فرارو- آیا سازمان مرکزی اطلاعت آمریکا- که به صورت محرمانه دستور کشتارهای از قبل تعیین شده و هدفمند را در کشورهایی مثل پاکستان، یمن و سومالی داده است_ شرایط آمریکا را امن تر میکند؟ موجی از گزارشهای جدید، نشان می دهد که در حالی که حملات هواپیماهای بدون سرنشین، می تواند تروریستهای نامی را از میان بردارد، اما در مقابل خطراتی سنگین و بزرگ برای آمریکا به همراه دارد. تحلیلگران میگویند این حملات سوالهایی را ایجاد میکند، از جمله اینکه آیا آمریکاییها حق ندارند از حملات پنهانی که دولت ایالت متحده از طرف آنها انجام میدهد، اطلاع یابند؟
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از کریستین ساینس مانیتور؛ بر طبق مطالعات جدید، حملهٔ هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا، برای واشنگتن خطراتی دارد، که در اینجا به سه مورد از مهمترین آنها اشاره میکنیم:
۱.حملات تقلیدی:
قوانین کشتار با هوپیماهی بدون سرنشین ارتش آمریکا، در جنگی اعلام شده مثل جنگ افغانستان کاملا آشکار و مشخص است و دستور العملهای دقیق دارد، اما وقتی سازمان سیا از هواپیماهای بدون سرنشین برای اهداف پنهان در کشورهایی چون پاکستان، یمن و سومالی استفاده میکند، میزان نظارت بسیار کمتر می شود.
سارا هلوینسکی، مدیر اجرایی مرکز غیر نظامیان جنگ، در دانشکده حقوق کلومبیا در نیو یورک، در گزارشی می گوید: "خیلی فرق میکند که از هوپیماهای بدون سرنشین در جنگهای نظامی واقعی استفاده شود. در این صورت می توان آنها را فقط یک سلاح دانست."
اما پنهانکاری عملیاتهای سازمان سیا این معنی را در بر دارد که آنها زیر نظر هیچ قانون بینالمللی نبوده و سایر کشورها می توانند ادعا کنند که آنها هم اگر بخواهند مجاز به استفاده از هوپیماهای بدون سرنشین مسلح هستند.
این یعنی آمریکا می تواند مورد تهدید و حمله از سوی این کشورها واقع شود، زیرا خود سازمان سیا این حملات را انجام می دهد. برخی تحلیلگران ادعا می کنند که مقرّ این سازمان در لانگلی ویرجینیا، یک هدف نظامی به حساب می اید که حمله به آن مشروع و قانونی است.
احتمال اینکه در کوتاه مدت، پنهانکاری سازمان سیا در سیاستش در مورد استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین، بتواند کشورهای دیگر را ترغیب کند تا از این تکنولوژی استفاده کنند و سبب ایجاد بحران در برخی روابط مهم بینالمللی شوند.
برای مثال، به تازگی، هند تعدادی هواپیمای بدون سرنشین مسلح خریداری کرده است. آیا ممکن است حالا هند، در جهت منافع نظامی خود، از این هواپیماها بر علیه کشور همسایه اش، پاکستان، استفاده کند و بگوید اگر آمریکا این کار را میکند چرا بقیهٔ کشورها نتوانند؟
به دلیل اینکه هر دو کشور مجهز به سلاح اتمی هستند، عواقب این کار می تواند مهیب و ترسناک باشد.
هلوینسکی می گوید: "هند نمیخواهد بشنود که آمریکا به او بگوید شما نمی توانید از این سلاح در پاکستان استفاده کنید فقط به این دلیل که ما از آنها استفاده کردیم."
وی همچنین می گوید "برای آمریکا بسیار مشکل خواهد بود که برای کشورهای دیگر استدلال بیاورد که چگونه از این هوپیماها استفاده کنند!"
۲. کشته شدن غیر نظامیان بی گناه:
حملات هواپیماهای بدون سرنشین، به دلیل دقتشان به "جراحی" معروفاند اما تحقیقات نشان می دهد که تعداد زیادی از مردم عادی غیر نظامی، به صورت تصادفی، در این حملات کشته میشوند.
یک مطالعه مشترک از دانشگاه نیو یورک و استنفورد، نشان می دهد که از زمان آغاز برنامهٔ پنهانی هواپیماهای بدون سرنشین آمریکا، در پاکستان، ۸۸۱ غیر نظامی، که در بین آنها ۱۷۶ کودک وجود داشت، کشته شده اند. دراین مطالعه همچنین مثالی از افغانستان آورده شده است که در آن دو نیروی نظامی آمریکایی،به اشتباه به جای شورشیان، توسط این هواپیماها کشته شدند.
بر اساس مطالعات تخمین زده میشود که در یمن، از ماه ژوئن امسال، بیش از ۵۳۰ نفر کشته شدند که احتمال می رود ۸.۵ درصد آنها غیر نظامی بوده اند.
هلوینسکی اشاره میکند که حملات هواپیماهای بدون سرنشین سبب ایجاد افرطیون بیشتر می شود. مشاهدات تجربی، نشان می دهد که هر حمله که به وسیلهٔ این هواپیماها انجام می شود، ۱۰ تروریست جدید به وجود میآورد.
وی می گوید، با اینکه این قواعد و فرمولها گمانه زنی بیش نیستند، اما این کاملا روشن است که "شما تظاهر کنندگانی را در خیابانها میبینید که فریاد میزنند مرگ بر آمریکا."
هلوینسکی اینطور ادامه می دهد که " و آن وقت یک دکتر یمنی را می بینیم که به اوباما می گوید ما با القاعده کاری نداریم و جزو آنها نیستیم اما اگر یک بچه بر اثر حملهٔ هواپیماهای شما کشته شود، ما به دنبال تو خواهیم آمد."، " و این موضوع" شرایط را برای همدردی و دلسوزی برای تروریستها فراهم میکند."
۳.عدم نظارت:
به طور کلی این ارتش آمریکا است که جنگ را از طرف کشورش به راه میاندازد. نیروها به قانون اساسی ایالت متحده سوگند یاد می کنند و در مقابل به آنها دستور داد می شود که از طرف دولت آمریکا اقدام به کشتن کنند.
آنها لباسها و مدارک شناسائی جنگندهها را دارند. اما چه اتفاقی میافتد وقتی سازمان سیا، به جای آنها، به وسیلهٔ هواپیماهای بدون سرنشینی که معلوم نیست گردانندههای آنها، آمریکایی هستند یا نه، اقدام به جنگ میکند؟ هلوینسکی میگوید : "وقتی سازمانی غیر نظامی، درگیر هدف قرار دادن و کشیدن ماشه می شود، آنوقت وفق دادن آن با قوانین بینالمللی بسیار مشکل است."
او می گوید: "بعد از حمله، آسیب هایی که به غیر نظامیان زده شده بررسی می شود و فکر می کنند که چگونه باید در مورد آنها پاسخگو بود، با بزرگان روستاها صحبت می شود و ممکن است غرامت پرداخت شود."
هلوینسکی ادامه می دهد "اما وقتی حملات هواپیماها سری است، و ارتش آمریکا در صحنه نیست که به شکایات رسیدگی کند، هیچ کدام از این اتفاقها نمیافتد."
تعدادی از افراد کنگره، که به "باند هشت" معروفند و بر این عملیاتها نظارت داشته، در جریان آنها هستند، به فکر عواقب حملهٔ این هواپیماها بر غیر نظامیان نیستند.
"به جای این، آنها به دنبال این هستند که هدف بعدی کدام است." هلوینسکی معتقد است، تنها چیزی که این افراد به آن توجه می کنند و در جلسات شان به آن میپردازند این است که بیوگرافی شخص مورد نظر و دلایلی که فکر می کنند به خاطر آنها باید به دنبال کشتن او باشند را مطرح کنند.
هلوینسکی می گوید، در حالی که نیاز نیست تمام اطلاعات در مورد حملات پنهانی هواپیماهای بدون سرنشین، به صورت عمومی اعلام شود اما "باند هشت" کنگره، باید تعادلی بین کشتن افرادی که نمی خواهیم دیگر زنده باشند با تاثیرات بلندمدتی که از خشم مردم ایجاد می شود برقرار کرده و آنها را سبک سنگین کند.
وی می گوید: من میخواهم کنگره، به عنوان یک مرجع نظارت که به جای مردم صحبت میکند، اگاهانه و با تلاشی بی وقفه این موضوع را دنبال کند، این هواپیماها با مردم روی زمین چه می کنند؟ آیا اصلا استفاده از آنها به مصلحت است یا خیر؟