیابی قرار دهید یا نوع نگاه وی را؟
به
راستی شما کدام پارامتر قابل اندازه‌گیری در اهداف آموزش و پرورش را در
عملکرد وزیر و یا مدیرانش با خود اهداف مقایسه کردید که به ایشان کارت زرد
دادید؟
شما نزد جامعه فرهنگی با رای ندادن به وزیر محبوبشان قبلا
کارت قرمز گرفته‌اید و باید بدانید که حتما نقشه راه توسط دولت و شخص ریاست
محترم جمهوری ترسیم شده است و هر کس بیاید باید همین راه را برود چه امثال
فانی و نجفی در دولت باشند چه نباشند.
نمایندگان محترم حتما
می‌دانند که از دیدگاه عالمان علم مدیریت سیاسی " قدرت و رفتارهای سیاسی،
پدیده‌هایی اجتناب‌ناپذیر در زندگی سازمانی هستند که البته همواره در
سازمان‌ها به عنوان پدیده‌ای منفی نگریسته شده‌اند و حقیقت امر این است که
این دو پدیده ذاتاً زشت و مذموم نیستند، بلکه قضاوت درباره آنها بستگی به
نوع کاربرد آن دارد. اگر این ابزارها در جهت قدرت شخصی و رسیدن به مطامع
فردی مورد استفاده قرار گیرند پدیده ای منفی و ناپسند هستند و چنانچه برای
دست‌یابی اهداف اجتماعی و ایجاد انگیزش در کارکنان به کار گرفته شوند پدیده
ای مثبت و کارکردی خواهند بود."
پس آیا وزیری که دارای قدرت نفوذ
کلام و محبوبیت ذاتی نزد فرهنگیان است را به جرم تن ندادن به خواسته‌های
سیاسی مورد مواخذه قرار داده‌اید یا به خاطر دست نیافتن به اهداف آموزش و
پرورش! چرا شما به حقوق دولت در حق انتخاب مدیرانش احترام نمی گذارید؟
اگر
حق انتخاب با شماست به مردم بگویید تا تکلیف خود را بدانند آیا فکر
نمی‌کنید برخی از متانت و قانون‌مداری و هماهنگی دولت با مجلس خیالاتی شده
اند؟!
آیا قانون گریزی دولت قبل را به همین زودی فراموش کرده اید؟
البته مردم و به خصوص فرهنگیان با این عملکردها هوشیارتر می‌شوند و تلاش
خواهند کرد تا کار نیمه کاره را در انتخابات مجلس به سرانجام برسانند و
می‌دانند که برای توفیق دولت نیاز به نمایندگانی همراه و البته وکیل‌المله
است پس کارت زردتان را با افتخار به نمایندگی از مردم به سینه وزیر
بیاویزید.
