حاضران محو کلام گرم و آرامش در آن
کارگاه دوساعته فیلمبرداری شده بودند. یک تابلو نقاشی از «کارواجو» را
نشان داد و به صحبت درباره خط نوری که در آن بود پرداخت؛ تابلویی که به
تعبیر خودش اولین ایده را در تصویر، از آن گرفته بود.
«ویتوریو استرارو»،
فیلمبردار مشهور ایتالیایی شامگاه یکشنبه 13بهمن در حضور مجید مجیدی،
علیرضا رضاداد، محمدمهدی حیدریان، علیرضا شجاع‌نوری، محمود بهرازنیا، بابک
کریمی، محمدرضا سکوت، نازنین مفخم و جمعی از فیلمبرداران سینمای ایران در
سالن شهناز خانه هنرمندان ایران به گفت‌وگو با علاقه‌مندانش نشست. این
فیلمبردار اسکاری در گفت‌وگو با «شرق» از تجربه همکاری‌اش با برتولوچی و
مجیدی گفت.از سحر طلوعی بابت همکاری در این گفت و گو قدردانی می کنیم.
تجربه همکاری‌تان با مجیدی در فیلم «محمد(ص)» چگونه بود؟
من سفری را در دنیای اسلام و فلسفه شروع کردم و مجید مجیدی مرا به دنیای
دیگری وارد کرد. فکر می‌کنم ما فقط با دانش و تجربه است که به تعادل
می‌رسیم؛ تجربه‌ای که من در این سفر یعنی فیلم «محمد(ص)» داشتم همان
تجربه‌ای است که پیش از این در فیلم برتولوچی درباره «بودا» و همچنین در
فیلم دیگری درباره فیلم «مسیح» به دست آورده بودم ولی در فیلم «محمد(ص)»
توانستم به بینش دیگری برسم.
برای شما تجربه همکاری با برتولوچی یا دیگر کارگردانان جهان که
تا به حال با آنها همکاری داشته‌اید چه تفاوتی با همکاری با مجیدی داشت؟
راستش را بخواهید خیلی اختلاف شدید و بزرگی میان کارگردانی برتولوچی و
مجیدی و کاپولا ندیدم. برای اینکه من همیشه اسیر رویا‌های کارگردان‌ها
هستم. هر کارگردانی رویایی برای خودش دارد و مهم این است که آنها چه کار
می‌خواهند کنند. رویای آنها می‌تواند رویای من شود فقط زبان و داستان
متفاوت بود. در بقیه چیزها تفاوتی ندیدم.
از دیدگاه شما ملیت عوامل فیلم در حین ساخت برای کارگردان مشکلاتی را به‌همراه دارد؟
فکر نمی‌کنم برای یک کارگردان برای ساخت فیلمش ملیت مهم باشد. یعنی اگر
مثلا من کارگردان بودم برایم ذهنیت و احساس و اطلاعاتی که قرار است به ما
منتقل شود مهم بود نه ملیت. در واقع چیزی به‌عنوان مغناطیس وجود داشت که
باعث انتقال اطلاعات می‌شود که میان تو و فیلم، ارتباطی قوی به وجود
می‌آورد. مساله مهم دیگر نوع و سوژه فیلم‌هاست که باید مورد توجه قرار
گیرد. من به‌شخصه خودم را جای کارگردان قرار می‌دهم تا خودم را برای پروژه
فیلمسازی آماده کنم. همان‌طور که من با برتولوچی و سینما‌گران انگلیسی،
فرانسوی، آمریکایی کار می‌کنم باید درباره آن کار اطلاعات جمع کنم وقتی با
یک کارگردان ایرانی همکاری می‌کنم قطعا همین کارها را انجام می‌دهم و
اطلاعات جمع می‌کنم.
جشنواره فیلم فجر را چطور دیدید؟
حضور در جشنواره‌های کشور‌های دیگر همیشه برای من جذاب بوده است. اینجا
مدت کمی هست که حضور دارم. به‌طور کلی فکر می‌کنم تعداد فیلم‌ها زیاد است،
فیلم‌هایی که از همه دنیا آمده‌اند. من برای داوری نیامده‌ام اما از اینکه
فیلم می‌بینم خوشحالم چون چیزهای زیادی یاد می‌گیرم.
خاطره مهمی از پروژه فیلم محمد(ص) در ذهن دارید که برایمان بگویید؟
خاطره‌ام مربوط به روزی می‌شود که به کویر لوت رفتیم. من و مجیدی و بعضی
از عوامل با هم در کویر قدم می‌زدیم. من آنجا در تنهایی‌های خود در کویر
فکر می‌کردم که چقدر خوش‌شانس هستم؛ همان زمان چنین تجربه‌ای را می‌خواستم و
این پروژه فلسفی به من الهام شد. این قدم‌زدن‌های تنهایی در کویر به نوعی
یک سفر درونی برای من بود و من برای این تجربه باید از کسانی تشکر کنم که
این شرایط را برای من هموار کردند.
چگونه اقتدار کلیسای کاتولیک و نفوذ روحانیت در فرانسه از بین رفت؟
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
