جراح و متخصص ارتوپدی در چهارمحال و بختیاری گفت: گزگز کردن انگشتان دست البته به جز انگشت کوچک، احساس درد در کف دست و انگشتان، ضعف در دست و انگشتان از مهم‌ترین علائم بیماری تنگی کانال عصب دست محسوب می‌شود.
به گزارش ایسنا، پیمان ضیا اظهار کرد: یکی از بیماری‌های شایع که در مچ دست افراد مخصوصا خانم‌ها مشاهده می‌شود، تنگی کانال عصب دست است که به آن تنگی کانال کارپال نیز گفته می‌شود و عصب مدین از این کانال عبور می‌کند، زمانیکه در این کانال تنگی ایجاد شود، علائم فشاری بر عصب مدین دست ایجاد شده و برخی علائم را در دست و انگشت‌ها ایجاد می‌کند.
این جراح و متخصص ارتوپدی در چهارمحال و بختیاری افزود: این بیماری بیشتر در خانم‌ها شیوع دارد، همچنین افرادی مانند نویسندگان، نوازندگان، تایپیست‌ها و... که کار زیادی به مچ دست خود انجام می‌دهند نیز به این بیماری مبتلا می‌شود، افزایش سن نیز از دیگر مواردی است که می‌تواند منجر به آسیب در کانال کارپال و تنگی مسیر عصب دست شود.
وی ادامه داد: گزگز کردن انگشتان دست البته به جز انگشت کوچک، احساس درد در کف دست و انگشتان، ضعف در دست و انگشتان از مهم‌ترین علائم بیماری تنگی کانال عصب دست محسوب می‌شوند.
ضیا عنوان کرد: افرادی که به بیماری روماتیسم مبتلا هستند، در معرض خطر ابتلا به بیماری تنگی کانال عصب دست قرار دارند، زیرا افرادی که به بیماری آرتریت روماتوئید مبتلا هستند در اثر این بیماری ترشحات در بافت‌های نرم بدن آن‌ها از جمله کانال کارپال افزایش پیدا می‌کند و تنگی مسیر عصب مدین را به دنبال دارد، همچنین کم‌کاری تیروئید نیز می‌تواند منجر به ایجاد تنگی در کانال کارپال مچ دست شود.
این جراح و متخصص ارتوپدی در چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: دیابت و شکستگی‌های گذشته که در مچ دست رخ داده باشد نیز از دیگر مواردی است که می‌تواند کانال کارپال را تحت تاثیر قرار دهند و باعث تنگی آن شوند، بارداری نیز یکی دیگر از مواردی است که موجب ایجاد تنگی در این کانال می‌شود، زیرا ترشحات بدن خانم‌های باردار افزایش پیدا می‌کند و در واقع فشاری بر کل بدن وارد می‌شود و درنتیجه ترشحات کانال کارپال مچ دست نیز بیشتر شده و به عصب موجود در این کانال فشار وارد می‌کند، به ویژه در ماه‌های پایانی بارداری این مشکل بیشتر در خانم‌های باردار رخ می‌دهد که معمولا برای این افراد درمان‌های پیچیده انجام نمی‌شود و با برخی ورزش‌ها و رعایت‌های خاص سعی می‌شود علائم را کاهش داد، زیرا پس از اتمام بارداری به دلیل اتمام فشار حاصل از بارداری وضعیت این افراد بهبود پیدا می‌کند.
وی یادآور شد: تشخیص بیماری تنگی کانال کارپال به وسیله تست‌هایی که در زمان معاینه صورت می‌گیرد و معمولا نیازی به گرفتن عکس رادیولوژی نیست، مگر اینکه بیمار سابقه شکستگی در مچ دست خود داشته باشد، همچنین نوار عصب و عضله یکی دیگر از اقداماتی است که می‌توان برای تشخیص این بیماری انجام داد و زمانی که این نوار انجام شود می‌توان شدت بیماری را نیز تشخیص داد و بر این اساس درمان آغاز می‌شود، اما معمولا تشخیص براساس معاینات انجام خواهد شد.
ضیا تصریح کرد: بهترین درمان بیماری تنگی کانال کارپال رفع کردن مواردی است که موجب ایجاد بیماری می‌شوند، یعنی اگر تیروئید درمان و یا برهم ریختگی آناتومی مچ دست در اثر شکستگی رفع شود، علائم بیماری تنگی کانال کارپال نیز از بین می‌رود، اما در مواردی که در اثر کار زیاد بیماری ایجاد می‌شود اگر شدت بیماری خفیف باشد با استفاده از برخی حرکات اصلاحی می‌توان تنگی کانال کارپال را کاهش داد.
این جراح و متخصص ارتوپدی در چهارمحال و بختیاری بیان کرد: یکی دیگر از اقداماتی که برای درمان تنگی کانال کارپال انجام می‌شود، بی‌حرکت کردن دست به وسیله بریس و یا مچ‌بند‌های مخصوص است که به مرور زمان علائم بیماری کاهش پیدا می‌کند، همچنین انجام فیزیوتراپی نیز می‌تواند التهابات و ترشحات ناحیه مچ دست را کاهش دهد، اما در نهایت اگر هیچ‌یک از موارد بیان شده در درمان بیمار موثر واقع نشود با استفاده از عمل جراحی درمان انجام می‌شود.
وی افزود: یکی دیگر از بیماری‌هایی که در دست شایع بوده ضخیم شدن غلاف کف دست است که به آن بیماری دوپویترن گفته می‌شود که در افرادی که کارسنگین با دست خود انجام می‌دهند و مبتلا به دیابت هستند و یا افرادی که الکل مصرف می‌کنند شیوع بیشتری دارد و در نهایت منجر می‌شود حرکت انگشتان و مچ دست محدود شود.
ضیا خاطرنشان کرد: درمان دیابت، خودداری در مصرف الکل و انجام ندادن کار‌های سنگین با دست راه‌های پیشگیری از بیماری دوپویترن است، همچنین تزریق دارو‌های استروئیدی و تزریق کورتون در ناحیه منقبض شده می‌تواند علام را کاهش داده و موجب بهبود غلاف کف دست شود، همچنین بی‌حرکت کردن انگشتان دست با بریس نیز کمک‌کننده است، اما معمولا این بیماران و به ویژه در حالت شدید بیماری به جراحی نیاز دارند و بعد از جراحی نیز تا مدتی لازم است بیمار استراحت داشته باشد، البته اگر علائم ایجادکننده بیماری ترک نشود پس از جراحی نیز امکان عود بیماری وجود دارد.