دکتر تیلور آبل، نویسنده ارشد این مطالعه، از دانشکده پزشکی دانشگاه پیتسبورگ گفت: بر پایه تحقیقات رفتاری می‌دانیم که افراد وقتی می‌توانند صدای آشنا را با چهره گوینده ارتباط دهند، می‌توانند سریع‌تر و دقیق‌تر آن را شناسایی کنند، اما ما هرگز توضیح خوبی درباره علت این اتفاق نداشتیم.
در قشر بینایی، به‌ویژه در بخشی که معمولا چهره‌ها را پردازش می‌کند همچنین شاهد فعالیت الکتریکی در پاسخ به صدای افراد مشهور هستیم که نشان می‌دهد این دو سیستم تا چه حد عمیقی به هم مرتبط هستند.
دانشمندان علوم اعصاب به طور گسترده‌ای ارتباط بین پردازش شنوایی و بصری مغز را تایید کرده‌اند، اما انتظار می‌رفت که این سیستم‌ها ساختار‌های مجزا و مجزایی داشته باشند.
دکتر آبل گفت: وقتی افراد را شناسایی می‌کنیم، نواحی شنیداری و بصری خیلی زود با هم ارتباط برقرار می‌کنند و آن‌ها به تنهایی کار نمی‌کنند. علاوه بر غنی‌سازی درک ما از عملکرد اساسی مغز، مطالعه ما مکانیسم‌های پشت اختلالاتی مانند برخی از زوال عقل یا اختلالات مرتبط را توضیح می‌دهد که در آن تشخیص صدا یا چهره به خطر می‌افتد.