این مطلب را یکی از مخاطبان برای فرارو ارسال کرده است. محتوای این نوشته نظر شخصی نویسنده آن است. |
1-بهترین فدراسیون آسیا
فدراسیون فوتبال ایران بهترین فدراسیون در انتخاب برترین های آسیا شد، این خبر نه طنز است نه جنبه سركاری - سرگرمی – دارد.
خیلی خوشحالیم كه در فوتبالِ خیلی پایه و برنامه ریزیهای كلان فوتبالی آنقدر موفق بودهاند كه شكستهای تاریخی برابر ازبكستان و لبنان (قدرتهای جدید آسیا در نظر و سطح ما) را تحت تاثیر قرار میدهد، افتضاح نیمه دوم جوانان برابر كره را از یاد ها میبرد و شكست مسخره از تیم فوتسال بیست و چندم دنیا را طبیعی جلوه میدهد. حذف تیم امید ایران به علت ضعف مدیریتی و سرپرستی را اتفاق فوتبالی تعبیر میكند.
همچنین تبانی سال گذشته و فرستادن تیم متقلب به مسابقات آسیایی هم شاهكار دیگریست كه از هیچ فدراسیون دیگری بر نمیآید.
بعد از همه اینها رییس میخندد و با استعفای صوری بانیان افتضاحات تاریخی مخالفت میكند و با استعفای مسئول تیمهای پایه كه به واسطه ایشان و فعالیتهایش جایزه را برده با تقدیم یك لبخند موافقت میكند.
لیگی داریم كه بین دو فصل تنها 45 روز تعطیل است اما تعطیلات غیر رسمی آن حدود 6 ماه است، تازه تعطیلات نیم فصل هم داریم.
جام حذفی به زور با 32 تیم برگزار می شود بیست و اندی مربی ایرانی جای خودشان را روی نیمكتها عوض میكنند و بقیه كه بیرون از گودند به سنگر جنگ انتقادی میروند.
خود فدراسیون هم همانطور كه از لباس رییس پیدا بود آمادگی این جایزه را نداشت.
2-برنامه90
برنامه 90 این هفتهها چالش را كنار گذاشته و به نظر نگارنده حقیر كمی سطحیتر شده است.
عادل عزیز باید ثابت كند كه تغییرات كلان مدیریتی سازمان صدا و سیما تاثیری در برنامهاش نداشته است.
در سالهای گذشته برنامه بسیار انتقادی تر و از نظر فنی چالشی تر بود.
حذف قسمت كارشناسی فنی برنامه به نظر برنامه را بیشتر به سمت یك شوی جذاب تلویزیونی برد و اگر بهانه آن كمبود وقت و اضافه كردن آیتمهای جدید است نباید از تاثیر بسزای آن در زمان حتی بسیار اندك و در حد كارشناسی داوری (كه موید اكثر رفتار های داور انتخابی فدراسیون است) در به چالش كشیدن بی فكریهای تاكتیكی غالب فوتبال ایران گذشت.
چالش رشوه گرفتن و فسادهای بی حد در دلالی فوتبال بزرگسالان و پایه به كجا رسید؟
آیا دعوای چاله میدانی آقایان... و دروغها و انكار های پی در پی از نقد فنی یك مسابقه بی كیفیت مهمتر است؟
آیا جوابی برای مساله تبانی سال گذشته فوتبال گرفتید، آیا نقش جهان درست شد و یا در فوتبال خوزستان خود تیم استقلال اهواز مهمتر از مهاجم افسانهای! آن نیست.
آیا معضل بدون تماشاگر بودن تیم پرطرفدار پایتخت و در كورس قهرمانی مساله مهمی نیست كه به آن پرداخته شود؟
آیا فوتبال ایران در این حد و اندازه پایین آمده كه مسائل مهمی مثل فوتبال ملی تحت الشعاع خاطره تحصیلكردههای با شخصیتِ قدیمی قرار بگیرد؟
یا عادل عزیز دستور آمده كه كاری به كار دانه درشتها نداشته باشی و فضای فوتبالی را كمی بهتر جلوه بدهی بهتر است؟
بعید میدانم اینگونه باشد و مطمئنم با اوج گرفتن مجدد 90 این حساسیتهای سطحی رخت برخواهد بست و مثل گذشته نه چندان دور از كارلوس كیروش و آقای ژكوند گرفته تا نماینده محترم مجلس و وزیر ورزش از انتقادهای سازنده برنامه وزین نود در امان نخواهند بود.