17 ديماه چهل‌وسومين سالگرد درگذشت جهان پهلوان غلامرضا تختي است.
جسد بی جان تختی، یکی از اسطوره های ورزش ایران در 17 دیماه 1346 در اتاقش در هتل آتلانتیک تهران پیدا شد. اگر چه کیهان و اطلاعات 18 آبان آن سال با اشاره به این که غلامرضا دو روز پیش از مرگ وصیت نامه اش را در دفتر اسناد رسمی به ثبت رسانده است و با توجه به اختلافات خانوادگی او مرگش را خودکشی عنوان کردند اما مردم و طرفدارانش معتقد بودند ساواک به خاطر محبوبیت بالای تختی و مخالفتش با شاه پهلوی او را به قتل رسانده است.
پروژه حذف تختی به عقیده ی کسانی که علت مرگ او را خودکشی نمی دانند، یک سال قبل از مرگش و هنگام درگذشت دکتر مصدق می دانند. جایی که کشتی گیر اسطوره ای با اخطار ماموران نظامی و امنیتی هم حاضر نشد از رفتن به احمدآباد منصرف شود و به افسران گفت: «دستگیرم کنید».
این عده معتقد اند در این چهارچوب، ابتداً تلاش شد، منابع مالی و حقوق تختی تا حد ممکن محدود شود و با راهکارهایی که با توجه به سکوت همسر پهلوان در سالهای اخیر کیفیتش نامشخص مانده، اختلافاتی را میان وی و همسرش بوجود آورده و به آن دامن بزنند.
دست آخر نیز تختی که برای دوری از خانواده و عدم آوردن دلمشغولیهایی که رژیم برایش بوجود آورده بود، به نحوی مشکوک به هتل آتلانتیک که در کنار آن دفتر ساواک بود، رفت و احتمالاً مسموم شد.
گفتنی است پس از انقلاب 57 که بسیاری از اسناد ساواک به دست نیروی‌های انقلابی افتاد، هیچ مدرکی دال بر دست‌داشتن ساواک و یا کشتن وی یافت نشد.