بورس تهران در روز گذشته نیز با کاهش ارتفاع همراه شد تا روند کج‌دار و مریز بازار سهام همچنان ادامه‌دار باشد. دلار نیمایی در دو روز گذشته، با رشد قیمت همراه بود، اما بازار سهام به این موضوع نیز واکنش خاصی نشان نداده است.
به گزارش دنیای اقتصاد، در جریان معاملات روز گذشته بورس تهران، شاخص‌کل بورس با افت ۰.۹۱درصدی، در سطح ۲ میلیون و ۲۳۹هزار‌واحدی کار خود را به اتمام رساند. شاخص هموزن نیز افت ۰.۹۲ درصدی را تجربه کرد.
در فرابورس نیز شاخص‌کل این بازار، افت ۰.۸۱ درصدی داشت و وارد کانال ۲۴ هزار واحدی شد. روز گذشته، ۲۷۰ میلیارد تومان از گردونه معاملات سهام و حق تقدم خارج شد و ارزش معاملات خرد بازار نیز رقم ۲ هزار و ۹۸۳ میلیارد تومان را ثبت کرد. قرارگرفتن فاکتور ارزش معاملات در مقادیری کمتر از ۳ هزار میلیارد تومان گویای رکود حاکم بر معاملات این روز‌های بورس تهران است.
شانزدهم اردیبهشت سال‌گذشته، شاخص‌های سهامی سقف‌های تاریخی خود را ثبت کردند و از آن تاریخ به بعد، تلاش‌های نماگر‌های تالار شیشه‌ای برای فتح قلل اردیبهشت ماه سال‌گذشته ناکام بوده است. با افتی که در روز گذشته در بورس تهران تجربه شد، شاخص‌کل بورس نسبت به سقف ۱۶ اردیبهشت سال‌گذشته، افت ۱۱.۷ درصدی را ثبت کرده و شاخص هموزن نیز کاهش ارتفاع ۱۴.۵ درصدی را تجربه کرده‌است. اعداد و ارقام فوق بدین معناست که در یک سال‌اخیر، سهامداری یکی از بدترین انتخاب‌های ممکن برای یک سرمایه‌گذار بوده‌است. در مدت زمان مذکور دلار در بازار آزاد، رشد ۱۴.۹ درصدی را تجربه کرده‌است.
روزی که شاخص‌های سهامی، سقف‌های تاریخی خود را ثبت کردند، دلار در کانال ۵۳ هزار تومان قرار داشت و بعد از اوج‌گرفتن تنش میان ایران و اسرائیل، دلار تا حوالی ۷۰ هزار تومان نیز پیشروی داشت، اما واکنش بورس به موارد مذکور، تجربه چند روز سبز بوده که تداوم نیافته‌است. در همین بازه زمانی، صندوق‌های طلا نیز بازدهی ۱۵ الی ۲۵ درصدی را ثبت کرده‌اند، بنابراین با توجه به آنچه که ذکر شد، می‌توان گفت که بازار سهام علاوه‌بر افتی که از سقف اردیبهشت ماه سال‌گذشته تجربه کرده، در جدال کسب بازدهی با سایر بازارها نیز بازنده بوده‌است. علاوه‌بر دارایی‌های ریسکی که ذکر شد، اگر کسی در همین یک سال، پول تحت‌تملک خود را در سپرده بانکی یا اوراق دولتی یا حتی صندوق‌های درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کرد، می‌توانست بخشی از اثرات منفی تورم بر روی کاهش ارزش پول خود را جبران کند.
معمولا گفته می‌شود که برای سرمایه‌گذاری در بازاری مثل بازار سهام، افق سرمایه‌گذاری خود را به‌طور بلندمدت قرار دهید و در این‌صورت است که نوسانات مقطعی بازار، گریبان شما را نخواهد گرفت و کمتر در معرض زیان قرار می‌گیرید، اما نکته مدنظر نگارنده این است که یک سرمایه‌گذار در کشوری مثل ایران نباید روی هیچ بازاری تعصب بلندمدت داشته‌باشد.
یک سرمایه‌گذار باید قادر باشد به‌درستی اقتصاد کلان را درک کند و تاثیر تصمیمات داخلی و خارجی بر روی بازار‌های دارایی را تجزیه و تحلیل کند و بازار پیشرو را در بازه‌های زمانی مختلف تشخیص دهد، بنابراین ضروری است که سرمایه‌گذار برای خود یک پرتفوی معاملاتی ایجاد کند و کلاس‌های دارایی که پتانسیل کسب بازدهی بالا در افق‌های زمانی مختلف را دارا هستند، در سبد خود قرار دهد و روی هیچ بازاری تعصب افراطی نداشته‌باشد.
طبیعتا افرادی که در یک سال‌اخیر، سهامدار باقی‌مانده و روی بازار سهام تعصب داشته اند، از بازدهی دیگر بازارها بی نصیب مانده اند، پس چاره‌کار چینش پرتفوی معاملاتی بهینه با توجه به ذائقه سرمایه‌گذاری و درجه ریسک پذیری و ریسک گریزی سرمایه‌گذاران است؛ مثلا اگر کسی در یک سال‌آتی، وضعیت بازار سهام را مساعد می‌بیند، می‌تواند بخش‌اعظم پرتفوی خود را به سهام اختصاص دهد یا اگر خلاف این موضوع فکر می‌کند، می‌تواند از سهام موجود در سبد خود بکاهد.
در روز گذشته، صندوق‌های طلا سبزپوش بودند و ۱۸۰ میلیارد تومان پول حقیقی وارد صندوق‌های طلا شد. با توجه به خروج پول از بازار سهام، می‌توان گفت که فعالان بازارها، فعلا هیچ چشم انداز رشدی فراروی بازار سهام متصور نیستند که اقدام به خارج‌کردن پول از این بازار می‌کنند. صندوق‌های طلا در سال‌اخیر همواره با ورود پول همراه بوده‌اند و بیش از هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان پول حقیقی وارد این صندوق‌ها شده‌است.