پپ یا ویلانووا؟ پیروزی بارسلونا برابر اتلتیک بیلبائو در ورزشگاه نیوکمپ در 1 دسامبر گذشته رکورد جدیدی برای بهترین شروع در رقابت های لالیگا بود. 13 پیروزی و یک تساوی از 14 مسابقه و 40 امتیاز از 42 امتیاز ممکن.
به گزارش گل gol.ir، رئال مادرید در فصل 1991-92 12 پیروزی و 2 تساوی را ثبت کرده بود. این رکوردی قابل توجه است که همه کارشناسان فوتبالی آن را ستایش می کنند.
اما سئوالی که برای فوتبال دوستان دنیا و نه تنها هواداران بارسا ایجاد شده است این است که آیا این تیم بهتر از تیم پپ گواردیولاست؟ تیمی که بسیاری از کارشناسان فوتبال آن را بهترین تیم تاریخ فوتبال می دانستند. جواب یحتمل مثبت است.
پس از یک شکست نادر در لیگ قهرمانان اروپا برابر سلتیک در شهر گلاسکو که جایزه خوبی برای باشگاهی بود که 125 سالگی خود را جشن می گرفت این تیم موتورهای خود را روشن کرد و یک به یک با نمایش یک فوتبال دلنشین حریفان را در هم کوبید.
به نظر می رسد که همه تیم یک انگیزه داشتند و آن شکستن رکورد گرد مولر در بیشترین گل زده در یک سال میلادی توسط لیونل مسی بود.
اینیستا هافبک نابغه و خوش اخلاق این تیم با استعدادی برابر غریزه ویرانگر گلزنی مسی بهترین دوران بازی خود را سپری می کند. ژاوی، فابرگاس، جوردی آلبا و پدرو با مهارتی تعیین کننده و ادراکی بازی می کنند که نتیجه آن ایجاد موقعیت های بی شمار گلزنی است.
بارسلونا ممکن است در هر بازی 4-5 گل بزند اما به نظر می رسد که آبی اناری پوشان هر گاه بخواهند می توانند این رقم را دو برابر کنند.
ممکن است روزی همه هواداران رئال مادرید، منچستریونایتد، بایرن مونیخ، یوونتوس، سانتوس و بوکاجونیورز همگی به جادوی نبرد پارتیزانی بارسایی ها در زمین ایمان بیاورند. چیزی که هنگامیکه بارسا صاحب توپ است به چشم می بینند: نمی توان توپ را گرفت. توپ مال آنهاست، شبیه معجزه است یک کار ظریف هنری درست به مانند کارهای میکلانژ، بتهوون و یا شکسپیر.
تیم رویایی بسکتبال آمریکا در المپیک 1992 نیز برای آمدن به بارسلونا طرح ریزی شده بود آن هم از نسلی طلایی از ستاره های NBAدر اوج دوران بازیکنی آنها. یک تیم تکرارنشدنی. بارسلونا یک معجزه مداوم است. و هم اکنون یک تیم فوتبال رویایی است که به مدت 4 سال و نیم هفته ای دو بازی را انجام داده است. آیا این بهترین تیم فوتبال تاریخ است؟
مقایسه تیم هایی از دوران های مختلف غیرممکن است. تیم رئال مادرید اواخر دهه 1950 با حضور پوشکاش، دی استفانو، خنتو، کوپا که گفته می شود بهترین تیم باشگاهی جهان بوده است.
تیم اینترمیلان اواسط دهه 1960 با حضور ماتزولا، کورسو، سوارز، خیر، فاچتی و یا آژاکس اوایل دهه 1970 با حضور کرایف، قیصر، نیسکنس و هان و یا بایرن مونیخ اواسط دهه 1970 با حضور بکن باور، مولر، رومنیگه، برایتنر و میلان اواخر دهه 1980 با ستارگانی مانند فان باستن، راسکارد، گولیت، بارسی و مالدینی.
در رده ملی هم برزیل قهرمان جهان در سال 1958 با بازیکنانی مانند گارینچا، دیدی، واوا، پله و زاگالو و تیم 1970 با پله، توستائو، گرسون، ریولینو و جرزینیو که شهرت جهانی را از تیم مجارستان دهه 1950 با بازیکنانی مانند پوشکاش، بوشیک، هیدگوتی، کاچسیس، ژیبور گرفت و در آخر همین تیم ملی اسپانیای کنونی که یک قهرمانی جام جهانی را میان دو قهرمانی اروپا بدست آورد.
در واقع این تیم ملی اسپانیا همان بارسلونا به علاوه چند بازیکن معدود دیگر منهای مسی است.
هیچکدام از تیمهای گذشته به مانند بارسلونا توپ را در اختیار نداشته اند و کمتر تیمی در میان تیمهای بالا بود که به راحتی بارسا گلزنی کند و هیچکدام به اندازه بارسلونا فرصت گلزنی نداشتند. تماشای بازی و پاسکاری های بازیکنان بارسا بیننده را به این فکر می اندازد که این بازیکنان از 12 سالگی در کنار هم بازی کرده اند. در واقع همینگونه بوده است.
9 نفر از 11 بازیکن ثابت این تیم برای اتلتیک بیلبائو در لاماسیا بزرگ شده و فوتبال بازی کرده اند، آکادمی فوتبال جوانان بارسا.
در بازی قبلی لیگ هم برابر لوانته در یک مقطع از بازی هر 11 بازیکن بارسا ستاره های لاماسیا بودند دستاوردی که شاید بسیار بزرگتر از 13 پیروزی از 14 مسابقه ابتدایی لیگ باشد. ممکن است روزی باشگاهی به این رکورد دست نیافتنی بارسا برسد اما نمی توان مطمئن بود که این کار را با تمامی بازیکنان بومی خود انجام دهد.
بارسلونا در آخرین دیدار خود در لالیگا نیز برابر رئال بتیس یکی از حریفان سنتی قدر خود باز هم با دو گل مسی پیروز شد.
مسی رکورد بهترین گلزن تاریخ بارسلونا و همچنین رکورد گرد مولر را شکست تا این شروع خوب ویلانووا با بارسا همچنان ادامه داشته باشد.