راز سکوت احمدی‌نژاد چیست؟

بازتاب امروز نوشت:
اگر عجالتا بخواهیم از پیدا کردن اینکه مقصر اصلی گرانی افسار گسیخته سکه و ارز در بازار ایران چه کسی است منصرف شویم، نمی توان بی خیال این سوال شد که چرا دولت و در راس آن محمود احمدی نژاد به عنوان عالی ترین مقام اجرایی کشور، درمقابل این وضعیت که برای کشور حکم بحران را دارد ، سکوت کرده و در مراسم های متعددی که در آنها حضور می یاید ، هیچ حرفی درباره اینکه چه چاره ای برای بازگرداندن ارزش پول ملی اندیشیده ، نمی زند ؟ 

افزایش فنرگونه قیمت سکه و ارز به گونه ای است که در حال حاضر ساعت به ساعت، شاهد تغییر و افزایش قیمتشان هستیم . به گونه ای که دیگر لازم نیست برای شوکه شدن و تجربه احساس «یکی از یاران اصحاب کهف بودن»، به قیمت های چند سال قبل سکه و ارز نگاه کنیم، بلکه کافی است قیمت های روز قبل این دو مقوله را بدانیم و با قیمت امروزش مقایسه کنیم.

ضمن اینکه اگر روزگاری اصحاب کهف بعد از 300 سال از خواب برخاسته و با رفتن به شهر متوجه شدند که چقدر قیمتها تغییر کرده، ایرانی ها این امکان را دارند که رکورد اصحاب کهف را بشکنند و هر روزه از تغییر قیمت سکه و ارز شوکه شوند!

با این همه اتفاقات و اثرات منفی این تغییرات سربه فلک کشیده، آنچه که باعث تعجب مضاعف شده، سکوت رییس دولت دهم دراین باره است. محمود احمدی نژاد که اسفند سال گذشته قیمت واقعی دلار را 900 تومان عنوان کرد و فروردین سال جاری نیز در جمع مردم کرمانشاه از بی‌ارزش بودن دلار سخن گفت، این روزها به طرز شک برانگیزی درمقابل عرض اندام دلار درقبال ریال ایران، سکوت کرده است.

احمدی نژاد در جمع مردم کرمانشاه گفته بود: «آمریکایی‌ها یک برگ کاغذ به قیمت 50 تومان چاپ می‌کنند و روی آن می‌نویسند 100 دلار یعنی 50 تومان می‌دهند و 100 هزار تومان از جیب ملت‌ها برداشت می‌کنند. دولت آمریکا طی سی سال اخیر 30 هزار میلیارد دلار دارایی کاذب به دنیا سرازیر کرده و در ازای آن کالا، معادن و ثروت ملت‌ها را به جیب سرمایه‌داران سرازیر کرده است».

رییس‌دولت دهم ، 13 مهر گذشته نیز در جمع مردم همدان با بیان اینکه برخی از بدخواهان قصد دارند، اقداماتی را برای تلخ کردن شیرینی اجرای موفق هدفمندکردن یارانه‌ها در کام مردم انجام دهند، اظهار کرده بود: این افراد در این راستا هر روز اطلاعات غلط در جامعه منتشر می‌کنند و بازار را تهدید می‌کنند. به عنوان مثال در موضوع افزایش قیمت سکه که براساس افزایش قیمت جهانی آن رخ داده بود، برخی افراد با پول‌های کلان وارد بازار می‌شدند و اقدام به خرید سکه می‌کردند تا بازار را برهم زنند. همچنین میزان ذخیره ارزی کشورمان به قدری بالا است که همه نیازها مانند واردات و مسافرت‌ها را تامین می‌کند و در حالی که امروز یک دلار آمریکا در اقتصاد ایران به اندازه 900 تومان هم نمی‌ارزد، اما با اقدام برخی افراد برای خرید کلان ارز تعادل بازار برهم می‌خورد».

ارزش‌گذاری اعلام شده آن موقع رییس دولت را اگرچه سیاست‌گذاران به معنای نظر رسمی درباره قیمت دلار دانستند، اما یک ماه بعد دلار از 1400 تومان عبور کرد و در حال حاضر (زمان نگارش این گزارش، نه انتشار آن!) هر دلار آمریکا بیش از 2000 تومان در بازار ایران ارزش دارد .(در زمان انتشار 2400 تومان)

رویکرد توام با سکوت دولت در این زمینه، که هم رییس دولت را و هم سایر ‫مردان اقتصادی دولت را مشمول می شود، شائبه عمدی بودن سکوت آنان را ایجاد کرده است؛ سکوتی که باعث ایجاد هرج و مرج شده و این که دولت از گذر کاهش 50 درصدی ارزش پول ملی طی چند هفته ناقابل، منافعی را برای خود متصور است.

لازم نیست کارشناس ارشد اقتصادی بود تا دانست این اتفاق چه تاثیر منفی ای بر اقتصاد کشور خواهد گذاشت، همین که یک شهروند عادی ایرانی با سواد کمتر از دیپلم هم باشیم، به خوبی متوجه آشفته بازار فعلی و عقب افتادن لااقل 10 ساله رشد اقتصاد کشورمان می شویم.

از این رو به هیچ عنوان قابل هضم نیست چرا محمود احمدی نژادی که تا ده ماه قبل تاکید داشت قیمت واقعی دلار 900 تومان است و باید ارزش پول ملی را برگردانیم، چطور روزه سکوت گرفته است؟ لذا این سوال پیش می آید که ریشه سکوت رییس دولت و تغییر دیدگاه وی ظرف کمتر از یک سال، از کجا نشات گرفته است؟ آن هم در روزهایی که دولتهای غربی با افتخار به تحریم‌هایی که علیه ایران اعمال کرده اند، از فلج شدن اقتصاد ایران سخن می گویند و خرسندی خود را از این اتفاقات نمی توانند پنهان کنند.

این سکوت احمدی نژاد وقتی معنادار می شود که به خاطر بیاوریم وی هنگام اجرای طرح هدفمندی یارانه ها دائما با مقامات ارشد نظام جلسه گذاشته و همچنین با گفت وگوهای تلویزیونی و مصاحبه های مطبوعاتی، به اطلاع رسانی دولت فعال بود. اما برعکس روند قبلی، این بار اقدامی از سوی وی نمی بینیم.

برخی براین باورند که افسارگسیختگی بازار سکه و ارز به قدری شدید است که دیگر از دست دولت کاری بر نمی آید؛ لذا ترجیح می دهد سکوت کند. اما این استدلال قابل پذیرش نیست، چرا که در بدبینانه ترین حالت، از دست دولت یک کار مهم بر می آید و آن افزایش نرخ سودبانکی است که چند روز قبل در شورای پول و اعتبار هم با اکثریت آرا به تصویب رسید و فقط درانتظار یک امضای احمدی نژاد بود که در تور آمریکای لاتین به سر می برد. اما احمدی نژاد وقتی به ایران رسید، در کمال تعجب این پیشنهاد را که می توانست گره گشا باشد و حتی روسای اتاق بازرگانی نیز به این امر راضی بودند، به کنار نهاد و راضی نشد با این اقدام اندکی از التهاب بازار بکاهد.

از سوی دیگر گفته می شود افزایش قیمت دلار و سکه به نفع دولت است، چرا که درآمد دولت از فروش ارز به خاطر انحصارش بر این حوزه، افزایش می یابد و این چیزی نیست که بتوان از آن چشم پوشی کرد. برای همین اگر دولت عجله ای برای متوقف کردن سرعت نور قیمت ارز و سکه ندارد، قابل درک است. چرا که وسوسه درآمد بیشتر، آن هم در شرایطی که تحریمهای غربی دائما در حال تشدید است، شیرین می باشد.

هرچند در این شرایط نظام تحت فشار است، اما در همین حال در بلبشویی که هر روز دارد بیشتر می شود، چه بسا دولت بتواند شرایط را برای تحقق برخی خواسته های خود آماده ببیند و از شرایط به نفع خود بهره برداری کند. احمدی نژاد بارها و بارها به بهانه های مختلف عنوان کرده و طعنه زده که عده ای نمی خواهند دولت موفق شود یا اینکه برخی سنگ جلوی پای دولت می اندازند. برخی حتی این گمانه را مطرح می کنند که حالا این فرصت فراهم شده تا بدین شکل همزمان با افزایش فشار به نظام، او اختیارات بیشتری را طلب کند.

البته این تمام دلایل احتمالی نیست و می توان به موارد دیگری نیز درخصوص روزه سکوت دولت احمدی نژاد اشاره کرد که فرصتی دیگر را می طلبد.