دوندگان اهمیت پیدا کردن یک جفت کفش مناسب برای افزایش عملکرد خود را می‌دانند. اکنون به لطف مدلی که توسط مهندسان موسسه فناوری ماساچوست (MIT) توسعه داده شده است، جستجو برای کفش ایده‌آل ممکن است بسیار آسان‌تر شود.
به گزارش ایسنا، این مدل پیش‌بینی می‌کند که چگونه ویژگی‌های خاص کفش بر عملکرد یک دونده تأثیر می‌گذارد، و یک تغییر بالقوه را برای دوندگان باتجربه دو ماراتن و مبتدیان ارائه می‌دهد.
جنیفر چو (Jennifer Chu) و پروفسور آنت پکو هوسوی (Anette "Peko" Hosoi) مهندسان موسسه فناوری ماساچوست در یک مطالعه، مدلی ساده و در عین حال قدرتمند معرفی کردند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد یک دونده مانند قد، وزن و ابعاد دیگر، همراه با ویژگی‌های ضروری کفش مانند سفتی و فنری بودن کفی در نظر گرفته شد.
با وارد کردن این داده‌ها، مدل راه رفتن دونده را در کفش‌های مختلف شبیه‌سازی کردند و این کار به شناسایی جفتی کمک کرد که انرژی مصرف شده را به حداقل می‌رساند و عملکرد را بهینه می‌کند.
در حالی که این مدل در مقایسه انواع کفش‌های بسیار متفاوت دیگر برتری دارد، اما در مقایسه با طرح‌های مشابه در اکثر کفش‌های مخصوص دویدن تجاری شباهت‌هایی دارد. با این حال، محققان موسسه فناوری ماساچوست مدل خود را به عنوان یک ابزار ارزشمند برای طراحان کفش ورزشی در نظر می‌گیرد که مرز‌های نوآوری را جابه‌جا می‌کند.
سارا فی (Sarah Fay)، فوق دکترا در آزمایشگاه ورزشی موسسه فناوری ماساچوست و موسسه داده، سیستم‌ها و جامعه، بر تاثیر بالقوه این مدل بر دنیای در حال توسعه طراحی کفش تاکید می‌کند و می‌گوید: طراحان کفش شروع به چاپ سه بعدی کفش‌ها کرده‌اند، به این معنی که اکنون می‌توانند آن‌ها را با طیف وسیع‌تری از قابلیت‌ها نسبت به یک صفحه معمولی فوم ساخت. مدل ما می‌تواند به آن‌ها کمک کند کفش‌های واقعا جدیدی طراحی کنند که عملکرد بالایی نیز دارند.
هدف محققان اصلاح این مدل است، به این امید که روزی، مصرف‌کنندگان بتوانند از یک نسخه کاربرپسند برای انتخاب کفش‌های متناسب با سبک‌های دویدن فردی خود استفاده کنند. فی آینده‌ای را متصور است که در آن کاربر با ارسال ویدیویی از خود در حال دویدن می‌تواند یک کفش سفارشی با چاپ سه‌بعدی دریافت کند که نشان‌دهنده جهشی پیشگامانه در توسعه کفش‌های ورزشی شخصی سازی شده است.
مدل مهندسان موسسه فناوری ماساچوست از همکاری با صنعت کفش‌های کتانی، به ویژه آن‌هایی که پرینت سه بعدی را در مقیاس تجاری بررسی می‌کنند، نشات می‌گیرد. همانطور که کفه‌های چاپ سه‌بعدی محبوبیت پیدا کردند، طرح‌های پیچیده و قابل تنظیم ارائه کردند، طراحان به دنبال راهی برای بهینه‌سازی ویژگی‌های کفش بودند.
مدل فی و هوسوی فراتر از ابعاد اساسی و ویژگی‌های کفش است و عامل منحصر به فردی را در خود جای می‌دهد که آن‌ها آن را «عملکرد هزینه بیولوژیکی» می‌نامند. این هدف ناخودآگاه که برای اکثر دوندگان آشناست، شامل به حداقل رساندن دو هزینه صرف شده است: ضربه پا به تردمیل و انرژی صرف شده توسط پاها.
با برنامه‌ریزی مدل برای بهینه‌سازی این عوامل، محققان در پیش‌بینی راه رفتن یک دونده در کفش‌های مختلف اطمینان پیدا کردند.
در مرحله آخر، تیم انواع مدل‌های کفش را شبیه‌سازی کرد و از این مدل برای پیش‌بینی بازده راه رفتن یک دونده برای هر نوع استفاده کرد.
همانطور که پروفسور هوسوی بیان می‌کند، این رویکرد به طراحان برای ایجاد ایده‌های جدید برای طراحی کفش‌های متناسب با مسابقات خاص کمک می‌کند.
این تحقیق که بخشی از آن توسط آدیداس پشتیبانی شده و در مجله مهندسی بیومکانیکی گزارش شده است، تعهد موسسه فناوری ماساچوست به پیشرفت عملکرد ورزشی و آینده طراحی شخصی و خلاقانه کفش‌های ورزشی را نشان می‌دهد.
همانطور که مهندسان ام‌آی‌تی راه را هموار می‌کنند، رویای هر دونده‌ای که داشتن یک جفت کفش عالی مخصوص به خود است ممکن است تنها به اندازه یک چاپ سه بعدی از او فاصله داشته باشد.