یکی از بحث برانگیزترین اجزای سیاست خارجی ترکیه تلاش حزب عدالت و توسعه برای برقراری روابط نزدیک تر با ایران بوده است. ایجاد روابط حسنه با تهران از سوی رجب طیب اردوغان نخست وزیر ترکیه، موجب افزایش نگرانی غرب از دور شدن ترکیه از دامان اروپا شد. اندک اندک اختلافها در مورد برنامه هسته ای ایران موجب تشدید این ترس شد. ترکیه در مقام مخالفت با ایالات متحده و دیگر اعضای کلیدی ناتو مانند بریتانیا و فرانسه، درصدد کم اهمیت جلوه دادن خطر ناشی از سیاستهای هسته ای ایران بود. بارزترین نمونه به ژوئن سال 2010 برمی گردد که آنکارا در مخالفت با هم پیمانان غربی اش به وضع تحریمهای جدید که ارتش ایران را هدف گرفته بود، رای مثبت نداد.
بابا ما یه دوست بین همسایه هامون نداریم اینهم دستاورد اقای احمدی نژاد و دوستانشه