رسالت در سرمقاله خود با عنوان «انتخابات توفانی» نوشت:
میت رامنی و اوباما در آخرین مناظره انتخاباتی خود در خصوص سیاست های کاخ سفید در قبال ایران سخن گفتند. پیش فرض نادرست هر دوی این نامزدها دستیابی ایران به سلاح هسته ای بود.
در این منازعه اوباما ادعای تاثیرگذاری تحریم ها را مطرح کرد و میت رامنی نیز ادعا کرد که ایران در دوران اوباما چهار سال به دستیابی به سلاح هسته ای نزدیک تر شده است! همچنین اوباما و رامنی بر تعهدات خود مبنی بر حمایت از رژیم صهیونیستی تاکید کردند.
همان گونه که مشاهده می شود نکته مثبت و تاثیرگذاری در مناظره دو نامزد انتخاباتی آمریکا در خصوص کشورمان وجود ندارد و اوباما و رامنی هر دو مشتی دروغ علیه ملت ایران را بین هم تقسیم کردند و هر کدام به نوبت اقدام به این دروغ پراکنی کردند.
این خود نشان می دهد که هر دو نامزد انتخاباتی آمریکا یک خط مشی واحد را در قبال تهران در پیش گرفته اند.در این میان برای تهران اهمیتی ندارد که لحن کدامیک از این دو تند و لحن کدام یک آرام است!در چنین شرایطی مقامات کاخ سفید مسئله مذاکره مستقیم با تهران را مطرح کرده اند.
واقعیت امر این است که گفتگو با ایران پیش شرط هایی دارد که مهم ترین آن تغییر مشی کلان سیاست خارجی آمریکا بر اساس مفاد قرارداد الجزایر است.
با این وجود رامنی و اوباما نشان داده اند که هیچ یک قادر به اعمال این تغییر کلان در سیاست خارجی آمریکا نخواهند بود. حتی افرادی مانند جیمی کارتر و برژینسکی که طرفدار ایجاد روابط با ایران و شناسایی کشورمان به عنوان بازیگری قدرتمند در خاورمیانه و جهان هستند، اختیارات محدودی در فضای سیاست خارجی آمریکا دارند.
در چنین شرایطی سخن از گفتگو با آمریکا در برهه فعلی یک شوخی بی مزه سیاسی است. به هر حال انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سایه بحران اقتصادی،سیاست خارجی ناموفق دموکراتها و جمهوریخواهان و نارضایتی شهروندان از دو حزب اصلی آمریکا برگزار خواهد شد.
در چنین شرایطی مردم آمریکا چاره ای جز انتخاب بین دو گزینه بد و بدتر ندارند. نتیجه انتخابات توفانی آمریکا رسیدن به یک ساحل بدون خشونت،تروریسم و تجاوز به ملت ها و حل مشکلات مردم آمریکا نیست.
این انتخابات هر نتیجه ای داشته باشد در داخل آمریکا شکاف طبقاتی را افزونتر می کند و در خارج آمریکا خشونت،تروریسم و غصب حمایت از ملتهای مسلمان را تداوم می بخشد.
