تد گلن کارپنتر (Ted Galen Carpenter) دبیر نشریه نشنال اینترست و پژوهشگر موسسه رندالف بورن (Randolph Bourne Institute) نوشت؛ نشانههای متعددی وجود دارد که نشان میدهد دولت جو بایدن همچنان به احیای برجام علاقهمند است. وی افزود: صاحب نظران خوش بین، توافق اخیر مبادله زندانیان میان واشنگتن و تهران را تحولی میدانند که ممکن است به پیشرفت قابل توجهی در مذاکرات هستهای بیانجامد.
به گزارش ایرنا و به نقل از نشنال اینترست، حتی اگر توافق هستهای احیا شود، تنها یک دستاورد از دستاوردهای بسیاری است که نیل به آنها برای کاهش ملموس تنشها با ایران لازم است. مادامی که هر دو دولت به مسائل گسترده تری نپرداخته و به سمت نزدیکی همه جانبه تلاش نکنند، بحران ظاهراً پایان ناپذیر در روابط دوجانبه پایان یا حتی به طور قابل توجه کاهش نمییابد.
پژوهشگر موسسه لیبرتارین ادامه داد: سران آمریکا باید کینه همیشگی و فزاینده علیه تهران را کنار بگذارند. از سرگیری برجام شروع خوبی خواهد بود، اما هم واشنگتن و هم تهران باید اقدامهایی را برای برقراری مجدد روابط عادی و همه جانبه دیپلماتیک و اقتصادی انجام دهند. این به معنای احیای روابط دیپلماتیک و انجام مذاکرات گسترده برای پایان دادن به رژیم تحریم هاست. رئیس جمهوری آمریکا میتواند روابط دیپلماتیک رسمی را بدون اقدام کنگره احیا کرده و اختیارات محدود و یکجانبهای برای لغو برخی از تحریمها را دارد. اما لغو گستردهتر تحریمها نیازمند تایید کنگره است.
نویسنده این مطلب مدعی شده است: تهران نیز باید امتیازهای قابل توجهی را واگذار کند تا شانس معقولی برای جلب همکاری کنگره در رفع تحریمها داشته باشد. این اقدامها شامل پایان دادن به فروش موشک و پهپاد به روسیه و تعهد دولت ایران به فاصله گرفتن از طالبان و دیگر جنبشهای شبه نظامی است.
این پژوهشگر با اشاره به اینکه متأسفانه، نشانههای انعطاف پذیری واشنگتن ناچیز است، میافزاید: در واقع، برخی اقدامهای اخیر نشان دهنده انتقام جویی زیانبار (آمریکا) است. واکنش دولت بایدن به توافقنامه صلح اخیر میان ایران و عربستان سعودی و احیای روابط دیپلماتیک دوجانبه و هموار ساختن راه پذیرش مجدد سوریه در اتحادیه عرب، یکی از این موارد است. واشنگتن به جای تایید اقدامی که تنشهای منطقهای را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد، با مانع تراشی پاسخ داد و تحریمهای جدیدی را علیه متحد ایران، سوریه، اعمال کرد.
به نوشته این رسانه، تا زمانی که سیاست آمریکا تغییر نکند، ممکن است روابط دو کشور در نهایت به یک عدم رابطه خطرناک ختم شود. تهران هنوز سلاح هستهای نساخته و بازگشت به برجام احتمالاً این احتمال را برای چند سال از بین خواهد برد. با این حال، اگر واشنگتن سیاست خود را تغییر ندهد و روابط عادی با ایران را در همه جهات دنبال نکند، خطر وقوع سناریویی همانند کره شمالی افزایش خواهد یافت.
هم اکنون آمریکا هیچ رابطه اقتصادی و یا حتی دیپلماتیک معناداری با پیونگ یانگ ندارد. این کشور دارای یک زرادخانه هستهای کوچک است و به سرعت در حال ساخت یک سامانه موشکی بالستیک دوربرد برای پرتاب کلاهکهای هستهای است.
پرسش این است که آیا دولت بایدن و کنگره عقل و بینش لازم برای اجتناب از رخ دادن چنین پیامد غم انگیزی را دارند یا خیر.