یکبار دیگر نگاهها به ساختمان شماره ۴۴۳ خیابان ولیعصر در تقاطع طالقانی دوخته شده است. این بار البته نه «دروازه بهشتِ» این ساختمان نظرها را به خود جلب کرده، نه نمای زیبای آجری آن. صحبت، بر سر سکاندار بعدی «فرهنگستان هنر» است؛ نهادی فرهنگی و هنری که به اذعان برخی کارشناسان، خود، یک «وزارت ارشاد جمعوجور» به حساب میآید.
یکبار دیگر نگاهها به ساختمان
شماره ۴۴۳ خیابان ولیعصر در تقاطع طالقانی دوخته شده است. این بار البته نه
«دروازه بهشتِ» این ساختمان نظرها را به خود جلب کرده، نه نمای زیبای آجری
آن. صحبت، بر سر سکاندار بعدی «فرهنگستان هنر» است؛ نهادی فرهنگی و هنری
که به اذعان برخی کارشناسان، خود، یک «وزارت ارشاد جمعوجور» به حساب
میآید.
چهارسال از زمانی که علی معلمدامغانی از «دروازه بهشت» گذشت و در
طبقه هفتم این ساختمان، بر صندلی ریاست تکیه زد، میگذرد؛ چهارسال
پرفرازونشیب که نگاههای مثبتومنفی اهالی فرهنگ و هنر را در پی داشت.
انتقادها در این زمان البته محدود به افراد بیرون از فرهنگستان نبود؛ چراکه
سال90 جمعی از کارمندان فرهنگستان هنر در نامهای خطاب به علی
معلمدامغانی بهشدت از عملکرد مدیریتی او انتقاد کردند و گفتند:
«باندبازیهای پیدرپی، جابهجاییهای نابجا و سوءمدیریت چنان بر این
فرهنگستان تاخت که فرهنگستان هنر مانند نیستانی گرفتار در آتش قدرت به
خاکستر افسوس تبدیل شد.»
آنها در این نامه از برکناری مدیرانی چون دکتر
نامور مطلق، دکتر بلخاری، دکتر شریفزاده، دکتر کیانی، کیاسری، دکتر رضایی،
مهندس یارزاده و حیف و میلهای مالی فرهنگستان هنر بهشدت انتقاد کردند.
از آنسو اتفاقات دیگری مثل تخصیص بودجه 600میلیونی پژوهش تنها به دونفر
که یکی از آنها فقط به مدت یکماه معاونت این نهاد هنری را برعهده داشت و
معلق نگهداشتن پژوهشهایی حول محورهای محلی در ارتباط با شاهنامهخوانی
لرستان که در سال91 تصویب شد در سکوت ماند. با همه اینها اینروزها صحبت بر
سر عملکرد مثبت و منفی فرهنگستان نیست؛ بحث بر سر آن است که سکان هدایت
این نهاد تاثیرگذار را چه کسی در دست میگیرد و مسافر بعدی دروازه بهشت
کیست؟
گمانهزنیهای اخیر «شرق» حاکی از آن است که دوگزینه جدی برای تصدی
ریاست این نهاد فرهنگی- هنری مدنظر است. هرچند هنوز هیچ مسوولی این مساله
را رسما تایید نکرده. یکی از این دو گزینه سیدمحمد بهشتی است و دیگری حسن
بلخاری. سیدمحمد بهشتی را معمار سینمای ایران لقب دادهاند. عملکرد درخشان
او در «بنیاد فارابی» باعث شد تا خاطرهای خوش از دوران مدیریتش در ذهن
اهالی سینما بماند. معمار 62ساله البته، فقط سینمای ایران را سر و سامان
نداده. او در واقعیت هم یک «آرشیتکت» است که مدرک کارشناسی ارشد مهندسی
معماری خود را از دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی گرفته.
بهشتی، عضو پیوسته فرهنگستان هنر، رییس ایکوم ایران و مشاور ارشد محمدعلی
نجفی، ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری ایران است. او پیش
از این رییس سازمان میراث فرهنگی، مدیر جشنواره فجر و مدیرعامل بنیاد
سینمایی فارابی بوده است. در کارنامه فعالیتهای اجرایی او معاونت فرهنگ و
ارشاد اسلامی نیز قرار دارد. از بهشتی بهعنوان یکی از گزینههای تصدی
ریاست فرهنگستان هنر یاد میشود. اما در کنار بهشتی، از دکتر حسن بلخاری
بهعنوان دیگر گزینه تصدی فرهنگستان هنر یاد میشود.
او برای اهالی هنر
چندان ناشناس نیست؛ همچنان که برای کارمندان فرهنگستان هم غریبه نیست؛
چراکه مدتی ریاست پژوهشکده هنر فرهنگستان را برعهده داشته است. بلخاری در
سال 1389 طی حکمی توسط علی معلمدامغانی از این سمت برکنار شد و هادی ربیعی
به جای او نشست. او فارغالتحصیل رشته ادیان و عرفان و از اساتید
دانشکده هنر دانشگاه تهران است. با همه این گمانهزنیها، به نظر میرسد
باید تا بهمنماه و جلسه بعدی شورایعالی انقلاب فرهنگی منتظر ماند و دید
مسافر بعدی دروازه بهشت چه کسی خواهد بود؟ آیا رییسجمهور دست به
خانهتکانی این نهاد هنری با عمری 15ساله میزند؟ آیا شاعر 62ساله همچنان
سکاندار این نهاد مهم فرهنگی باقی میماند؟