داستان پاپ فرانسیس و کارگران جنسی رُم!

فرارو- نشریه "اشپیگل" در قالب یک گزارش میدانی، به یک مساله جنجالی در ایتالیا پرداخته است. این تشریه به سرنوشت کارگران جنسی تراجنسیتی پرداخته که در پی بحران‌هایی نظیر پاندمی کروناو نیاز به دریافت کمک ناامیدانه به یک کلیسا در ایتالیا پناه می‌برند. هر چند که تردید زیادی در این اقدام خود داشته‌اند. دلیلِ تردید آن‌ها نیز شغلشان بوده است. در واقع، آن‌ها خود را افرادی تصور می‌کنند که جایگاهی در جامعه ندارند. آن‌ها همه در‌ها را به روی خود بسته تصور می‌کردند. با این حال، اتفاقات دیگری برای آن‌ها می‌افتد. 

به گزارش فرارو به نقل از اشپیگل؛ هنگامی که کشیش "دُن آندره‌آ کونوکیا" شروع به توزیع غذا و کمک‎های دارویی جلوی کلیسایش در یک روز زمستان سال ۲۰۲۰ کرد، یک اتفاق عجیب رخ داد. در واقع، همچون روز‌ها و حتی هفته‌های قبل، جمعیتی بالغ بر ۳۰۰ یا حتی ۴۰۰ نفر جلوی کلیسا به خط شده بودند. 

پاندمی کرونا تازه آغاز شده بود و ایتالیا با یک شوک بزرگ رو به رو شده بود. بسیاری از ایتالیایی‌ها شغل خود را از دست داده بودند و دولت کمک‌های لازم را انجام نمی‌داد. مردم گرسنه بودند. کشیشِ توروایانیکا، یک شهر ساحلی نزدیک رُم، تقریبا همه افرادی که در خط بودند را می‌شناخت یا حداقل آن‌ها را قبلا دیده بود. با این حال، در این بعدازظهر، وی یک فرد تازه را مشاهده کرد. 

در مقابل او یک کارگر جنسی تراجنسیتی از آرژانتین بود که با شرم به کشیش نگاه می‌کرد. نامش "پائلا" بود. او به کشیش گفت: "پدر، من از شما خواهش می‌کنم. می‌توانید همانطور که به دیگران کمک می‌کنید به من هم کمک کنید؟ " کشیش به وی پاستا و یک کنسرو کوجه فرنگی و همچنین قهوه و کلوچه و شیر داد. پائلا وقتی کمک‌ها را گرفت ناپدید شد. 

روز بعد، پائلا بار دیگر آمد و با خود یک دوستش را هم آورده بود. روز بعد، سه نفر با آن‌ها آمدند و سپس چهار نفر. مدت زمان زیادی طول نکشید که ۱۵۰ فرد تراجنسیتی در مقابل کلیسا صف می‌بستند تا غذا و کمک دریافت کنند. افرادی که اغلب آن‌ها از منطقه آمریکای لاتین بودند. کشیش و کارگران جنسی شروع به صحبت کردند و نوعی اعتماد تدریجی میان آن‌ها ایجاد شد. پس از دو یا سه هفته، پائلا با سه نفر از دوستانش به کشیش نزدیک شدند. آن‌ها گفتند: "دُن آندره‌آ، ما باید کرایه خانه خود را بپردازیم با این حال نمی‌دانیم چطور این کار را انجام دهیم". 

کشیش در مورد این مساله فکر کرد و سپس ایده‌ای به ذهنش ر سید. او گفت: "شما همه از آرژانتین هستید درست است؟ مثل پاپ فرانسیس. بروید و به او در مورد زندگی خود بگویید. شما می‌توانید یک نامه خوب برایش بنویسید. از مشکلات خود بگویید. من مطمئنم که پاپ فرانسیس به شما کمک خواهد کرد". 

کلیسای کاتولیک چندان به نشان دادن تحمل و شکیبایی در مساله مواجهه با کارگران جنسی شهره نیست. در عوض، این کلیسا تا حد زیادی به روحیات سخت گیرانه در مورد مسائل جنسی مشهور است. این کلیسا نسبت به اقلیت‌های جنسی دیدگاه خوبی ندراد و البته که نمونه مشابه این رویکرد را نسبت به آن دسته از افرادی که مطابق قواعد مد نظر این کلیسا زندگی نمی‌کنند هم دارد.

*شماری از تراجنسیتی‌ها در مقابل کلیسا ایستاده اند

 
مطمئنا پاپ به عنوان یک چهره مذهبی امکان دارد رویکرد‌های روشنفکرانه و یا آشتی جویانه‌ای را در رابطه با مساله تراجنسیتی‌ها و کارگران جنسی مطرح سازد با این حال، وقتی صحبت از قواعد کلیسای کاتولیک می‌شود، او تسلیم ناپذیر است. در ماه آپریل، پس از پنج سال مشورت و رایزنی در کلیسای واتیکان، پاپ فرانسیس سندی را به امضا رساند که نام آن "کرامت بی نهایت" است. برخی از بند‌های آن حامل پیام‌های معناداری هستند. 

پاپ فرانسیس تئوری جنسیت را به شدت خطرناک ارزیابی می‌کند. در این رابطه، او افراد تراجنسیتی را هدفِ انتقادات جدی قرار می‌دهد و برخی آموزه‌های کلیسای کاتولیک این نکته اشاره دارند که هرگونه مداخله تغییر جنسیتی... کرامت منحصر‌به‌فرد انسان‌ها را با تهدید رو به ور می‌کند. 

در نگاه اول، به نظر می‌رسد که پاپ و جامعه تراجنسیتی ساکن در نزدیکی رُم، پیوند خوبی با هم ندارند. کشیش کونوکیا به یاد می‌آورد که با پائلا و سه دوست دیگرش دیدار داشته است. او شگفت زده شده که آن‌ها هنوز نامه‌ای را به فرانسیس ننوشته‌اند. از این رو، وی به آن‌ها کاغذ و مداد داده تا بنویسند. کشیش می‌گوید که آن‌ها شروع به گریه کردن کردند. آن‌ها گفتند: "دُن آندره‌آ، ما نمی‌توانیم به پدر مقدس بگوییم که کارگر جنسی هستیم و چگونه زندگی می‌کنیم". یکی از آن‌ها در حالی که اشک می‌ریخت اعتراف کرد که روز ۱۵ تا ۱۸ مشتری داشته است. 

*کشیش دُن آندره‌آ در کلیسای واتیکان

 با این همه، دُن آندره آ در نهایت گفت که آن‌ها نامه خود را نوشتند. آن‌ها حتی یک قلب هم روی کاغذ برای پاپ فرانسیس کشیدند. کشیش می‌گوید نامه‌های آن مملو از اشک بود. او نامه‌ها را از آن‌ها گرفت و به واتیکان فرستاد. 

تورویانیکا یکی از شهر‌های ساحلی در جنوب غرب رُم است. 

بزرگراه‌ها از پایتخت ایتالیا از کنار مزارع و پارک‌های صنعتی به ساحل منتهی می‌شوند. اینجاست که کنار جاده تراجنسیتی‌ها می‌ایستند و منتظر مشتری می‌مانند. آن‌ها شب‌ها دیروقت به خانه خود بر می‌گردند. خانه‌های آن‌ها نیز از امکانات چندانی برخوردار نیست. آنروز شنبه بود وقتی در اواخر فصل پاییز، شماری از آن‌ها بار دیگر به کلیسای کشیش دُن آندره‌آ بازگشتند. مدت هاست که از پاندمی کرونا گذشته است با این حال، این کارگران جنسی هنوز به دریافت کمک از کلیسا وابسته هستند. 

بسیاری از کارگران جنسی که در ایتالیا فعالیت دارند غیرقانونی کار می‌کنند. از این رو، آن‌ها بعضا با مشکلات سلامتی جدی دست و پنجه نرم می‌کنند. آن‌ها خودشان کار تزریق مواد به سینه را انجام می‌دهند و البته که اغلب هم به عفونت دچار می‌شوند. درست به همین دلیل کشش دُن‌آندره‌آ امروز تصمیمی گرفته تا به این افراد مشاوره پزشکی ارائه کند و یک دکتر نیز به صورت داوطلبانه به آن‌ها کمک می‌کند.

"کنسوئلو" یکی از افرادی است که در مقابل ایستگاه سیار درمان در کنار کلیسا منتظر نوبت خود است. او می‌گوید: "من ۵۳ سال سن دارم و پیشتر هیچ کشیشی حاضر نشده با من صحبت کند. آن‌ها با من تبعیض‌آمیز رفتار کرده‌اند. من به خدا اعتقاد دارم. با این حال، همیشه از ورود به یک کلیسا به خاطر شغلی که داشتم نگران بودم و طفره می‌رفتم". 

کنسوئلو مو‌های بلند و سیاهی دارد و یک گردبند قرمز با مهره‌های شیشه‌ای را پوشیده است. چشمانش هم جدیت دارند و هم ناراحتی. او نفس عمیقی می‌کشد و داستان زندگی خود را می‌گوید. او می‌گوید: "زمانی که ۹ ساله بودم و جنسیتم را فهمیدم، والدینم در کلمبیا من را از خانه بیرون کردند. من از آن زمان در خیابان‌ها زندگی کرده‌ام. من سعی کردم تا شغلی به دست آورم. با این حال، افرادی مثل من به سختی استخدام می‌شوند. در نتیجه من راهی جز اینکه به یک کارگر جنسی تبدیل شوم نداشتم". 

زمانی که او ۱۸ ساله بوده، مقداری پول پس انداز کرده است. وی می‌گوید: "در کلمبیا، افرادی مثل من به راحتی کشته می‌شوند و به قتل می‌رسند. افراد تراجنسیتی‌ها در خیابان هدف تیراندازی قرار می‌گیرند. من به ایتالیا آمدم تا زندگی‌ام را نجات دهم". نمی‌توان داستان زندگی وی را به صورت مستقل تایید کرد با این حال، داستان دیگر افرادی که در کلیسا در نوبت بودند نیز مشابهت‌های زیادی با یکدیگر داشت. اغلب این افراد از کشور‌هایی نظیر اوروگوئه، آرژانتین، و پرو فرار کرده‌اند و به ایتالیا آمده‌اند. 

پاندمی کرونا وضعیت این افراد را به شدت به هم ریخت. برخی می‌گویند هیچ چیزی نداشته‌اند تا بخورند. کنسوئلو می‌گوید که "من قبلا ایدز گرفته بودم و وقتی کرونا گرفتم، به کلیسا آمدم دعا کردم. من فکر می‌کردم که مرگ نزدیک است". کنسوئلو تاکید می‌کند که کشیش دُن آندره‌آ برای وی و دیگران غذا و دارو تهیه کرده است. کنسوئلو گریه می‌کند و می‌گوید که "کشیش او را با آغوش باز پذیرفته است". 

در واتیکان، منصبی وجود دارد که به امور خیریه می‌پردازد. این منصب تحت مدیریت "کنراد کراجوسکی" است. کشیش لهستانی که یک وظیفه، بالاتر از هر وظیفه دیگری دارد: انجام اعمال خیریه به نفع فقرا از طرف پاپ. کشیش دن آندره‌آ متنی را به این فرد ایمیل کرده و مشکلات جامعه تراجنسیتی را برای او شرح داده است. کشیش اندرآ می‌گوید جواب من تنها ۳۰ ثانیه بعد رسید. پاسخ می‌گفت: "مشکلی نیست اندره‌آ. به محض رسیدن درخواست‌های کتبی برای کمک، او روند ارائه کمک‌ها را تسهیل می‌کند". پس از آن، کشیش آندره‌آ اقدام به ارسال نامه به واتیکان به صورت هفتگی کرد و سپس بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ یورو کمک به ازای هر نفر به وی داده می‌شد. کمک‌هایی که او در میان روسپی‌ها توزیع می‌کرد. 

آندره آ می‌گوید که آن‌ها نمی‌توانستند باور کنند. آن‌ها می‌گفتند: "واقعا؟ از طرف پاپ به ما پول رسیده؟ ما می‌خواهیم او را ببینیم. ما می‌خواهیم به صورت رو در رو از پدر مقدس تشکر کنیم". 
کشیش آندره‌آ یک مرد ۵۴ ساله است. او بالاخره با رایزنی‌های خود و نزدیکانش توانست زمینه را برای ملاقات تراجنسیتی‌ها با پاپ فرانسیس فراهم کند. پاپ میزبان یک ناهار ویژه به مناسبت روز جهانی فقرا بود. بیش از ۱۳۰۰ انسان دعوت شدند که از جمله دعوت شدگان، کشیش آندره‌آ و ۴۳ تراجنسیتی دیگر بودند. حتی دو نفر از آن‌ها در میزی که پاپ در آن مستقر بود، صندلی داشتند. 

*کشیش آندره‌آ و جامعه تراجنسیتی‌ها در راه کلیسای واتیکان