فضانوردان ماموریت شنژو ۱۸ (Shenzhou ۱۸) مکان‌هایی را مشاهده کردند که چین برای فرستادن خدمه و ماژول‌ها به فضا استفاده می‌کند.
به گزارش ایسنا، فضانوردان چینی برای بررسی دقیق‌تر سیاره زمین از انجام آزمایش‌ها و وظایف تعمیر و نگهداری فاصله گرفته‌اند.
ماموریت شنژو ۱۸ در روز ۲۶ آوریل از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) پرتاب شد و فرمانده ماموریت یه گوانگو (Ye Guangfu) و اعضای خدمه لی کنگ (Li Cong) و لی گوانگسو (Li Guangsu) را به ایستگاه فضایی تیانگونگ چین فرستاد. اکنون، در حالی که خدمه به پایان اقامت شش ماهه خود در مدار نزدیک می‌شوند، نگاهی به محل پرتاب خود انداخته‌اند.
یه (به زبان چینی) در ویدئویی از مدار زمین که به تازگی پخش شده است، می‌گوید: سلام، من فضانورد یه گوانگفو هستم. امروز، لطفا دوربین من را دنبال کنید، زیرا ما شهر فضایی دانگ‌فنگ را به گونه‌ای مشابه چشمان یک پرنده می‌بینیم. آنچه اکنون می‌بینید مرکز پرتاب ماهواره جیوکوان است که در اکتبر ۱۹۵۸ تاسیس شد. این اولین و بزرگترین مرکز پرتاب فضایی جامع در چین و تنها سکوی پرتاب فضایی سرنشین‌دار در این کشور است.
او همچنین روی سکوی پرتاب ونچانگ (Wenchang) زوم کرد و آن را معرفی کرد. او توضیح داد: مرکز پرتاب ماهواره ونچانگ در شرق جزیره هاینان (Hainan) واقع شده است. این اولین سکوی پرتاب باز در چین و یکی از معدود سکو‌های پرتاب در عرض کم در جهان است.
ونچانگ در سال ۲۰۱۴ افتتاح شد تا به چین امکان پرتاب موشک‌های جدید و بزرگتر مانند لانگ مارچ ۵ و ۷ را بدهد.
قرار است نقش ونچانگ در برنامه فضایی چین در سال‌های آینده افزایش یابد. یک سکوی پرتاب جدید در ونچانگ نیز برای تسهیل پرتاب موشک در حال توسعه لانگ مارچ ۱۰ در حال ساخت است. این وسیله نقلیه قدرتمند قادر به پرتاب خدمه، از جمله فرستادن فضانوردان به ماه خواهد بود. هدفی که چین قصد دارد تا قبل از سال ۲۰۳۰ به آن دست یابد.