bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۱۴۷۹۱
سخنگوی پیشین وزارت امورخارجه آمریکا فاش می گوید:

علت اصلی اصرار آمریکا به مداخله در سوریه

جیمز روبین، سخنگوی پیشین وزارت امورخارجه آمریکا طی مقاله ای برای فارن پالسی راهکارهایی را در مورد مداخله کم هزینه اما پر سود آمریکا در سوریه ارائه داده و قطع ارتباط ایران با دریای مدیترانه را پاداش استراتژیکی می داند که ارزش خطر کردن را دارد.
تاریخ انتشار: ۱۵:۱۷ - ۱۶ خرداد ۱۳۹۱
فرارو- جیمز روبین، سخنگوی پیشین وزارت امورخارجه آمریکا طی مقاله ای برای فارن پالسی راهکارهایی را در مورد مداخله کم هزینه اما پر سود آمریکا در سوریه ارائه داده و قطع ارتباط ایران با دریای مدیترانه را پاداش استراتژیکی می داند که ارزش خطر کردن را دارد. به اعتقاد وی، امریکا باید حکومت بشار اسد را ساقط کند تا حوزه نفوذ و اقدام ایران را در مدیترانه به حد اقل ممکن برساند و رژیم اشغال گر قدس را از تهدید و وحشت، برهاند.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از فارن پالسی، روبین می نویسد: به اعتقاد آمریکایی ها احتمال حمله اسرائیل به ایران هنوز به قوت خود باقی است. با توجه به اینکه دور جاری مذاکرات شش قدرت اصلی جهان با ایران به طور کلی تغییری در برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایجاد نخواهد کرد، مسئله حمله اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران طی سال جاری بار دیگر به مرکز صحنه سیاست باز خواهد گشت. ضمن اینکه در کنار دیپلماسی فشار و تحریم های اقتصادی، گام مهم دیگری که آمریکا برای برهم زدن محاسبات اسرائیل بر می دارد، کمک به مردم سوریه برای جنگ علیه رژیم بشار اسد است.

سخنگوی پیشین وزارت خارجه امریکا می افزاید: شاید برنامه هسته ای ایران و جنگ داخلی سوریه چندان مرتبط به نظر نرسند اما در واقع این دو موضوع به شکل جدایی ناپذیری مرتبط هستند. ترس اصلی اسرائیل از دست دادن انحصار هسته ای و در پی آن توانایی استفاده از نیروهای قراردادی خود در سراسر خاورمیانه نیست. خطر اصلی ایران مجهز به سلاح هسته ای برای رهبران رژیم صهیونیستی، چشم انداز حمله هسته ای جمهوری اسلامی به اسرائیل که منجر به نابودی دو طرف می شود هم نیست. ترس اسرائیل این است که ایران برای تضعیف قدرت نظامی این رژیم در لبنان و سوریه حتی نیازی به آزمایش سلاح هسته ای ندارد. تنها قرار گرفتن ایران در آستانه هسته ای شدن می تواند جسارت مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی را برای استفاده از نیروهای خود در لبنان- حزب الله- به منظور حمله به اسرائیل تقویت کند چراکه به خوبی می داند دشمن آنها پیش از حمله متقابل، مجبور است که به خوبی بیاندیشد.

این همان مرحله ای است که سوریه وارد بازی می شود. روابط استراتژیک میان جمهوری اسلامی و رژیم اسد است که امکان تضعیف امنیت اسرائیل از سوی ایران را افزایش می دهد. طی سه دهه دشمنی ایران و اسرائیل، هیچ گاه مقابله نظامی مستقیمی میان دو طرف رخ نداده اما ایران ثابت کرده که از سوی حزب الله و از طریق سوریه می تواند منافع امنیتی اسرائیل را به خطر بیاندازد. 

سقوط رژیم اسد می تواند چنین اتحادی را از بین ببرد. ایهود باراک، وزیر دفاع و مهمترین چهره تصمیم گیرنده  در اسرائیل اخیراً طی مصاحبه ای با سی ان ان گفته بود که سرنگونی رژیم اسد می تواند نفوذ ایران در جهان عرب را کاهش دهد و حزب الله در لبنان و حماس در غزه را تضعیف کند.

شورش در سوریه بیش از یک سال است که ادامه دارد. مخالفان عقب نشینی نمی کنند و کاملاً مشخص است که نه فشارهای دیپلماتیک و نه تحریم های اقتصادی، اسد را مجبور به پذیرش راه حلی که نتیجه مذاکره باشد، نمی کند. با توجه به اینکه زندگی اسد، خانواده و اقوام وی در خطر است، تنها تهدید یا استفاده از زور است که می تواند موضع اسد را تغییر دهد. بدون مداخله خارجی، جنگ داخلی شدت بیشتری می گیرد و آشوب ها به مرزهای اردن، لبنان و ترکیه نیز می رسد.

دولت باراک اوباما به سه دلیل در مورد مشارکت در یک عملیات هوایی در سوریه، مشابه آنچه در مورد لیبی اتفاق افتاد، بسیار محتاط است. نیروهای مخالف سوری، برعکس لیبیایی ها متحد نیستند و قلمرویی را در دست ندارند. اتحادیه عرب خواستار مداخله نظامی خارجی در سوریه –همانگونه که در مورد لیبی اتفاق افتاد-  نشده است. و روسیه که از حامیان قدیمی رژیم اسد است، به شدت با مداخله داخلی در این کشور مخالفت می کند.

مداخله در لیبی بسیار آسانتر بود و به جز نتیجه قابل تحسین نجات دادن جان هزاران شهروند لیبیایی از دست رژیم معمر قذافی، هیچ پیامد دراز مدت دیگری در منطقه نداشت. سوریه سخت تر است اما موفقیت در این کشور رویدادی دگرگون کننده برای خاورمیانه خواهد بود. نه تنها یک رهبر دیگر مغلوب اپوزیسیون مردمی خواهد شد، بلکه ایران دسترسی خود به دریای مدیترانه برای تهدید اسرائیل را از دست خواهد داد.

جیمز روبین معتقد است که مداخله موفقیت آمیز در سوریه مستلزم رهبری نظامی و دیپلماتیک مقامات آمریکایی است و واشنگتن برای رسیدن به این هدف باید تمایل خود به همکاری با متحدان منطقه ای مانند قطر، عربستان و ترکیه را برای سازمان دهی، آموزش و تجهیز مخالفان سوری اعلام کند. سپس دیپلمات های آمریکا و مقامات پنتاگون با استفاده از خاک ترکیه و احتمالاً اردن، قادر به تقویت و متحد کردن مخالفان سوری خواهند بود. زمانیکه مخالفان سوری از حمایت خارجی اطمینان بیابند، رهبری سیاسی متحدی را بر اساس شورای ملی سوریه ایجاد می کنند. چنین اقدامی بسیار سخت و زمان بر است اما نباید از یاد برد که جنگ داخلی در سوریه می تواند برای سال ها ادامه داشته باشد، چه مداخله ای صورت بگیرد یا نگیرد.

به عقیده روبین، گام دومی که ارزش مباحثه جدی را دارد کسب حمایت بین المللی برای یک عملیات هوایی متحد است. روسیه هرگز از چنین ماموریتی حمایت نخواهد کرد، بنابراین اجرای اقدامی از طریق شورای امنیت سازمان ملل امکان پذیر نیست.  با توجه به عدم تمایل برخی از دولت های اروپایی به مداخله در این زمینه، اجرای اقدامات از طریق ناتو نیز چندان آسان نخواهد بود. به همین دلیل برای رسیدن به این هدف، ترکیبی منحصربه فرد از کشورهای غربی و خاورمیانه لازم است. با توجه به انزوای سوریه در اتحادیه عرب، امکان کسب حمایت از سوی اکثر کشورهای عربی به سرپرستی عربستان و در کنار آن ترکیه وجود دارد. اقدام از سوی آمریکا از آن جهت لازم و ضروری است که بسیاری از کشورهای مهم، تنها در صورت حضور واشنگتن از این برنامه استقبال خواهند کرد.

یکی از نگرانی های مهم آمریکا، خطر مقابله روسیه با ایالات متحده است. با این حال تجربه کوزوو – زمانیکه ناتو علیه این متحد روسیه دست به جنگ زد و واکنش مسکو چیزی جز سرزنش آنها نبود- بیانگر عکس این مسئله است. در مورد ذکر شده، روسیه دارای روابط قومی و سیاسی نزدیکی با صرب ها بود که در مورد سوریه این طور نیست. مطمئناً مدیریت واکنش روسیه نسبت به مداخله خارجی در سوریه آسان نیست اما نباید بزرگنمایی شود.

مسئله اساسی و مهم اینجا است که هزینه های این مداخله تا زمانی برای آمریکا محدود خواهد بود که واشنگتن موضع خود در مورد عدم اعزام نیروهای زمینی به سوریه را حفظ کند. به اعتقاد سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه آمریکا، این پیروزی به سختی اما در نهایت کسب خواهد شد و پاداش آن قابل توجه خواهد بود: انزوای استراتژیک ایران و کاهش نفوذ آن در خاورمیانه و روی کار آمدن  یک رژیم سوری که آمریکا را دیگر دشمن خود نخواهد دانست و در نهایت، با عقب رفتن ایران از دروازه جهان عرب، اصرار اسرائیل بر حمله به تاسیسات هسته ای ایران نیز بی رنگ خواهد شد. 


تیمور از اصفهان
UNITED STATES
۱۷:۴۰ - ۱۳۹۱/۰۳/۱۶
متاسفانه انچه که در این میان از دید رسانه های داخلی مغفول مانده ملت مظلوم سوریه و وحشیگری بی حدو حصر نیروهای بشار اسد می باشد
ناشناس
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
۱۵:۲۰ - ۱۳۹۱/۰۳/۱۶
هه هه ! شرمنده ولی کی گفته اسد دشمن اسراییله ؟ یک مورد اقدام اسد و پدرش بر علیه اسراییل در 40 سال اخیر را نام ببرید؟؟
فقط یک مورد!
در مورد مساله انقلاب سوریه هم شکی نیشت که اگر آمریکا می خواست اسد بره تا حالا رفته بود...
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۲
مجله فرارو