«کاتلین اصفهانی»، نویسنده این مطالعه از دانشگاه MIT، گفت: «ما به تأثیر قوی خواب بر خلاقیت پی بردیم.»
اصفهانی توضیح داد که شروع خواب به اولین مرحله خواب اشاره دارد، زمانی که افراد از حالت بیداری به خواب می‌روند.
برای این تحقیق جدید، محققین تصمیم گرفتند به دو سوال اصلی پاسخ دهند: آیا چرت زدن واقعاً خلاقیت را افزایش می‌دهد و آیا می‌توان این خلاقیت ناشی از چرت را با افزودن پیشنهادات صوتی شکل داد و تقویت کرد؟
در این آزمایش از یک دستگاه دست پوش به نام «دورمیو» استفاده شد که تیم در طی تحقیقات قبلی آن را توسعه داده بود.
این دستگاه که به عنوان یک دستکش پیشرفته طراحی شده است، سه نشانگر شروع خواب را ارزیابی می‌کند: تغییرات وضعیت عضلانی، ضربان قلب و وضعیت برانگیختگی که با فعالیت الکتریکی پوست (رسانایی پوست) اندازه گیری می‌شود. این دستکش داده‌های مربوط به هر سه نشانگر را در زمان واقعی به یک گوشی هوشمند یا برنامه رایانه ارسال می‌کند.
محققان ۴۹ بزرگسال سالم (میانگین سنی ۲۷ سال) را با دستکش Dormio تجهیز کردند. سپس آن‌ها را به چهار گروه تقسیم کردند: یک گروه خواب با راهنمایی صوتی؛ گروه خواب بدون راهنمایی؛ گروه غیر خواب با راهنمایی صوتی و گروه غیر خواب بدون راهنمایی.
پس از شروع خواب، افرادی که در اولین گروه خواب / راهنمایی بودند، اجازه داشتند فقط ۱ تا ۵ دقیقه قبل از بیدار شدن چرت بزنند. در آن مرحله، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا هر رویایی را که دیده‌اند، به خاطر بیاورند، قبل از اینکه به آن‌ها گفته شود که دوباره بخوابند.
گروه دوم منهای دستورالعمل، همین روند را طی کردند. گروه سوم هرگز نخوابیدند، بلکه به آن‌ها گفته شد که برای مدت کمی بیش از ۷ دقیقه افکار خود را به خاطر بیاورند. گروه چهارم از الگوی گروه سوم پیروی کردند، بدون هیچ راهنمایی.
پس از ۴۵ دقیقه، از همه شرکت کنندگان خواسته شد داستانی بنویسند که شامل کلمه "درخت" باشد.
اصفهانی خاطرنشان کرد: «چرت زدن با یا بدون راهنمایی صوتی بلافاصله پس از آن در مقایسه با بیدار ماندن با خروجی خلاقانه تری مرتبط بود.»
داستان‌های نوشته شده توسط کسانی که می‌خوابیدند و راهنمایی صوتی دریافت می‌کردند ۷۸ درصد خلاق‌تر از داستان‌هایی بودند که توسط افراد غیرمعمولی که هیچ راهنمایی دریافت نکردند، و ۴۳ درصد خلاق‌تر از کسانی که بدون راهنمایی چرت زدند، بود.
منبع: مهر