تنزل کیفیت زندگی در دهه‌ بر باد رفته!

فرارو- یک کارشناس مسائل اقتصادی با مرتبط دانستن افزایش بحران های اجتماعی همچون افزایش طلاق و بزهکاری در جامعه با سیاست های اشتباه و نادرست دولت گفت: «کم رنگ کردن سرمایه های اجتماعی اندوخته شده یک ملت فاجعه بار است.»

رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس خبر داد که رتبه کیفیت زندگی مردم ایران در مقایسه با دیگر کشورهای جهان ۶۲ رتبه تنزل کرده است.

«شاخص کیفیت زندگی که به صورت سالانه، بین ۱۹۴ کشور جهان ارزیابی و منتشر می‌شود، نشان می‌دهد که کیفیت زندگی مردم ایران، در مقایسه با دیگر کشورهای جهان، از رتبه ۸۸ در سال ۲۰۰۵ به رتبه ۱۵۰ در سال ۲۰۱۰ میلادی، کاهش پیدا کرده است. هزینه زندگی در ایران ۷۱٪ افزایش پیدا کرده است و حتی گرجستان و آذربایجان دو پله بالاتر از ایران ایستاده‌اند.»

تعریف شاخص‌های کیفیت زندگی شامل مواردی چون بهداشت، آموزش، رفاه اقتصادی، شادکامی و کنترل داشتن بر فرصت‌های زندگی می‌شود.

کمال اطهاری کارشناس مسائل اقتصادی در گفتگو با فرارو گفت: «قبل از روی کار آمدن دولت نهم، ایران در آستانه تنش زدایی با کشورهای خارجی قرار گرفته بود. رونق اقتصادی در کشور وجود داشت و چشم انداز آینده مثبت و روشن بود. همچنین مشارکت مردم در امور روزمره بیشتر دیده می شد و آزادی های نسبی بیشتر بود.»

وی ادامه داد: «این مسائل با روی کار آمدن دولت جدید به تدریج کمرنگ شد. برای بنده قابل فهم نیست که چرا اولین اقدامی که دولت انجام داد به رسمیت نشناختن برنامه ای است (برنامه چهارم توسعه) که در یک دوران نسبتا دموکراتیک به تصویب رسیده بود؛ ضمن اینکه برنامه توسعه به نوعی یک میثاق ملی محسوب می شود.»

وی افزود: «سیاست های جایگزین از سوی دولتی خودفرمان به اجرا گذاشته شد که مجلس هم راستا با خود را نیز برنمی تافت. بدین ترتیب دولت از جامعه مستقل شد و با این کار جامعه مدنی را تضعیف کرد.»

این کارشناس مسائل اقتصادی اظهار کرد: «دولت با خودفرمانی اقداماتی همچون هدفمندی یارانه ها را علی رغم هشدار تمامی کارشناسانی که اعلام می کردند اینگونه سیاست ها نوعی میثاق ملی محسوب می شود و باید برای اجرای آن اقناع اجتماعی صورت بگیرد با بی توجهی به مرحله اجرا درآورد.»

اطهاری گفت: «در آن زمان وقتی کارشناسان واقعی به دولت هشدار می دادند که این سیاست ها جز تورم و بیکاری شدید ثمری نخواهد داشت مورد بی مهری قرار می گرفتند و چند ماه بعد که دولت با آن درآمد نفت بی سابقه توانسته بود قیمت ها را تا حدودی ثابت نگاه دارد اقدام به تمسخر کارشناسان می کرد و اعلام می نمود که دیدید ما انجام دادیم و توانستیم و ... .»

وی خاطرنشان کرد: «این رویکرد موجب بی اعتمادی مردم و رنگ باختن سرمایه های اجتماعی شد و میزان بزهکاری و جرم و جنایت را به طور بی سابقه ای در کشور افزایش داد و اینها همه ثمره اقداماتی است که مسلما سطح کیفیت زندگی را بیش از پیش پایین می آورد و این وضعیت، کارنامه بسیار سیاهی برای یک دولت محسوب می شود.»

این کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: «از مشروطیت به بعد در تاریخ کشور دولتی به این شدت خودفرمان سابقه نداشته است.»

اطهاری با مرتبط دانستن افزایش بحران های اجتماعی همچون افزایش طلاق و بزهکاری در جامعه با سیاست های اشتباه و نادرست دولت گفت: «کم رنگ کردن سرمایه های اجتماعی اندوخته شده یک ملت فاجعه بار است.»

وی با اشاره به اجرای نادرست قانون هدفمندی یارانه ها که خود یکی از دلایل تنزل سطح کیفیت زندگی مردم می باشد گفت: «این نوع اجرا در دهه 80 میلادی با زور آمریکا و صندوق بین المللی پول در برخی کشورهای آمریکای لاتین به تجربه ناموفقی تبدیل شد به صورتی که دهه 80 در این کشورها به دهه بر باد رفته مشهور شد.»

وی خاطرنشان کرد: «اما به هرحال در آن زمان نوعی فروپاشی در کشورهای مذکور روی داده بود و زور کشورهای امپریالیزم بسیار زیاد بود و آن کشورها به شدت بدهکار بودند و این سیاست ها نیز برای اولین بار در حال اجرا بود.»

وی افزود: «اما تکرار همان سیاست ها با همان شیوه اجرایی در ایران که زوری پشت سر آن نبود و از تجربه اجرای سیاست های اصلاح اقتصادی در کشورهای دیگر نیز می توانست بهره مند شود بسیار عجیب بود.»

اطهاری تاکید کرد: «لذا این سیاست دولت نیز موید خودفرمانی و عدم توجه به خِرد جمعی و تضعیف جامعه مدنی است که نشان می دهد چه مضرات بزرگی می تواند برای یک جامعه در بر داشته باشد و بنده گمان نمی کنم چنین دولتی بتواند در تاریخ ایران تکرار شود.»