عصرایران طی یادداشتی نوشت: حمید رسایی، نماینده جبهه پایداری در مجلس شورای اسلامی با اشاره به نهج البلاغه خواندن پزشکیان در جلسه دفاع از وزرای پیشنهادی، به نقل خاطره‌ای از مرحوم مدرس در مجلس شورای ملی پرداخته که گویا یک روحانی در مجلس روضه خوانده و مدرس هم گفته بود: اینجا مجلس است؛ مرحوم سپهسالار دو تا ساختمان ساخته‌اند که یکی مسجد سپهسالار است و دیگری مجلس است و اینجا جای روضه خواندن نیست.
بله! حق با مدرس بود و مجلس جای روضه خوانی نیست. اما قیاس روضه و نهج البلاغه، مع الفارق است که به آن مغالطه تمثیل ناروا هم می‌گویند که البته بعضی‌ها در آن استادند؛ روضه، امری است احساسی برای گریستن بر مصائب اهل بیت علیهم السلام و نهج البلاغه کتابی است حاوی دستورالعمل‌های حکومتداری که قرار بود از ۴۵ سال قبل در ایران اجرا شود ولی نه تنها بدان اعتنا نشده، بلکه کار به جایی رسیده که نماینده معمم مجلس، از این که رئیس جمهور اسلامی ایران در پارلمان جمهوری اسلامی ایران، دو جمله از نهج البلاغه گفته برآشفته می‌شود و تذکر می‌دهد!
کاری به رسایی نداریم ولی واقعیت این است که اگر آموزه‌های حکومتداری علی علیه السلام اجرا شود، بیت المال، حتی اگر کابین زنان نیز شده باشد، بازستانده می‌شود. بنابراین آنانی که با پول بیت المال به آلاف و الوف رسیده اند، وام‌های بی‌بازپرداخت گرفته‌اند یا در تبلیغات انتخاباتی‌شان برای ریاست جمهوری یا مجلس از بیت المال سوء استفاده کرده باشد، ولو آن که خود را بسیار متدین نشان دهد، حتماً از اجرای نهج البلاغه ضرر خواهند کرد.
ضمناً ای کاش رسایی در همان میدان بهارستان به جای مجلس، به مسجد سپهسالار می‌رفت و روضه می‌خواند.