در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۱ مطلب
«از یاد نبریم که هنوز ابتدای کار دولت ترامپ است. آنطور که نشریه فایننشال تایمز اخیرا در گزارشی هشدار داده، هنوز دولت ترامپ با تنش‌های جدی با دیگر قطب‌های قدرت در دنیا رو به رو نشده است؛ موضوعی که تقریبا وقوع آن قطعی است. وقتی این سناریو محقق شود، سطح بحران‌ها علیه آمریکا به قدری افزایش می‌یابند که ایران اولویت سابق خود با محوریت سیاست‌های تقابلی واشنگتن را برای این کشور از دست می‌دهد.»
ترامپ و ترامپیست ها، با طرح تهدیدات مختلف و به اوج رساندن فشار‌ها علیه ایران، سعی دارند به هر شکل ممکن که شده، تهران را به پای میز مذاکره با آمریکا و دیگر طرف‌های غربی در مورد موضوعات حساسی نظیر توان اتمی، پرونده موشکی و البته نفوذ منطقه‌ای ایران بکشانند. البته که این سناریو پیشتر در مورد کشور‌های عراق و لیبی نیز اجرایی شده است.
«برخی معتقدند که ترامپ باید نوعی از دیپلماسی قهری و اجباری را در قبال ایران در پیش گیرد که در قالب آن، یا تهران باید مذاکره کند و یا با تبعات منفی عدم مذاکره رو به رو خواهد شد. جیک سالیوان مشاور امنیت دولت بایدن اخیرا در یک موضع گیری، ضرورت روشن شدن هر چه سریعتر رویکرد ترامپ در رابطه با ایران را به وی (ترامپ) یادآور شده است. او به فرید زکریا مجری سرشناس شبکه سی ان ان گفته است که با توجه به شرایط منطقه غرب آسیا، هیچ بعید نیست که صدا‌هایی در داخل ایران این مساله را خاطر نشان کنند که بهتر است…
دولت جدید آمریکا صرفا به دنبال این نیست که توافق اتمی با تهران را احیا کند بلکه سعی دارد باب گفت‌و‌گو‌هایی را باز کند که موضوعات گسترده‌تری را در برگیرند. دولت جدید ترامپ این نگرش را دارد که نباید اشتباهات دولت اوباما در تعامل با ایران را تکرار کرد. جایی که تمرکز بر پرونده اتمی ایران قرار گرفت در حالی که به دیگر حوزه‌های نگرانی واشینگتن با محوریت ایران بی‌توجهی شد.
طبقه سیاسی حاکم آمریکا و رسانه‌های این کشور تنها یک راه برای تعامل با ایران می‌شناسند و آن هم تحریم است. فشار حداکثری یک شعار است، راهبرد نیست. باید این سوال را بپرسیم که اگر ایران بگوید آماده تعامل با واشینگتن است، براستی پاسخ کاخ سفید چیست؟
به نظر می‌رسد "مارک روبیو" وزیر خارجه جدید آمریکا تا حد زیادی تمرکز کاری خود را در مواجهه با جبهه رقبا و مخالفان آمریکا بر این مساله قرار دهد که آن‌ها را از درون دچار بحران کند. روبیو در کنگره آمریکا سابقه‌ای طولانی در حمایت از تحرکات گروه‌ها و چهره‌های اپوزیسیون در کشور‌های آمریکای لاتین، خاورمیانه و آسیا دارد.
«منطقه خاورمیانه از زمان اجرای عملیات هفت اکتبر در سال ۲۰۲۳ تا حد زیادی ماهیتی متفاوت به خود گرفته است. اکنون موازنه قدرت در منطقه دچار تغییراتی شده و اولویت‌های بازیگران اصلی در این منطقه نیز متفاوت شده است.»
"لس آنجلس تایمز" مدتی قبل در گزارشی به این نکته اشاره داشت که یکی از رهبران اروپایی از ترامپ پرسیده که آیا اگر ما منابع مالی مد نظر شما در حوزه هزینه‌کرد‌های امنیتی را پرداخت نکنیم، این بدان معنا خواهد بود که شما از ما در برابر روسیه دفاع نخواهید کرد؟ وی با قاطعیت گفته است که "بله، دقیقا همینطور است". از این رو، ترامپ به احتمال زیاد هم به نحو گسترده‌ای منابع کمکی اعطایی به اوکراین را قطع خواهد کرد و هم تلاش خواهد کرد تا زمینه‌های لازم برای برقراری آتش‌بس در قالب جنگ اوکراین را فراهم سازد.
«روسای جمهور باید منطبق با بالاترین استاندارد‌ها باشند. حتی کوچکترین کنایه و شوخی آن‌ها هم بازار‌ها را تکان می‌دهد. کلمات مورد استفاده آن‌ها موجب اوج گیری تنش‌ها یا دفع آن‌ها و همچنین موجب حفظ جان یا از دست رفتن جان انسان‌ها می‌گردد. نکته مهم این است که مثال‌های فراوانی را می‌توان ذکر کرد که در قالب آن‌ها حتی رهبران باتجربه هم دامنه سخنوری و موضع‌گیری‌های خود را فراموش کرده اند و مرتکب خطا‌های مرگبار شده اند.»
«"اتحاد چهارجانبه" عنوانی است که در قالب آن شاهد نزدیکی راهبردی کشور‌های چین، ایران، کره شمالی و روسیه به یکدیگر هستیم. این گروه‌بندی یک اتحاد رسمی که در قالب آن، اعضای اتحاد موظف به دفاع از یکدیگر باشند نیست. با این حال، میان بازیگران مذکور نوعی تعهد وجود دارد که ناشی از ضدیت مشترک آن‌ها علیه نظم موجود جهانی که غربی و آمریکایی است، هستیم.»
