bato-adv
کد خبر: ۲۴۶۳۳۸

پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

ناتوانی پرداخت تامین اجاره‌بهای خانه که بیش از یک ماه خانواده‌ اصفهانی را بی‌خانمان کرده بود با همراهی شهردار اصفهان پایان یافت.

تاریخ انتشار: ۱۳:۰۸ - ۲۰ شهريور ۱۳۹۴
پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

ناتوانی پرداخت تامین اجاره‌بهای خانه که بیش از یک ماه خانواده‌ اصفهانی را بی‌خانمان کرده بود با همراهی شهردار اصفهان پایان یافت.

زیرپوست شهر اصفهان و در یکی از محله‌های تاریخی این شهر خانواده‌ای زندگی ‌می‌کنند که تنها پسر خانواده که امروز ۴۰ سال دارد به دلیل عدم توانایی مالی موفق به ازدواج نشده است نان آور خانه‌ است.

خانه‌ای که امروز دیگر سقف و دیوار ندارد و سایه‌بانش درختان پارک جمال‌الدین خیابان ابن سینای اصفهان شده است.

خانواده آقای جباری مهاجر نیستند و اصالتی اصفهانی دارند، اهل محله طوقچی هستند و به دلیل برخی از مشکلات مالی از محل زندگی اصلی‌شان جابجا شده و حدود ۱۰ سال بود که در خانه‌ای قدیمی و مخروبه با آبرو زندگی می‌کردند.

پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

هزینه امرار معاش‌شان را با شاگردی پسر خانواده در یکی از مغاز‌ه‌های آبکاری سماورها و ظرف‌های برنجی قدیمی اصفهان به دست می‌آورند.

بیکاری ۶ ماهه نان‌آور خانواده

آقای جباری که ۴۰ سال سن و جثه‌ای به اندازه پسری ۱۴ ساله دارد از بیکاری شش ماه‌اش سخن به میان می‌آورد و به مهر می‌گوید: در این مدت هر روز به دنبال کار بوده‌ام ولی موفق نشدم کاری را پیدا کنم و این در حالی بود که در این چند روز از پس‌اندازی که اندوخته بودم برای گذران زندگی استفاده می‌کردیم.

پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

وی که از سال ۵۷ و پس از مرگ پدر نان‌آور خانواده شده است، ادامه می‌دهد: من سرپرستی دو خواهر بزرگ‌تر از خود و مادر پیرم را بر عهده دارم و به دلیل درآمد کمی که داشتم نتوانستم ازدواج کنم.

آقای منصوری از نداشتن پول برای اجاره کردن خانه‌ای جدید سخن به میان می‌آورد و می‌افزاید: با میزان پولی که در دست دارم هر کجا رفتم خانه‌ای برای اجاره نداشتند و از این رو ۳۳ روز است که بی خانمان در این پارک زندگی می‌کنیم.

وی که با حالتی شرمسارانه به مادر و خواهرش نگاه می‌کند، می‌گوید: به چند خیریه برای دریافت کمک و یا وام مراجعه کردم ولی هنوز همکاری در این باره انجام نشده است.

دختر بزرگ این خانواده نیز که حدود ۵۰ سال سن دارد هنوز موفق به ازدواج نشده و بیشتر اوقات خود را در خانه و به نگهداری از مادر پیرش می‌گذراند.

وی در خصوص شرایط فعلی‌شان می‌گوید: ما حدود ۱۰ سال در این خانه زندگی می‌کردیم و این در حالی بود که حتی یک ماه هم اجازه خانه‌مان عقب نیفتاده بود.

خانم جباری از بی‌مهری‌های فرزندان صاحب‌خانه‌شان سخن می‌گوید و ادامه می‌دهد: از زمانی‌که صاحب‌خانه‌مان فوت شده است ۱۱ فرزند وی هر روز به خانه ما مراجعه می‌کرده و ما را مورد آزار قرار می‌دادند و هرگاه از آنها فرصتی می‌خواستیم تا خانه‌ای دیگر پیدا کنیم، درب و دیوارهای خانه را خراب می‌کردند.

وارثانی که سقف خانه را بر روی مستاجران خراب کردند

وی که با دست خانه‌ای را که در آن زندگی می‌کردند به ما نشان می‌دهد، اضافه می‌کند: وارثان این خانه برای اینکه مارا از این خانه بیرون کنند سقف و دیوارهای خانه را خراب کردند و وسایل ما را نیز به بیرون پرتاب کردند.

این عضو خانواده جباری از مریض حالی مادرش سخن به میان می‌آورد و می‌گوید: مادرم توان راه رفتن ندارد و از این رو به دلیل نداشتن سرویس بهداشتی و حتی آب و برق دچار مشکلات جدی شده‌ایم.

پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

وی ادامه می‌دهد: امیدواریم کسی فریاد ما را نیز بشنود و برای کمک به ما گامی بردارد.

اما پس از طرح این مشکل با شهردار اصفهان توسط خبرنگار مهر، مهدی جمالی نژاد شخصاً از محل زندگی فعلی این خانواده بازدید کرد و با همنشین شدن با اعضای این خانواده شنوای مشکلات آنها شد.

همنشینی با شهردار اصفهان برایشان غیر قابل باور بود

خانواده آقای جباری که تا قبل از هم‌صحبتی با شهردار اصفهان باور نمی‌کردند که مخاطب آنها شهردار اصفهان، باشد بعد از آشنایی با وی نداشتن سرپناه، فقر و بیکاری را از جمله مشکلاتشان عنوان کردند.

پایان آوارگی ۳۳ روزه خانواده اصفهانی

شهردار اصفهان نیز پس از شنیدن درددل و درخواست‌‌های خانواده جباری دستور تامین مسکن این خانواده را تا ساعتی پس از دیدار با این خانواده صادر کرد و پسر این خانواده را نیز به عنوان کارگر شهرداری اصفهان استخدام کرد.
bato-adv
مجله خواندنی ها
bato-adv
bato-adv
bato-adv
bato-adv