bato-adv
کد خبر: ۱۱۱۴۲۲
تحلیل واشنگتن پست از سفر رئیس جمهور آمریکا به افغانستان

اوباما فرمانده کل قوا و مبارز کل قوا در سالگرد مرگ بن لادن

به ندرت پیش می آید که رئیس جمهوری ترکیبی از دو نقش فرمانده کل قوا و سردمدار مبارزات انتخاباتی باشد؛ دستکم نه به وضوح باراک اوباما، آن هم در روزهای نخستین سالگرد مرگ اوسامه بن لادن، سرکرده گروه تروریستی القاعده.
تاریخ انتشار: ۱۳:۰۸ - ۱۳ ارديبهشت ۱۳۹۱

فرارو- به ندرت پیش می آید که رئیس جمهوری ترکیبی از دو نقش فرمانده کل قوا و سردمدار مبارزات انتخاباتی باشد؛ دستکم نه به وضوح باراک اوباما، آن هم در روزهای نخستین سالگرد مرگ اوسامه بن لادن، سرکرده گروه تروریستی القاعده. 

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از واشنگتن پست، پنج روز پیش بود که کمپین انتخاباتی وی با انتشار تبلیغاتی بحث های حزبی را در مورد اینکه آیا اوباما بی جهت کشتن بن لادن را سیاسی کرده یا خیر به راه انداخت. در این تبلیغات نه تنها این اقدام به عنوان یک دستاورد در بوق و کرنا شده بلکه به صورت کنایه آمیز سوال می شود که آیا میت رامنی به عنوان نامزد احتمالی جمهوری خواهان شجاعت اتخاذ چنین تصمیمی را دارد نیز مطرح شده است.

در شرایطی که طی روزهای اخیر این بحث به اوج خود رسیده بود، رئیس جمهوری آمریکا روز سه شنبه درست مانند یک فرمانده کل قوا وارد افغانستان شد تا بازدیدی سرزده از این منطقه جنگی داشته باشد. وی در این سفر توافقنامه امنیتی جدیدی را با حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان به امضا رساند که براساس آن همکاری های دو کشور پس از اتمام دوره ماموریت نیروهای آمریکایی در سال 2014 ادامه خواهد داشت.

سفر رئیس جمهوری آمریکا به افغانستان دستکم برای چند ساعت تبادلات حزبی در مورد اینکه کمپین وی با انتشار فیلم تبلیغاتی در مورد بن لادن از خطوط عبور کرده و اقدامی نابجا صورت داده را خاموش کرد. سفر به افغانستان همچنین حاوی این پیام بود که از امروز تا ماه نوامبر که آمریکایی ها پای صندوق های رای می روند، اوباما به مدیریت جنگ های عراق و افغانستان و تلاش دولتش برای تضعیف القاعده به عنوان یک موفقیت بزرگ در دوره نخست ریاست جمهوری خود اشاره خواهد داشت.

بازدید سرزده اوباما به خوبی یادآور می شود که وی از اینکه با یک کشور جنگ زنده روبرو است، آگاه است. در آخرین نظرسنجی واشنگتن پست، دو سوم مردم آمریکا اعلام کردند این جنگ یک دهه ای به هیچ وجه ارزش هزینه ای که متحمل شدند را نداشت. جالب اینکه حتی اکثریت جمهوری خواهان نیز دیدی منفی نسبت به این جنگ داشتند.

پیام شب سه شنبه اوباما در سخنرانی ملی تلویزیونی اش همین احساسات را به طور مستقیم مخاطب قرار داد. این سفر تلاشی بود برای آنکه اوباما بگوید پیشرفت هایی صورت گرفته و این ماموریت -با وجود کند بودن روند آن- رو به پایان است و در عین حال افغان ها اطمینان داشته باشند که آمریکا با پایان یافتن ماموریت جنگی خود، ناگهان جدا نمی شوند و نمی روند. وی تصریح کرد آمریکا باید نتیجه موفقیت آمیز این مبارزه را درک کند با وجودی که شامل ملت سازی نشد.

وی در ادامه افزود: «نزدیک به یک دهه است که زیر ابر تیره جنگ قرار گرفته ایم، با این حال می توانیم شاهد روشنایی یک روز جدید در افق باشیم. جنگ عراق پایان یافته، تعداد نیروهای آمریکایی که در معرض خطر هستند به نصف کاهش یافته و به زودی تعداد بیشتری از آنها به خانه بازمی گردند.»

جزئیات توافقنامه استراتژیکی که میان دو طرف منعقد شد بسیار مهم است: چه تعداد از نیروها در افغانستان خواهند ماند، برای چه زمان و تحت چه شرایطی. هیچ یک از این جزئیات هنوز اعلام نشده است.

با این حال انتظار می رود در مناظرات اصلی انتخاباتی میان اوباما و رامنی بحث اصلی به مسائل اقتصادی مربوط شود نه سیاست خارجه و نتیجه نهایی با توجه به این مسئله مشخص شود. در این صورت، با توجه به شرایط اقتصادی آمریکا، به خصوص اگر نشانه های از ضعف و رکود در روند شکننده بهبودی شرایطی اقتصادی به چشم بخورد، اوباما بسیار آسیب پذیر خواهد بود.

سیاست خارجی برای اوباما نقطه روشن تری است. بر خلاف اقتصاد که تعداد آمریکایی های ناراضی از عملکرد وی به مراتب بیشتر از تعداد راضی ها است، رتبه اوباما در سیاست خارجی به طور کلی بالاتر است. با این حال رامنی عزم خود را برای به چالش کشیدن اقدامات برون مرزی اوباما جزم کرده است. رامنی یکی از منتقدان جدی رویکرد اوباما در قبال ایران و همچنین تقابل وی با اسرائیل است.

در میان اقدامات برون مرزی برای اوباما هیچ چیز موفقت آمیزتر از کشتن بن لادن طی سال گذشته نیست. اقدامی که محبوبیت اوباما را به طور موقت افزایش داد. برجسته سازی دوباره این مسئله در نخستین سالگرد بن لادن توسط دولت و کمپین انتخاباتی رئیس جمهوری کاملاً بدیهی بود.

اما راهی که آنها انتخاب کردند انتقاداتی را متوجه اوباما کرد. جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور سابق آمریکا نیز در تبلیغات انتخاباتی سال 2004 خود فیلم کوتاهی از خارج کردن بقایای افراد جا مانده در مرکز تجارت جهانی را به نمایش گذاشت که مورد انتقادات شدید قرار گرفته و بسیار سیاسی و توهین آمیز خوانده شد.

تنها اوباما و تیمش می توانند توضیح دهند که چرا اینطور به مسئله سالگرد کشته شدن بن لادن پرداختند و اجازه ندادند دیگران از آن سخن بگویند. چرا به این نتیجه رسیدن که حالا زمان موضع گرفتن علیه رامنی است که آیا وی اقدام به تعقیب و کشتن بن لادن می کرد یا نه. با چنین اقدامی آنها به جمهوری خواهان این فرصت را دادند که آن را اقدامی اشتباه بخوانند، آنهم درست در زمانیکه شاید ملت آمریکا مرگ تروریست را جشن می گرفتند.

برخلاف آن، سفر رئیس جمهوری آمریکا به افغانستان کاملاً برنامه ریزی شده بود. از پرواز مخفیانه وی به پایگاه بگرام تا سخنرانی احساسی وی برای نیروهای آمریکایی و سخنرانی و برای مردمش. جای تعجب ندارد که حتی برخی از افرادی که فیلم تبلیغاتی وی در مورد بن لادن را به شدت مورد انتقاد قرار داده بودند- از جمله سناتور جان مک کین- رئیس جمهوری را به دلیل انجام این سفر و مذاکره برای یک توافقنامه جدید، ستودند.

رامنی با اظهاراتی دم دستی به این سفر واکنش نشان داده و گفت: «خوشحالم که اوباما به افغانستان بازگشت. موفقیت در افغانستان برای امنیت ملت ما حیاتی است. اگر طالبان به قدرت باز می گشتند و بار دیگر مخفی گاهی برای تروریست ها می ساختند، یک تراژدی برای افغانستان و یک عقب نشینی استراتژیک برای آمریکا رقم می خورد.»

سفر اوباما بار دیگر قدرت فرمانده کل قوا را در شکل دادن وقایع و عوض کردن بحث به تصویر کشید. پیامدهای سفر اوباما تاحدودی قابل پیش بینی است. رامنی مدت ها است که منتقد جنگ اوباما در افغانستان بوده است. واکنش ها به فیلم تبلیغاتی اوباما در مورد بن لادن میزان حساسیت رامنی و جمهوری خواهان به تمایل رئیس جمهور برای سود بردن از سیاست خارجی در ماه نوامبر را به خوبی نشان داد.

اما سخنرانی اوباما با مردم و برای مردم آمریکا نمایش قدرتمندانه رئیس جمهوری در یک سال انتخاباتی بود.

مجله خواندنی ها
مجله فرارو
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv