فرارو- خودرو‌های زرهی بردلی در پادگان گرافن وهر ارتش ایالات متحده در آلمان هیچ بنری را نشان نمی‌دهند که اعزام قریب الوقوع به اوکراین و ورود به نبرد را نشان دهند. آنان مجبور به انجام این کار نیستند. بردلی به عنوان یکی از موثرترین خودرو‌های جنگی زرهی ارتش گام بعدی را در تغییر ماه‌ها حمایت غرب از تلاش‌های جنگی اوکراین در بوق و کرنا می‌کند. پس از ارائه محتاطانه کمک‌های دفاعی برای تداوم جنگ در اوکراین اکنون ایالات متحده و ناتو در حال تایید بیش‌تر تلاش‌های جسورانه اوکراین به منظور حمله به نیرو‌های مستقر روسیه در جنوب و شرق اوکراین هستند.
به گزارش فرارو به نقل از کریستین ساینس مانیتور، عرضه برادلی همراه با تعهد آلمان به ارائه وسایل نقلیه جنگی ماردر و تعهد فرانسه برای ارائه خودرو‌های زرهی AMX-۱۰ نشان دهنده رویکردی تازه در تغییر درگیر شدن غرب در جنگ اوکراین از مرحله احتیاط به مشارکت عمیق‌تر است.
برای ذکر شواهد بیش‌تر از این تغییر رویکرد می‌توان به ورود قریب الوقوع حدود ۱۰۰ سرباز اوکراینی به ایالات متحده برای دریافت آموزش‌های لازم به منظور چگونگی کار با سیستم دفاع هوایی پاتریوت در فورت سیل در اوکلاهاما اشاره کرد.
تا همین اواخر، ایالات متحده آموزش اوکراینی‌ها در مورد سیستم‌های تسلیحاتی ایالات متحده را به اروپا محدود می‌کرد و تمایلی به ارسال سامانه پاتریوت به اوکراین نداشت چرا که نگران بود این تصمیم یعنی ارائه سیستم پیشرفته ضد موشکی به اوکراین و آموزش نیرو‌های اوکراینی در خاک امریکا، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه را تحریک کرده و او را به انجام اقدامات شدیدتری متقاعد سازد.
در ماه‌های اخیر چنین نگرانی‌هایی از بین رفته‌اند. با این وجود، برخی از تحلیلگران امنیت ملی می‌گویند که موضع همه جانبه غرب در مقایسه با آن چه که اوکراین برای حفظ دستاورد‌های کنونی به آن نیاز دارد دیرهنگام است به خصوص آن که به نظر می‌رسد پوتین به این نتیجه رسیده که زمان به نفع اوست.
«متیئو اشمیت» پژوهشگر علوم سیاسی و متخصص امور روسیه و اوکراین در دانشگاه نیوهون در کانکتیکت می‌گوید: «ایالات متحده و شرکای آن در ناتو از موضعی بسیار محتاطانه آغاز کردند، اما به تدریج بیش‌تر در جنگ اوکراین درگیر شدند. آن چه آنان این بار می‌گویند این است که ما همه در حال حاضر با یکدیگر متحد هستیم و اجاره نمی‌دهیم اوکراین در برابر روسیه متحمل شکست شود».
چه چیزی تغییر در رویکرد غرب و باز بودن آن برای کمک به اوکراین برای تحکیم پیشرفت‌های اخیر خود در میدان جنگ و فشار بیش‌تر را توضیح می‌دهد؟
برای برخی تمایل تازه غرب به منظور ارائه تسلیحات قدرتمندتر به اوکراین و به ویژه تسلیحات تهاجمی نشان دهنده آن است که شرکای آمریکایی و اروپایی متقاعد شده‌اند که اوکراین اکنون روسیه را در حالت تدافعی قرار داده و می‌تواند با تجهیزات مناسب کار‌های بیش‌تری انجام دهد.
«لورا کوپر» معاون وزیر دفاع امریکا در امور روسیه، اوکراین و اوراسیا هفته گذشته در نشست پنتاگون گفته بود: «اکنون زمان مناسبی برای اوکراین است تا از توانایی‌های خود برای تغییر پویایی در میدان نبرد استفاده کند». او با اعلام بیش از ۳ میلیارد دلار کمک جدید که شامل ۵۰ خودروی زرهی بردلی می‌شود افزوده بود: «ما به گونه‌ای به اوکراین کمک می‌کنیم که بتواند رو به جلو حرکت نماید و قلمروی اشغال شده را بازپس گیرد».
کمک‌های بیش‌تر و سنگین‌تر ممکن است به شکل تانک‌هایی که بسیار برتر از نمونه‌های منسوخ تانک‌های فعلی متعلق به دوره شوروی اوکراین هستند به آن کشورعرضه شوند. لهستان پیشنهاد ارسال تعدادی از تانک‌های لئوپارد‌های آلمانی خود به اوکراین را ارائه داده در حالی که بریتانیا در حال آماده‌سازی اعزام احتمالا ۱۲ فروند تانک چلنجر است.
با این وجود، برخی دیگر باور دارند که ارزیابی خوش بینانه از توانایی‌های ارتش اوکراین و چشم‌انداز آن برای انجام کار‌های بیش‌تر از طریق کمک‌های صحیح نیز همراه با یک هشدار است: کمک به اوکراین برای انجام کار‌های بیش‌تر در حال حاضر منطقی است، زیرا زمان به نفع اوکراین نیست. این طیف از ناظران می‌گویند مهم نیست که روسیه پوتین در آستانه اولین سالگرد جنگ در ماه آینده تا چه اندازه ضعیف به نظر می‌رسد چرا که درگیری‌ای که سال‌ها به بن بست بیانجامد و طولانی شود به نفع اوکراین نخواهد بود و اگر روسیه دامنه جنگ را گسترش دهد در نهایت به نفع آن کشور است، زیرا در مجموع کشوری قدرتمندتر از اوکراین می‌باشد.
در حال حاضر روسیه سخت در تلاش است تا به طور نمادین بار دیگر ابتکار عمل را در ناحیه شرقی اوکراین از طریق نبرد شدید و تلاش برای اشغال شهر کوچک معدنی سولدار در نزدیکی باخموت در دست گیرد.
«سون بیسکوپ» مدیر برنامه اروپا در جهان در Egmont موسسه سلطنتی روابط بین الملل در بروکسل می‌گوید: «من آرزوی پیروزی کامل اوکراین را دارم، اما این بعید به نظر می‌رسد و هر چه جنگ ادامه یابد امکان ناپذیرتر خواهد بود. درگیری طولانی مدت بدترین وضعیت برای اوکراین خواهد بود. ذهنیت ناتو این است که بعید به نظر می‌رسد روسیه بتواند پیروزی کامل را بدست آورد، اما واقعیت آن است که بعید به نظر می‌رسد اوکراین بتواند تمام قلمرو خود را آزاد کند. بنابراین، بهترین کمک به اوکراین در حال حاضر تقویت پیشرفت نظامی و تحکیم مواضع آن کشور است».
این استدلال که زمان به نفع روسیه است این هفته توسط «کاندولیزا رایس» مشاور امنیت ملی سابق و «رابرت گیتس» وزیر دفاع و مدیر سابق سیا به وضوح برای واشنگتن مطرح شد. آن دو چهره کهنه کار در عرصه امنیت ملی در مقاله‌ای مشترک در «واشنگتن پست» به متحدان غربی امریکا هشدار دادند که قدرت ماندگار پوتین و تعهد «موعودگرایانه» او برای تصرف اوکراین صرفنظر از هزینه یا زمان صرف شده برای این هدف نباید دست کم گرفته شود.
آنان در مقاله خود نوشته اند: «ما متقاعد شده‌ایم که پوتین معتقد است زمان به نفع اوست و می‌تواند باعث فرسایش اوکراینی‌ها شود و در نهایت اتحاد و حمایت امریکا و اروپا از اوکراین را دچار اصطکاک و درهم شکستن سازد». آنان افزوده اند: «تنها راه برای جلوگیری از تحقق چنین سناریویی آن است که ایالات متحده و متحدان‌اش فورا و به شکلی چشمگیر تجهیزات و قابلیت‌های نظامی بیش‌تری را در اختیار اوکراین قرار دهند تا ارتش آن کشور بتواند نیرو‌های روسی مستقر در خاک اوکراین را به عقب براند».
آنان ارائه خودرو‌های زرهی بردلی به اوکراین را «آغازی خوب»، اما «ناکافی» برای کمک به آن کشور قلمداد کرده اند.
اشمیت با اشاره به وضعیت نامطمئن اقتصاد اوکراین پس از یک سال جنگ اشاره می‌کند که مردم اوکراین ثابت کرده‌اند به طرز چشمگیری انعطاف‌پذیر هستند. با این وجود، او اشاره می‌کند که یک اقتصاد فروپاشیده در نهایت هم اوکراین و هم کمک کنندگان غربی به آن کشور را دچار فرسایش خواهد ساخت. او می‌افزاید: «کاملا درست است که چشم انداز بلند مدت برای اوکراین چندان روشن نیست. اقتصاد اوکراین از زمان آغاز جنگ ۳۰ درصد کوچک‌تر شده است. این وضعیت به سادگی پایدار نخواهد ماند».
او می‌گوید این شرایط برای پوتین امیدوار کننده خواهد بود. او می‌افزاید: «پوتین از این شرایط آگاه است و به این نتیجه رسیده که اگر بکوشد و از پیروزی کامل اوکراینی‌ها جلوگیری کند می‌تواند در بلند مدت برنده جنگ باشد».
همزمان بیسکوپ در بروکسل می‌گوید تا حدی پوتین خود را به خاطر عزم بی‌وقفه اروپا و ناتو برای کمک به اوکراین مقصر می‌داند. او می‌افزاید: «موضوع تنها به بازگرداندن جنگ به اروپا توسط پوتین مربوط نمی‌شود بلکه بیش‌تر مربوط به شیوه تکان دهنده‌ای می‌باشد که او جنگ را پیش برده است. با این وجود، روسیه پیوسته در آزار و اذیت اوکراینی‌ها به قدری پیش رفته که دلایل اولیه برای احتیاط دیگر کاربرد ندارد».