کد خبر: ۱۵۳۶۱۴
احمدي نژاد يا روحاني

احياء سازمان برنامه به نام چه كسي تمام مي شود؟

مجلس با 127 راي موافق، با يك فوريت طرح احياء دوباره سازمان برنامه موافقت كرد. اگرچه اين اتفاق درست پس از آنكه رئيس جمهور منتخب با رئيس مجلس ديدار كرد رخ داد اما زمزمه هاي آن از سه هفته پيش به گوش مي رسيد.

تاریخ انتشار: ۱۵:۵۴ - ۲۹ خرداد ۱۳۹۲
فرارو- مجلس با 127 راي موافق، با يك فوريت طرح احياء دوباره سازمان برنامه موافقت كرد. اگرچه اين اتفاق درست پس از آنكه رئيس جمهور منتخب با رئيس مجلس ديدار كرد رخ داد اما زمزمه هاي آن از سه هفته پيش به گوش مي رسيد.

به گزارش فرارو، اوايل خرداد ماه جاري احمدي نژاد سر انجام پس از شش سال از مسعود روغني زنجاني، رئيس اسبق سازمان خواست تا سازمان برنامه را احياء كند. پيش از آن نيز 226 نماينده مجلس در نامه‌اي خواستار از سرگيري فعاليت سازمان مديريت و برنامه ريزي شده بودند.

حسن روحاني نيز در تبليغات انتخاباتي خود بر لزوم احياء اين سازمان تصريح كرده بود. پس از پيروزي نيز محمد باقر نوبخت مشاور اقتصادي وي بر اين مسئله تاكيد كرد. گمانه زني ها در خصوص رئيس احتمالي آن نيز شروع شده است. در اين خصوص از رياست احتمالي محمد باقر نوبخت، محمد علي نجفي يا مسعود روغني زنجاني سخن مي رود.

از نظر مدافعان احیای سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی این اقدام موجب شفافیت هرچه بیشتر عملکرد دولت در حوزه اقتصاد خواهد شد. با احياء مجدد سازمان شاید بتوانيم با تحقق آن بار دیگر شاهد قرار‌گرفتن قطار اقتصاد در ریل توسعه باشیم.

سازمان برنامه‌ و بودجه نخستین‌بار در ایران در سال ۱۳۲۷ همزمان با تصویب برنامه هفت‌ساله عمرانی اول با نام سازمان برنامه پایه‌گذاری شد. اما اين سازمان در دوران تصدي گري شهيد رجايي با دليل وجود افكار آمريكايي و غير الهي مسلط بر سازمان منحل شد، اما با ادامه جنگ و ضرورت برنامه ريزي، اين سازمان دوباره احياء شد.

با اين حال در سال 1386 سازمان برنامه توسط محمود احمدي نژاد و با الهام از تفكرات شهيد رجايي يكبار ديگر منحل شد. انحلال اين سازمان موجي از انتقادات را به سوي اقدام دولت روانه كرد. اما دولت به دليل يك خودباوري عجيب هيچگاه به اين سازمان به چشم يك اتاق فكر نگاه نكرد.

حالا به‌نظر می‌رسد بهارستان‌نشینان و جریان حاکم، به‌تبعات انحلال سازمان پی برده‌اند و اثرات ناخوشایند آن بر اقتصاد و دیگر حوزه‌های توسعه‌ای ایران را تجربه کرده‌اند، برای همین احیای سازمان به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است.

اما سعيد ليلاز چندي پيش در گفتگو با فرارو گفته بود كه  احياء دوباره سازمان مديريت به اين معني نيست كه رويكرد مجلس و دولت به برنامه ريزي تغيير كرده است بلكه به اين معنا است كه مجددا مصارف از منابع  پيشي گرفته است. با افزايش درآمدهاي نفتي خواهيد ديد كه يك بار ديگر سياست هاي سازمان برنامه و كارشناسان آن آمريكايي خواهند شد!

تجربه تاريخي نشان مي دهد وقتي درآمد نفتي دولت ها افزايش پيدا مي كند و منابع از مصارف پيشي مي گيرد، برنامه رنگ مي بازد. اين تجربه هم در دوران محمد رضا شاه و هم در دوران محمود احمدي نژاد تكرار شده است.

اگرچه در گرماگرم اعلام نتيجه انتخابات احياء دوباره سازمان برنامه به نام رئيس جمهور منتخب تمام شده است، بايد ديد تا چه اندازه موثر واقع خواهد شد؟