خيليها ميپرسند چرا بايد فوتبال را در سينماها پخش كنند؟ و چه دليلي دارد خانه را رها كنيم و به سينماها با اين سختيهاي سفر درون شهري برويم؟ فضاي امن و فردي خانه را بپذيريم يا فضاي جمعي و پراسترس سينما را؟
ترجيح ميدهم موضوع را از دو منظر بررسي كنم:
1- مديران فهيم جوامعي كه همانند ايران نزديك به 70 درصد آن را شهرنشينان تشكيل ميدهند، قاعدتا بايد ترجيح دهند كه مردمان جوامعشان كمتر در خانه بمانند و بيشتر در فعاليتها و تفريحات جمعي در سطح شهرها شركت كنند. ساختارهاي محدود تفريحات جمعي در ايران كه به نظر ميرسد هيچ سياستي هم براي برونرفت از اين مشكلات فردگرايي و خانهنشيني مفرط در ايران در دست تهيه نيست و به نظر من مشكلات خانوادگي و شخصيتي خانوادهها و نسل جوان نيز نتيجه اين بيسياستيهاي مديران فرهنگي و اجتماعي است.
پس به هر بهانهيي كه شده و در يك فضاي عمومي كه حداقل امكان تجمع خانوادهها و جوانانمان را براي يك تفريح دستهجمعي مهيا ميسازد، بايد قدردان بشويم و حال اينكه سياستگذاران اجتماعي و فرهنگي تلاش دارند مشكلات را به حال خود رها كنند، حداقل سنگ لاي چرخ نمايش شبانه فوتبال نگذارند تا سينماداران بتوانند بخشي از وظايف مغفول مانده اين مديران عزيز را براي تفريح دسته جمعي سالم جوانان و خانوادهها مهيا سازند و اين اقدام براي مردم شهرهاي ايران به نظر قابل قدرداني است نه تنبيه و توبيخ و باز هم تسري نگاه انتظامي و امنيتي به تفريحات مردمان ايران اسلاميمان!
2- در كشوري كه مردمانش به خاطر مجموعه سياستهاي شكستخورده سينمايياش هر شش سال و متاسفانه امسال هر 9 سال سينما ميروند بايد از هر بهانهيي كه پاي مردم به سينما را باز ميكند استقبال كنيم و ضمن اينكه اين اقدام باعث حداقل پرشدن سينماها خواهد شد، مطمئن هستم به مرور زمان باعث آشتي دوباره مردم با سينماي ايران هم خواهد شد؛ اين تجربه موفق را دو سال پيش حداقل من با پرديس ملت و جامجهاني 2010 داشتم و البته طبق معمول هم بايد انتظار اعتراضهاي هميشگي توليدكنندگان فيلمهاي ضعيف ايراني را داشته باشيم!
سينماهاي كشور با بحران هزينه درآمد مواجه هستند و از منظر شرع و قانون و عرف اگر مسوولان نتوانند با سياستهايشان رونقي به اين اوضاع آشفته دهند، حداقل بگذارند خود سينماداران از پس اين هزينههاي سرسامآور برآيند. باور كنيم كه مديريت فقط سلب كردن مسووليتها و نه گفتنهاي مستمر نيست و در اكثر مواقع وقتي نميتوانند براساس حال بلد نبودن و ندانستن و مشورت نخواستن و... بحرانها را مديريت كنند حداقل وقتي عدهيي مشكل امرار معاش دارند، بگذارند با يك تفريح سالم براي مردمانشان هم به صورت موقت مشكلشان حل شود و هم مردمانشان ساعاتي را با يك تفريح سالم بگذرانند!
مرجع: روزنامه اعتماد