bato-adv
کد خبر: ۱۳۷۱۸۳
سیامک کاکایی در گفتگو با فرارو تحلیل می‌کند

بحران عراق از مرحله تنش سیاسی فراتر رفته است

«به نظر می رسد بخشی از بحران هایی که اکنون در عراق ایجاد شده از مرحله تنش سیاسی فراتر رفته است و بیشترین فشار در مرحله تنش سیاسی روی نوری المالکی است که حتی ممکن است به کناره گیری مالکی از قدرت منجر شود.»
تاریخ انتشار: ۱۶:۲۳ - ۱۱ دی ۱۳۹۱
فرارو- یک کارشناس مسائل عراق گفت: «به نظر می رسد بخشی از بحران هایی که اکنون در عراق ایجاد شده از مرحله تنش سیاسی فراتر رفته است و بیشترین فشار در مرحله تنش سیاسی روی نوری المالکی است که حتی ممکن است به کناره گیری مالکی از قدرت منجر شود.»

سیامک کاکایی کارشناس مسائل عراق در گفتگو با فرارو گفت: «تظاهرات و اعتراضات مردمی که عمدتا در مناطق اهل سنت عراق و در روزهای گذشته شکل گرفته اگرچه آغاز آن به دلیل دستگیری شماری از محافظان رافع العیساوی وزیر دارایی عراق بود، ولی کلا برگرفته از وضعیتی است که عراق در یک سال اخیر دچار آن شده و شاید بتوان آن را نوعی شبه بحران سیاسی نامید.»

وی ادامه داد: «مناطقی که اعتراضات در آن شکل گرفته پایگاه جناح های اهل سنت و فهرست العراقیه است و این جناح ها با دولت نوری المالکی حداقل در یک ماه گذشته و بعد از ماجرای پرونده طارق الهاشمی دچار مشکل هستند و پیش از آن هم و از ابتدای شکل گیری دولت مالکی این کشمکش بر سر قدرت وجود داشته و ناسازگاری های سیاسی در لایه های اجتماعی و گروههای سیاسی در ارتباط با دولت مالکی وجود داشته است.»

وی افزود: «این مسئله نشات گرفته از شرایط و بسترهای درونی عراق در سال های اخیر است که دولت مالکی نیز از ابتدای تشکیل تاکنون با این مشکلات دست به گریبان بوده است.»

کاکایی در مورد صحبت هایی که درباره احتمال تجزیه عراق می شود گفت: «مسئله ای که در ارتباط با تجزیه عراق مطرح می شود موضوع تازه ای نیست. چند سال پیش و برای اولین بار جو بایدن که آن موقع سناتور بود طرحی را برای تجزیه عراق مطرح کرد که طی آن عراق به سه منطقه شیعه نشین، کرد نشین و سنی نشین تقسیم می شد.»

وی خاطرنشان کرد: «لذا این مسئله که امروز مطرح می شود مفهومی است که از قبل وجود داشته است؛ زیرا عراق به لحاظ قومی و مذهبی کشوری چندپارچه یا چندگانه است؛ و هرچند مردم این کشور در سال های گذشته زندگی مسالمت آمیزی در کنار هم داشته اند اما در یکی دو سال اخیر تنش های نهفته در درون عراق آشکار شده و به خصوص مشکلات قومی سر باز کرده و افزایش دامنه مطالبات کردها در مناطق شمالی این کشور و افزایش نارضایتی های گروههای سنی در مناطق مرکزی به شکلی منجر به مشخص شدن گسل های بحران ساز در عراق شده است و این مسئله تا حدودی مشکلات را به سمت و سویی سوق داده که اکنون مالکی صریحا از دخالت عوامل بیرونی همچون کشور ترکیه در تحولات عراق صحبت می کند.»

کاکایی گفت: «عملکرد سران ترکیه همچون اردوغان و داوود اوغلو در قبال گروههای عراقی همچون پناه دادن به طارق الهاشمی و گرم شدن رابطه آنها با کردها و حتی رایزنی هایی که با ایاد الاوی داشته اند، بسته ای را بوجود آورده که مالکی معتقد است ترکیه عملا در راستای به بحران کشاندن عراق و اخلال در روند سیاسی این کشور گام برمی دارد.»

وی ادامه داد: «جدای از ترکیه نوع نگاه کشورهای عربی همچون قطر و عربستان نیز یک نگاه تصادفی نیست. پیش از انتخابات 2010 و در جریان آن نیز تحرکات و جریان سازی های سیاسی و خبری عربستان در عراق عملا با هدف بازیابی نفوذ کشور عربستان در عراق بود که بتوانند در روند تحولات عراق تاثیرگذار باشند.»

وی افزود: «لذا اینکه اکنون مالکی صحبت از دخالت های خارجی می کند تاکید بر این واقعیت است که بازیگران منطقه ای و بین المللی در امور عراق و آینده تحولات این کشور تاثیرگذار هستند. بنابراین در چنین وضعیتی اگر سطوح داخلی در عراق دچار کشمکش شوند میزان دخالت های بیرونی بر محیط داخلی عراق بیشتر خواهد شد.»

کاکایی در پاسخ به این سوال که آیا عراق به سمت تجزیه پیش خواهد رفت؟، گفت: «نمی توان با صراحت گفت که عراق به سمت تجزیه پیش می رود؛ اما به نظر می رسد بخشی از بحران هایی که اکنون در عراق ایجاد شده از مرحله تنش سیاسی فراتر رفته است و بیشترین فشار در مرحله تنش سیاسی روی نوری المالکی است که حتی ممکن است به کناره گیری مالکی از قدرت منجر شود.»

وی ادامه داد «ما شاهد تغییر در ترکیب و آرایش سیاسی گروههای عراقی هستیم و در انتخابات آینده باید پیش بینی کرد که یک دگرگونی در نوع نگرش و جبهه بندی گروههای عراقی ایجاد خواهد شد.»

وی افزود: «بنابراین اگر هدف این تعارضات و نارضایتی ها شخص مالکی باشد ممکن است که به شکلی آن فشارهای بحران ساز کاهش پیدا کند. اما این نکته را نباید فراموش کرد که مجموعه این تنش ها و این وضعیتی که در عراق پدیدار شده بر آینده روند تحولات این کشور و دامنه مطالبات کردها و حتی گروههای اهل سنت تاثیرگذار خواهد بود.»

این کارشناس مسائل عراق تاکید کرد: «لذا به نظر می رسد عراق کنونی با عراق چهار سال پیش به لحاظ طرح مطالبات و سهم خواهی ها تفاوت کرده و این به عنوان خط گسلی است که ممکن است آینده عراق را دستخوش بحران کند.»

وی با بیان اینکه اگر این گسل ها در بیرون مورد تهدید قرار بگیرد پیش بینی می شود که عراق به سمت نوعی واگرایی حرکت کند گفت: «اما اگر در داخل عراق عوامل اتحاد و تفوق ساز قوت بیشتری یابند پیش بینی می شود که باز روش توافق و بازگشت به گفتگوهای ملی بتواند راهکار مناسبی برای چینش جدید سیاسی در عراق باشد؛ ضمن آنکه مرجعیت شیعه بر وحدت ملی تاکید جدی دارد.»

وی خاطرنشان کرد: «اما نباید این واقعیت را نادیده گرفت که عراق یک جامعه چندگونه است که متشکل از درخواست های متفاوت و سطوح مختلف دیدگاهها است و همیشه ممکن است دچار نوعی تنش شود.»

وی تصریح کرد: «لذا ممکن است استمرار تنش های داخلی و عدم بازگشت گروهها به مذاکرات و هم اندیشی ملی مبتنی بر منافع ملی این کشور، بتواند عراق را در مسیر تحولات جدید دگرگون ساز قرار دهد.»

کاکایی در پاسخ به این سوال که چرا مقتدی صدر در مواضع اخیر خود جانب گروههای اهل سنت را گرفته است؟، گفت: «تغییر رویکرد مقتدی صدر بیشتر به تغییر آرایش سیاسی گروههای عراقی برمی گردد. زیرا در انتخابات 2010 حمایت مقتدی صدر از مالکی بود که باعث شد دولت وی شکل بگیرد و بنابراین مقتدی صدر از گروههای موتلف نزدیک به مالکی بود.»

وی ادامه داد: «اما اصطکاک میان خواسته های این دو گروه مهم منجر به دوری گروه مقتدی صدر از دولت قانون شد و درماههای گذشته وی به کردها و العراقیه نزدیک شده است.»

وی در پایان خاطرنشان کرد: «در حالی که در ماههای اخیر تلاش هایی برای عزل مالکی صورت گرفت تنها کسی که با تلاش های خود مانع از وقوع این امر شد آقای جلال طالبانی بود که اکنون واقعا جای خالی ایشان در عرصه سیاست عراق احساس می شود.»
bato-adv
مجله خواندنی ها
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv