فرارو- زمانی که به صدای فردی گوش می‌دهیم به طور خودکار آن را به شخصیت آن فرد مرتبط می‌سازیم. اما واقعا صدا در مورد شخصیت یک انسان چه می‌گوید؟
به گزارش فرارو به نقل از دویچه وله، اکثر افراد احتمالا با این موضوع آشنا هستند: ما با یک غریبه تلفنی صحبت می‌کنیم یا به پادکست گوش می‌دهیم و ذهن ما به طور خودکار تصویری از فردی که صحبت می‌کند ایجاد می‌کند. سن و جنس آنان را تصور می‌کنیم و این که آیا فرد کوچک و ظریف است یا قد بلند و قوی. ما هم چنین می‌شنویم که آیا آنان غمگین، با روحیه دوستانه، علاقمند یا عصبی هستند.
ما بر این باوریم که تنها با شنیدن صدای آنان می‌توانیم از شخصیت‌شان برداشتی در ذهن‌مان داشته باشیم. صدا‌های عمیق جذاب‌تر به نظر می‌رسند. مطالعات روان شناختی نشان داده‌اند که صدای افراد در انتخاب شریک زندگی نقش مهمی ایفا می‌کنند و در مورد یک سیاستمدار می‌تواند بر رفتار رای دهندگان در انتخابات نیز تاثیر بگذارد.
به نظر می‌رسد که زیر و بمی صدا در همه این موارد عاملی تعیین کننده است. در مطالعات متعدد، افراد شرکت کننده در آزمون‌ها تمایل داشتند که صدای نسبتا عمیق را با تسلط و احساس غالب بودن، جذابیت، هوش و صداقت مرتبط سازند.
این موضوع ممکن است برای هر فردی که گمان می‌کند صدای ضعیفی دارد خبری ویرانگر به نظر برسد. با این وجود، عمده‌ترین مواردی که تاکنون مورد بررسی قرار گرفته نوع تداعی‌ای است که یک صدا در ذهن فرد ایجاد می‌کند. این موضوع چیز زیادی در مورد شخصیت واقعی فردی که صحبت می‌کند به ما نمی‌گوید.
«کریستف شیلد» روانشناس دانشگاه زیگن در آلمان می‌گوید که مردم زمانی که صدایی را تفسیر می‌کنند ممکن است کاملا اشتباه کنند: «مثلا مایک تایسون به خاطر صدای نسبتا بلندش شناخته می‌شود، اما در عین حال تایسون احتمالا بیش‌تر به عنوان یک فرد مسلط و غالب دیده می‌شود».
شیلد بخشی از یک تیم تحقیقاتی به رهبری «جولیا استرن» بود که پیش‌تر در دانشگاه گوتینگن کار می‌کرد. آن تیم در تلاش بود تا دریابد که آیا صدای یک فرد تاثیر واقعی بر شخصیت او دارد یا خیر. پاسخ به طور خلاصه این است: بله، شما می‌توانید برخی از ویژگی‌های شخصیتی (اما تنها تعداد کمی) را از طریق صدای یک فرد تشخیص دهید.
پژوهشگران ۲۲۱۷ مرد و زن را برای مطالعه خود انتخاب کردند که تعداد زنان کمی بیش‌تر از مردان بود و مقاله‌ای را در سال ۲۰۲۱ میلادی بر مبنای نتایج پژوهش منتشر کردند. استرن و تیم تحت هدایت او می‌خواستند بدانند که آیا صدای بلند یا عمیق با ویژگی‌های شخصیتی خاصی مرتبط است یا خیر. آنان می‌خواستند آزمایش کنند که آیا افرادی که صدای عمیق‌تری دارند غالب تر، برون گراتر و از نظر جنسی فعال‌تر هستند یا خیر.
پژوهشگران صدای تمام شرکت کنندگان را ضبط کردند تا میزان دقیق صدای آنان را مشخص کنند. در این بررسی سن و جنسیت در نظر گرفته شده بود. علاوه بر این، پژوهشگران داده‌هایی را در مورد رفتار و میل جنسی جمع آوری کردند. شرکت کنندگان باید نشان می‌دادند که تا چه میزان خود را مسلط، برون‌گرا، عصبی، روشنفکر، با وجدان و وظیفه‌شناس می‌دانند.
بر اساس این مطالعه مشخص شد افرادی که صدای عمیق‌تری دارند غالب‌تر و برون گراتر بوده و بیش‌تر به رابطه خارج از رابطه عاشقانه یا ازدواج علاقه نشان می‌دهند.
شیلد می‌گوید: «پژوهشگران در حال حاضر تصور می‌کنند که تفاوت در عمق صدا می‌تواند نتیجه انتخاب جنسی باشد. اعتقاد بر این است که عمق صدا به عنوان یک سیگنال «صادقانه» عمل می‌کند که هدف آن ترساندن رقبای بالقوه و جلب نظر شرکای جنسی و عاطفی بالقوه است». بر اساس این فرض، شیلد می‌گوید که منطقی است اگر صدای عمیق به ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با نحوه انتخاب شرکای جنسی مانند تسلط و غالب بودن مرتبط باشد.
با این وجود، دیگر ویژگی‌های شخصیتی را نمی‌توان به طور مستقیم به صدا مرتبط دانست. بعید است که صدای یک فرد به ما بگوید که چه میزان عصبی، وظیفه‌شناس و با وجدان یا روشنفکر است.