در تولید و پخش سریال، تلویزیون چند سالی است که قافیه را باخته؛ حالا رقیبش (شبکه نمایش خانگی) در میان مخاطبان حرف اول را می‌زند. این موضوع دیگر ربطی به پایتخت نشینان و مخاطبان شهر‌های بزرگ و کوچک ندارد.
به گزارش همشهری‌آنلاین، وقتی سریال‌های تلویزیونی را با سریال‌های شبکه نمایش خانگی مقایسه کنیم، از هر زاویه‌ای که نگاه شود، شبکه نمایش خانگی توانسته موفق‌تر عمل می‌کند. این موضوع تنها در تولید و پخش سریال‌ها نبوده و در رئالیتی شو‌ها و مسابقات نیز دیده می‌شود.
شبکه نمایش خانگی، بزرگ‌ترین حضور بازیگران چهره و شناخته شده و همچنین کارگردانان و سازندگان سریال‌ها را در خود دارد؛ این در حالی است که تلویزیون خالی از این افراد شده است. حتی گاهی حضور چهره‌های شناخته شده به سبب کیفیت پایین برنامه‌های تولیدی تلویزیون دیده نمی‌شود. بی‌سبب نیست که گفته می‌شود تلویزیون مخاطب ندارد؛ چرا که براساس آمار منتشر شده از سوی سازمان رسانه ملی، یک‌سریال در بهترین حالت، آمار مخاطبانش به ۴۰درصد می‌رسد. سال پیش نیز عنوان شده بود که سریال‌ها با کاهش ۵۷درصدی مخاطب روبه‌رو شده‌اند.
تهیه‌کنندگان و سازندگان سریال‌ها، بیشترین حضورشان در شبکه نمایش خانگی در حالی رقم می‌خورد که بازیگران شناخته شده و چهره، بیشترین بازی هایشان را در این شبکه دارند و دستمزدهای میلیاردی دریافت می‌کنند؛ البته این دستمزد‌ها گاهی محل نقد نیز قرار گرفته است.
در حال حاضر بسیاری از بازیگران شناخته شده از کف دستمزد یک‌میلیارد تا سقف ۳ تا ۴میلیارد دریافت می‌کنند و این در حالی است که حق دستمزد‌ها و هزینه بالای تولید در شبکه نمایش خانگی گاهی باعث شده که پلتفرم‌ها نتوانند به لحاظ مالی ثبات داشته باشند. از میان بیش از ۴۰۰پلتفرمی که مجوز کار دارند، تنها ۵ پلتفرم درآمدزایی قابل توجهی دارند و مابقی نتوانسته اند در این خصوص موفق باشند.
البته دستمزدهای میلیاردی و کلان برای بازیگران درجه ۲ یا ۳ و یا عوامل یک‌سریال نمایش خانگی نیست. در همین شبکه نیز سازندگان سریال ها، بیشترین بودجه را صرف بازیگران درآمدزای خود می‌کنند؛ درحالی‌که مابقی عوامل کمترین دستمزد‌ها را دریافت می‌کنند.
برنامه سازان و کارگردان‌هایی مثل مهران مدیری و رامبد جوان، برنامه «دورهمی» و «خندوانه» را در تلویزیون می‌ساختند و سریال‌هایشان را به پلتفرم‌ها می‌بردند؛ حالا که دیگر برنامه هم برای تلویزیون نمی‌سازند.
تلویزیون در میان انبوه سریالی که تولید و روانه آنتن می‌کند، تنها چند سریال با سازندگان شناخته شده دارد که این سریال‌ها هم به‌صورت فصلی تولید و پخش شده‌اند، می‌توان به «پایتخت»، «نون. خ»، «زیرخاکی» و... اشاره کرد. اما مابقی سریال‌ها در کیفیت و تنوع ژانر نتوانسته اند با سریال‌های شبکه نمایش خانگی رقابت داشته باشند.
درست است که تلویزیون در جذب آگهی همیشه موفق بوده و در گذشته دور، آگهی‌ها توانستند یک درآمد را برای تلویزیون داشته باشند، به‌خصوص پخش آگهی در میانه سریال‌های تلویزیونی و برنامه‌های ورزشی؛ اما به‌نظر سازمان از آگهی‌ها به نسبت قبل آنقدر‌ها رضایتی ندارد؛ اما در این بخش نمی‌توان گفت که شبکه نمایش خانگی از تلویزیون پیشی گرفته است.
هجوم اسپانسر‌های مالی و تبلیغات در شبکه نمایش خانگی هم در یک سال اخیر خیلی بیشتر شده است تا جایی که آگهی‌ها در میانه پخش سریال برای ۲یا ۳ بار پخش می‌شود که البته این موضوع مورد نقد تماشاگران پلتفرم‌هاست؛ چرا که آن‌ها معتقدند با توجه به خرید اشتراک و استفاده حجم اینترنت این اتفاق نباید بیفتد.