موتور اصلی فانتوم، یک موتور ۷.۷ لیتری درون سوز با قدرت ۴۰ تا ۵۰ اسب بخار بود و گیربکس ۴ سرعته دستی اورجینال با یک موتور الکتریکی با یک گیربکس تک سرعته معمولی جایگزین شده است. موتور الکتریکی ۲۰۱ اسب بخار قدرت تولید می‌کند و انرژی خود را از یک باتری ۹۳ کیلووات ساعتی که در ساختار موجود خودرو قرار دارد، می‌گیرد.
به گزارش روزیاتو، رولز رویس به خاطر خیلی از چیز‌ها مشهور است، اما عدم تولید صدا یکی از مشهورترین ویژگی‌های آن‌ها است. در حالی که ساکت بودن موتور‌های الکتریکی امری بدیهی است و قرار دادن عایق کافی در محفظه موتور برای ساکت کردن یک پیشرانه ۶ سیلندر یا V – ۱۲ غول پیکر مسلماً قابل توجه است، جالب است بدانید که فانتوم آقای آکوامن به همان اندازه که نامش نشان می‌دهد، بی صدا است.
این موتور‌های الکتریکی همچنین به این مدل کلاسیک قدرتی برابر با ۲۰۱ اسب بخار می‌دهند که بیش از چهار برابر موتور اصلی ۹۶ ساله آن است. این تبدیل با سه حالت رانندگی همراه است، هرچند حالت “اسپرت” برای خودرویی که در سال ۱۹۲۹ با چرخ‌های بسیار باریک ساخته شده، انتخاب عجیبی است و جالب است که ببینیم لاستیک محدود چگونه به یک موتور نسبتاً قدرتمند با واکنش سوپاپی تهاجمی پاسخ خواهد داد.
در مورد برد، برآورد تقریبی فعلی ۲۴۰ کیلومتر است. اگرچه برد موتور الکتریکی می‌تواند با چیز‌هایی مانند میزان وزنی که یک خودرو حمل می‌کند، سطحی که بر روی آن حرکت می‌کند و حتی چگالی هوایی که در آن حرکت می‌کند، بسیار متفاوت باشد.
با اینکه این خودرو پیشرانه‌ای بسیار مدرن دارد، اما بیشتر ویژگی‌های آن یا حفظ شده اند یا برای کار با موتور جدید و در عین حال اصیل سازگار شده اند. رولز رویس‌ها هنوز هم به خاطر ویژگی‌های سفارشی و اجزای دست ساز خود معروف است، اما به هر حال در گذشته، تمام خودرو‌ها با دست ساخته می‌شدند.
فانتوم ۲ مدل ۱۹۲۹ نیز از این قاعده مستثنی نیست و از بدنه بسیار زیبایی بهره می‌برد که توسط شرکت HJ Mulliner & Co انجام شده است. به نظر می‌رسد که نسخه موموآ نیز تقریباً از لحاظ بدنه دست نخورده، زیرا نیازی به این کار نبوده است. تنها کاری که آن‌ها واقعا انجام داده اند، اضافه کردن یک جعبه صوتی به شکل یک سیستم صوتی است که در زیر قاب محافظ دوران ممنوعیت فروش مشروبات الکلی قرار گرفته است.