شاید فکر کنید این فقط بچه‌ها هستند که زمانی که به دست شویی رفتن و تخلیه مثانه خود احتیاج دارند از این کار سر باز می‌زنند، اما به تعویق انداختن این کار در بزرگ سالان هم به دلیل مشغله زیاد دیده می‌شود. نگه داشتن ادرار در ساعت‌های طولانی می‌تواند آثار مخربی بر سلامت شما داشته باشد که در ادامه باهم مرور می‌کنیم.
عفونت مجاری ادراری، شاید متداول‌ترین عارضه نگه داشتن متوالی ادرار، عفونت مجاری ادراری باشد. این کار بدن شما را در معرض باکتری‌های مضر قرار می‌دهد و احتمال ابتلا به عفونت ادراری یا عفونت مثانه را افزایش می‌دهد.
نگه داشتن ادرار باعث می‌شود به مرور زمان به میزان ادرار در مثانه اضافه شود و در نهایت بعد از پر شدن مثانه، ادرار از طریق میزنای یا حالب، به کلیه‌ها پس زده شود. ادرار ماده‌ای سمی است و اگر این عمل چندین بار تکرار شود، عفونت ادراری در ناحیه کلیه ایجاد می‌شود.
نگه داشتن طولانی مدت ادرار، در قسمت تحتانی شکم درد ایجاد می‌کند و همچنین خطر ابتلا به عفونت معده را افزایش می‌دهد. زمانی که میکروب‌های موجود در ادرار از بدن خارج نمی‌شود، فرد دچار عفونت معده می‌شود.
ادرار در مثانه نگه داشته می‌شود و هنگامی که مثانه پر می‌شود، دریچه انتهایی مثانه که همیشه بسته است و فقط موقع دفع ادرار باز می‌شود، پیام‌هایی را به مغز ارسال می‌کند و خبر پر شدن مثانه را می‌دهد. این پیام هاحس ادرار کردن را در فرد به وجود می‌آورد. زمانی که این پیام نادیده گرفته شود، بعد از مدتی عملکرد این دریچه دچار اختلال می‌شود و زمان‌هایی که نباید باز شود، باز می‌شود و دفع بی اختیاری ادرار انجام می‌شود.
زمانی که ادرار برای مدت طولانی نگه داشته شود، به طورجدی روی کلیه تاثیر می‌گذارد و به سنگ کلیه و درد منجر می‌شود.
اگر عادت دارید دست شویی خود را نگه دارید، باید بدانید که مثانه تان را مجبور می‌کنید تا به مدت زمانی طولانی، میزان زیادی ادرار را در خود نگه دارد. در طولانی مدت این خطر وجود دارد که مثانه باز و گشادتر شود اگر مثانه تان بزرگ‌تر از اندازه طبیعی خود شود، شما نیاز به دفع ادرار را احساس نخواهید کرد و به این ترتیب ادرار داخل مثانه می‌ماند و به این عضو آسیب جدی می‌زند.
افرادی که همیشه ادرار خودشان را نگه می‌دارند، باید میزبان درد‌های طولانی و اسپاسم عضلانی هم باشند. وقتی مثانه شما پر باشد و تخلیه نشود، عضله‌های ناحیه پایینی شکم و نزدیک به مثانه در این حالت به شدت خم می‌شوند و نوعی اسپاسم عضلانی در آن‌ها به‌وجود می‌آید و نباید انتظار داشت که این مشکل سریع رفع شود. این درد‌ها می‌تواند تا چندین روز ادامه پیدا کند.
عضله‌های کف لگن طوری طراحی شده‌اند که به دفع یا نگه داشتن ادرار کمک کنند، اما اگر از قابلیت نگه داشتن این عضله‌ها بیش از حد کار بکشید، این عضله‌ها را دچار اختلال می‌کنید و درنهایت کیفیت عملکردی آن‌ها را از بین می‌برید.
منبع: روزنامه خراسان
