گروهي از فعالان سياسي و دانشجويي آذربايجان شرقي (تبريز) با حضور در منزل عبدالله نوري ضمن ديدار و گفتوگو با وي به بيان نظرات و ديدگاههاي خود پيرامون مسائل و مشكلات جاري جامعه و افقهاي پيش روي آن پرداختند.
به گزارش روزنامه اعتماد، در اين نشست عدهيي از فعالان سياسي و مدني اصلاحطلب و جمعي از فعالان دانشجويي دانشگاههاي آزاد، دانشگاه سهند، دانشگاه تبريز و دانشجويان آذربايجاني دانشگاه تهران حضور داشتند.
در اين جلسه عبدالله نوري ضمن ابراز خشنودي از حضور در اين جمع صميمي، در خصوص اهداف و چگونگي فعاليت اصلاحطلبان گفت: «اين فعاليتها ناشي از خوش بيني به وضعيت كشور و يا اميد به ايجاد چشماندازي روشن كه حاكميت در آيندهيي نزديك براي اصلاحطلبان فراهم كند، نيست. نكته مهم اين است كه نميتوان اين شرايط امروز ايران را با بيعملي طي كرد، حالا چه حركت اصلاحطلبان ناظر به در دست گرفتن قدرت باشد و چه معطوف به اقداماتي باشد كه بهبود اوضاع كشور را به همراه آورد. در شرايطي كه سوء مديريت و تصميمات غير اصولي منافع ملي را با مخاطرات جدي روبهرو كرده و مشكلات گوناگون در زمينههاي مختلف وضعيت ويژهيي را براي كشور پديد آورده است، مگر ميتوان نسبت به سرنوشت كشور بيتفاوت بود؟ هر ايراني حق دارد سرنوشت خود و كشورش را پيگير باشد و نخبگان و صاحبنظران، گروهها و جريانهاي مختلف بايد تلاش كنند.»
اصليترين نگراني و اشتغال ذهني جريان اصلاحات سرنوشت كشور و مردم است
عبدالله نوري اظهار داشت: «امروز براي ايجاد ارتباط پويا و موثر ميان اصلاحطلبان با عموم مردم خصوصا طبقات محروم بايد مسائل و گرفتاريهاي گوناگون آنها مقدم بر دغدغههاي خاص فعالان سياسي باشد و دست كم اولويتي همسان با اين دغدغهها داشته باشد چرا كه اصليترين نگراني و اشتغال ذهني جريان اصلاحات سرنوشت كشور و مردم است. فعالان سياسي و دانشگاهي اصلاحطلب در سطح كشور با ايجاد نوعي همدلي و همراهي با مردم ميتوانند در كنار همدردي با محرومين ريشه مشكلات اقتصادي و محروميتها و عقبافتادگيها را متذكر شوند. بايد به روشني علل گرفتاريهاي اقتصادي و معيشتي مردم براي جامعه تبيين شود. تاكيد زياد از حد بر نگرانيهايي كه ممكن است در اولويتهاي ابتدايي عموم مردم نباشد، ما را از مشكلات اصلي مردم و جامعه غافل ميكند، در صورتي كه مسائل ما در حقيقت تنها جزيي از گرفتاريهاي كل جامعه است و شايد عمق مسائل و بحرانهاي اقتصادي را به خوبي درك نكنيم، زيرا كمتر در جايگاه جامعه و افرادي كه با اين مسائل درگير هستند قرار گرفتهايم. البته منظور اين نيست كه بايد دغدغههاي خود را كمرنگ كنيم، بلكه مراد اين است كه مسائل عمومي جامعه را در اولويت قرار دهيم.»
آغاز و استمرار حركتي منسجم و با تدبير و به دور از افراط و تفريط لازمه جريان اصلاحات است
عبدالله نوري با اشاره به رخوت موجود در جريان اصلاحات و پذيرش تاثير فشارهاي موجود در توليد اين رخوت توضيح داد: «اگر احساس ميكنيم كه جريان اصلاحات بلاتكليف است، بايد اين سوال را مطرح كنيم كه در نهايت چه كسي بايد اين حالت را دگرگون كند؟ به نظر من كسي جز خودمان نميتواند اين كار را بكند و نبايد منتظر وقوع معجزه براي تغيير فضا باشيم. البته اين مساله همراه با سختيها و دشواريهاي فراواني است و موانع زيادي بر سر راه دارد ولي مهم اين است كه در اين مسير، حركتي منسجم و با تدبير و به دور از افراط و تفريط آغاز شود و استمرار يابد و چهبسا بيعملي و انفعال اصلاحطلبان در خصوص مشكلات و گرفتاريهاي كشور و جامعه براي دوستان و عزيزان هم قابل توجيه نباشد. در صورتي كه شرايط واقعي را در نظر بگيريم و به دنبال نتيجه سريع هم نباشيم در نهايت به فضل الهي كوششها به نتيجه خواهد رسيد.»
عبدالله نوري در مورد حضور اصلاحطلبان در انتخابات رياستجمهوري گفت: «اين مساله اولويت اصلي جريان اصلاحات نيست. مهم اين است كه بتوان به سازوكاري براي همكاري و بهبود فضاي همزيستي سياسي رسيد. براي كمك به انتخاب درست و منطقي و حفظ و صيانت از منافع ملي و خواست مردم لازم است فعالان، نخبگان، كارشناسان و تمام كساني كه راهحل اساسي را در بازگشت به اصلاحات همهجانبه ميدانند در خصوص معضلات سياسي، اقتصادي، فرهنگي- اجتماعي، داخلي و خارجي بدون احساسات و با تكيه بر منطق بهگونهيي شفاف و علني به بحث و تبادل نظر بپردازند. در اين حركت، همه به شكل فعال مشاركت داشته باشند و اين مشاركت هم بايد در سطح ملي مد نظر باشد، يعني همه استانها و شهرستانها را دربرگيرد و تنها مجموعه فعالان تهران مد نظر نباشند. برآيند اين مشاركت و گفتوگوي گسترده ميتواند به اتخاذ يك جمعبندي و نظر نهايي منتهي شود. شايد براي انتخابات رياستجمهوري نيز شيوه و مسير درست و منطقي همين باشد.»
دموكراسي از راه محدودسازي و توزيع قدرت و گردش آزاد آن تحقق مييابد نه تمركز قدرت
عبدالله نوري افزود: «مسلم است كه جمع شدن تمام ايدهها و نظرات در يك سازوكار امري دور از دسترس و شايد آرماني باشد، اما بايد علاقهمندان و مدافعان اصلاحات براي با يكديگر كار كردن تمرين و تلاش كنند. جبهه اصلاحات اگر نتوانند با هم بر سر مسائل اصلي و محوري خودشان به يك توافق و وحدت نظر نسبي برسند، شرايط سختتر از اين ميشود. پيشنهادهايي كه مطرح شده يا ميشود قطعا در ابتداي كار چندان جامع نيست، اما آغازي براي يك همكاري و يك نياز اساسي جريان اصلاحات است. اصلاحطلبان براي اينكه به وضعيت بهتري برسند نياز به ازخودگذشتگي دارند. شايد بتوان يكي از دلايل عدم تشكيل چنين سازوكاري را خودمحوري و نداشتن ازخودگذشتگي دانست. اعتقاد و احترام به خرد و عقل جمعي و داشتن روحيه ازخودگذشتگي كه فضيلتهاي مدني بر آن استوار است البته به معناي از ياد بردن منافع فردي يا منافع حزبي نيست، بلكه به معناي اهميت دادن به منافع عمومي و مصلحت همگاني است. امروز بيش از هر زماني براي نجات كشور به دموكراسي نيازمنديم و دموكراسي نيز از راه محدودسازي و توزيع قدرت و گردش آزاد آن تحقق مييابد نه تمركز قدرت، زيربناي آن هم، ازخودگذشتگي است و اين مساله بايد از درون جريان اصلاحات و هوادارانشان آغاز شود. در تاريخ معاصر جنبشها و جريانهايي كه توانستهاند گامهاي موثري در راستاي دموكراسي بردارند، نخست، فرهنگ و اخلاق مدارا، گذشت، سعهصدر و ازخودگذشتگي را در بين خود ترويج و بسط دادهاند.»
بايد با عقلانيت مسير واقعي اصلاحات همهجانبه و تغييرات سازنده را پيگيري كرد
عبدالله نوري در ادامه سخنانش خودسانسوري و عدم اعتماد به يكديگر را يكي از آفات برشمرد و توضيح داد: «براي رسيدن به نتيجه بايد به يكديگر اعتماد كنيم، نبايد افراد را به دليل اعتقاداتي كه دارند و ممكن است با نظرات شخصي يا حزبي ما متفاوت باشد، به اتهامهايي همچون سازشكاري و يا قدرتطلبي متهم كنيم و مخالفان خود را به هر بهانهيي به حاشيه برانيم. به جاي اين بايد به نقد كردن يكديگر بپردازيم ولي بايد دقت كرد هزينه نقد و آسيبشناسي منصفانه عملكرد جبهه اصلاحات خصوصا براي فعالان و حاميان آن به حداقل برسد. چراكه اگر قرار باشد برخورد و قضاوت ما نسبت به دوستان و همفكرانمان در جريان اصلاحات از جنس اتهامزني باشد ديگر سنگ روي سنگ بند نميشود و پرورش نوع ديگري از استبداد است. نبايد تصميم، نظر و راي خودمان و يا حزب، گروه و انجمن مورد علاقه خود را محور، شاقول يا فصلالخطاب جريان اصلاحطلبي بدانيم و بر اساس زاويه ديگران با آن، نسبت به عملكرد و گفتمان دوستان و همفكران خود قضاوت كنيم. جريان اصلاحات در حال حاضر، هم از طرف حاكميت سانسور ميشود و هم از سوي افراد و گروههاي تندرويي كه نميگذارند در مسير تغييرات نظرات گوناگون بيان شود. به هر حال اكنون در يك فضاي افراط و تفريط به سر ميبريم و نبايد در اين فضا هضم شويم. بايد با عقلانيت مسير واقعي اصلاحات همهجانبه و تغييرات سازنده را پيگيري كرد.»