فرارو- یک فعال سیاسی گفت: «در مقابل دولت فعلی و یا دولت آینده ما نیازمند مجلس مقتدر و شجاعی هستیم که مستقلانه علاوه بر اینکه تقنین می کند نظارت هم بکند که این ویژگی ها اصلا با بعضی از رویه های جناب حداد عادل که بیشتر با تسامح به مسائل نگاه می کنند و دارای روحیه محافظه کاری خاصی هستند جور درنمی آید.»
با پایان انتخابات مجلس و مشخص شدن نتایج و کاندیداهایی که به مجلس نهم راه یافته اند؛ اینک آنچه که مورد توجه سیاسیون قرار خواهد گرفت بحث ساختار هیات رئیسه و به خصوص ریاست مجلس آینده خواهد بود. کاندیداهای راه یافته به مجلس به چه کسی به عنوان رئیس مجلس رای خواهند داد؟
علی دورانی فعال سیاسی در گفتگو با فرارو گفت: «وضعیت انتخابات تهران نسبت به سایر شهرها متفاوت است. فشردگی کاندیداهای شاخص و مشهور در تهران همیشه باعث می شود اسامی که معروف تر هستند و خصوصا اسامی که در صدا و سیما و به خصوص در بخش های خبری بیشتر گفته شده و در ناخودآگاه اذهان مردم ثبت شده است همواره یک مقبولیت قبلی را داشته باشند.»
وی ادامه داد: «نمونه شاخص این موضوع هم آقای نوباوه است که یک دوره طولانی در صدا وسیما حضور داشتند و نام ایشان در ذهن ها نشسته است ومن فکر می کنم مثلا اگر آقای نجف زاده کاندیدا می شدند رای اول را می آوردند.»
وی افزود: «این موضوع نشان می دهد علی رغم پیچیدگی انتخابات و وجود کاندیداهای شاخص در شهر تهران، آشنا بودن اسامی به ذهن مردم خیلی مهم است. مانند انتخابات شورای های شهر که بسیاری از چهره های فرهنگی و ورزشی رای آوردند.»
این تحلیل گر مسائل سیاسی اظهار داشت: «یک نکته درباره جبهه پایداری که از قبل مشخص بود و اکنون پرواضح شده که اگر یک سری کاندیداهای گمنام را در لیست خود جای دادند در واقع خواستند از این افراد استفاده کنند؛ بدین جهت که می خواستند با یک سری کاندیداهای بی خطر ائتلاف کنند که برای خودشان دردسر نشود.»
وی ادامه داد: «در حالی که لیست جبهه متحد پر بود از کاندیداهای معروف و شاخص با سوابق مختلف نمایندگی و وزارتی که طبیعتا در رقابت باید تعدادی از آنها حذف می شدند. اما جبهه پایداری هفت، هشت کاندیدای معروف داشت که من فکر می کنم این روشی که در تهران در پیش گرفتند یک تاکتیک انتخاباتی بود؛ چرا که اگر می خواستند این هفت، هشت نفر را در جبهه متحد بگذارند حداکثر پنج نفر آنها را قبول می کردند و اگر می خواستند لیست هشت نفره بدهند مقبول مردم واقع نمی شد و اگر می خواستند نفرات معروف تری را در کنار این هفت، هشت نفر اصلی بیاورند طبیعتا احساس خطر می کردند که شاید آنها آرای بیشتری از این هفت، هشت نفر بیاورند.»
وی افزود: «در هر صورت این تاکتیک مناسبی بود که بتوانند یک حداقلی از نفرات قبلی خود را در مجلس داشته باشند که این هفت و هشت نفر نیز اکثرا نماینده مجلس و چهره های شاخص آنها بودند.»
وی خاطرنشان ساخت: «بدین منظور از افراد گمنامی استفاده کردند که فهرست خود را پر کنند و به اعتقاد من آن افراد گمنام هم از جبهه پایداری بازی خوردند چون که در تهران امکان رای آوری افراد گمنام خیلی بعید است و برآیند حرکات جبهه پایداری رای آوری همین کاندیداهای شاخص و نماینده فعلی مجلس بود؛ گرچه آقای سقای بی ریا و روانبخش بینابین بودند، یعنی نه آنچنان در میان مردم معروف بودند ونه خیلی گمنام بودند چون در عرصه رسانه و به عنوان شاگردان آقای مصباح مدنظر بودند.»
دورانی گفت: «یک نکته مهمتر اینکه آن انتظاری که جبهه پایداری داشت که بتواند با استفاده از شاگردان آقای مصباح رای خوبی بیاورند برآورده نشد. ناکام ماندن آقای سقای بی ریا و روانبخش که از شاگردین شاخص آقای مصباح هستند نشان از این است که علی رغم سوءاستفاده ای که از یاران آقای مصباح کردند اما هیچ سودی برای این جریان در بر نداشت و آقای نبویان هم که در دو لیست بودند که رای آوردند و بقیه مانند آقای آقاتهرانی یا رسایی نمایندگی مجلس داشتند و داستان آنها فرق می کرد.»
وی ادامه داد: «در هر صورت من فکر می کنم ورود جریان آقای مصباح به این انتخابات مقداری با سوءتفاهم روبرو بوده و مقداری ساده اندیشی کردند چرا که این جریان هنوز پختگی لازم جهت ورود به مناصب سیاسی و تقنینی را نداشت و بدین لحاظ هم در دور اول و هم در دور دوم در سراسر کشور با یک شکست جدی روبرو شدند.»
وی افزود: «در واقع شاید زود بود که این جریان وارد عرصه انتخابات شود و البته از جهتی هم این موضوع به نفع مردم شد که جریانی که بعضا دارای اندیشه های تند سیاسی هستند با این شکست زودهنگام حداقل برای مدت طولانی نتواند سر بلند کند.»
دورانی درباره ریاست مجلس آینده گفت: «درباره ریاست مجلس باید گفت در هر صورت شکست چهره های جمعیت ایثارگران به نوعی آینده ریاست مجلس را ترسیم کرد. ناکامی آقای فدایی که دبیرکل جمعیت ایثارگران می باشد یا چهره هایی مانند آقای سروری و خانم الهیان نشان می دهد که این جریان از تهران هم نتوانستند لیدرهای خود را وارد مجلس کنند و در شهرستان ها هم کم و بیش همین وضعیت را داشتند.»
وی خاطرنشان ساخت: «تا اینجای کار به لحاظ آنچه که در مجلس قبلی بوده است تراز کار به نفع آقای لاریجانی است مگر اینکه نمایندگان مستقل بیایند و سرنوشت ریاست مجلس را تغییر دهند که این موضوع به این امر بستگی دارد که چقدر بتوانند زودتر ارتباط بگیرند و آنها چه خاستگاهی داشته باشند و چه آرایی را جذب کنند. گرچه جمعیت ایثارگران با این شکستی که در تهران داشت طبیعتا در جذب منتخبین مردم در سراسر کشور هم دچار مشکلاتی خواهد شد.»
این فعال سیاسی گفت: «نکته ای که در اینجا مهم به نظر می رسد و بعضا گفته می شود از سوی جبهه پایداری مورد توجه قرار می گیرد این است که می خواهند ریاست مجلس را بازیچه بعضی از معاملات پشت پرده کنند. مثلا خبرسازی می کنند که اگر ریاست مرکز پژوهش های مجلس و یا نائب رئیسی به آقای لاریجانی یا آقای حداد داده شود، آنها به فلانی برای ریاست مجلس رای می دهند.»
وی ادامه داد: «این موضوع نشان دهنده این است که متاسفانه جبهه پایداری علی رغم اینکه خود را آرمانگرا معرفی می کنند دارای تناقضات سیاسی هستند و بیشتر قدرت محور هستند تا اینکه بخواهند بر اساس آرمان هایشان انتخاب اصلح را داشته باشند و به مردم کمک کنند.»
دورانی تاکید کرد: «در هرصورت برآیند آن نمایندگانی که شاخص هستند و در گذشته هم در مجلس بوده اند به نفع آقای لاریجانی است مگر اینکه مستقل ها شرایط را عوض کنند که خیلی بعید به نظر می رسد.»
وی اظهار داشت: «ضمن اینکه به نظر می رسد مردم هم از چهره ای مانند آقای حداد که چهره ای فرهنگی هستند انتظار داشته باشند بیشتر در همان جایگاه ریاست کمیسیون فرهنگی سعی کنند با طرح های خاص فرهنگی بعضی مشکلات فرهنگی کشور را حل کنند.»
وی افزود: «بعضی از مشکلات مدیریتی ما به دلیل ضعف مدیریت فرهنگی است و از طرفی هنوز هیچ ابتکار خاصی چه از سوی دولت و چه از سوی مجلس در مورد اینکه مقام معظم رهبری فرمودند فرهنگ ما باید از مظلومیت دربیاید نیفتاده است.»
دورانی گفت: «در مقابل دولت فعلی و یا دولت آینده ما نیازمند مجلس مقتدر و شجاعی هستیم که مستقلانه علاوه بر اینکه تقنین می کند نظارت هم بکند که این ویژگی ها اصلا با بعضی از رویه های جناب حداد عادل که بیشتر با تسامح به مسائل نگاه می کنند و دارای روحیه محافظه کاری خاصی هستند جور درنمی آید.»
وی تاکید کرد: «اگر آقای حداد عادل رئیس مجلس شوند ما مجلس نهم را نسبت به مجلس هشتم بسیار مهجورتر خواهیم دید؛ به خصوص در سال 91 که سال پایانی دولت آقای احمدی نژاد است.»
