سلامتی سیری چند؟

جانا سخن از زبان ما می گویی

یعنی این مقاله کامنت نداره؟ یا غیر قابل انتشاره

بسیار بررسی خوب و جامعی بود ولی واقعا کسی گوشش بدهکار نیست و در یک برنامه تلویزیونی که مجری هم شدیدا احساس روشنگری میکند این مسئله مطرح شد و نتیجه بحث آن نشست استفاده از نانهای ماشینی بود ولی کسی در برنامه مسئله خرید آرد نامرغوب را از کشورهای دیگر مطرح نکرد که حاوی عناصر سمی هستند .دقیقا مشکل نان در کشور ما معظل بزرگیست که نتیجه اش بیماری و سرطان است و کلی هزینه برای مردم داشته است.

واقعا جاي بسي تاسف است كه در ايران به سلامتي جسمي و روحي مردم اصلا توجهي نمي شود همه به دنبال سود جويي كلاهبرداري بي اخلاقي و. و هستند و مسولين و متخصصين مربوطه توجهي ندارن

سلام بر نویسندۀ محترم مقاله.
دوست عزیز من یک کارگاه نانوایی در خانه دارم. مدت هفت سال است که نان مصرفی خانواده را به دست خودم تهیه می کنم. همه عاشق نانهای من هستند و من هر گاه به سفر می روم به جای هر چیزی نان سوغات می برم. مردم فکر می کنند تهیه نان در خانه کار سختی است. در حالی که نه تنها سخت نیست، که یک تفریح بسیار سالم و سازنده و دلپذیر نیز هست. مردم فکر می کنند تهیه نان در خانه نیاز مند فضا و امکانات بسیار است. حال آن که چنین است. اگر آنان آموزش ببینند خواهند فهمید که خیلی آسان تر از پختن یک وعده غذای معمولی است. من بسیار دوست دارم که در وهلۀ نخست نانم را به آزمایشگاه بدهم تا ارزش غذایی آن سنجیده شود و در وهلۀ دوم نقایص آن را بر طرف کنم. آنگاه مسئولان و متصدیان تغذیه و نان را در جای دعوت کنم و از آنان با نهای خودم پذیرایی کنم. اگر آنها قبول کردند که تا کنون چنین نانی با کیفیت نخورده اند، راهکارهای خود را برای ترویج پخت این گونه نان ارائه دهم. آدرس پست الکترونیکی من این است: ab.binesh@gmil.comهر دوستی که بخواهد از تجربۀ بنده استفاده کند می تواند از این طریق با من مرتبط شود و آن را به رایگان دریافت دارد.