صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۵۲۶۸۵۶
اداره‌کل زندان‌های استان تهران در پی درگذشت آبتین بکتاش به دلیل ابتلا به کرونا اطلاعیه‌ای صادر کرد.
تاریخ انتشار: ۱۷:۰۳ - ۱۸ دی ۱۴۰۰

اداره‌کل زندان‌های استان تهران در پی درگذشت آبتین بکتاش به دلیل ابتلا به کرونا اطلاعیه‌ای صادر کرد.

به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، در پی درگذشت «آبتین (مهدی) بکتاش»، اداره کل زندان‌های استان تهران اطلاعیه‌ای بدین شرح صادر کرد:

زندانی آبتین (مهدی) بکتاش که به جرم تبلیغ علیه امنیت ملی کشور دوران محکومیت پنج سال حبس خود را در بازداشتگاه اوین سپری می‌کرد، در تاریخ ۱۴ آذرماه سال جاری با علائم سینوزیت به بهداری مراجعه و طبق تجویز پزشک داروی مربوطه را دریافت نمود.

خدمات درمانی و تکمیلی نامبرده با مراجعه بعدی وی به بهداری در روزهای ۱۵ و ۱۶ تاریخ مذکور نیز ادامه یافت.

با این وجود جهت درمان دقیق‌تر مراحل غربالگی و تشخیص بیماری، انجام تست کرونا نیز از وی بعمل آمد که تست کرونا منفی اعلام شد.

در ادامه به‌دلیل بروز برخی علائم بعدی شامل سرفه و تب، به تشخیص پزشک بیمارستان بازداشتگاه، جهت اقدامات بیشتر درمانی و تشخیص احتمال بیماری کرونا، نامبرده به بیمارستان طالقانی اعزام شد.

با این حال پس از دو روز بستری در بیمارستان، شرایط عمومی وی نامساعد اعلام و به بخش مراقبت‌های ویژه انتقال یافت.

با اخذ و تمدید مرخصی نامبرده، وی به تشخیص خانواده‌اش به یکی از بیمارستان‌های خصوصی منتقل می‌گردد که متأسفانه طی ۳۵ روز بستری در آن بیمارستان با وجود تلاش پزشکان نامبرده فوت می‌کند.

گفتنی است؛ مرحوم آبتین (مهدی) بکتاش به جرم تبلیغ علیه امنیت ملی کشور از تاریخ ۰۵/‏۰۷/‏۱۳۹۹‬ دوران محکومیت پنج سال حبس خود را در بازداشتگاه اوین سپری می‌کرد که در این مدت نیز از مرخصی‌های اعطایی استفاده می‌کرد.

ارسال نظرات
ناشناس
۱۸:۰۹ - ۱۴۰۰/۱۰/۱۸
قوه قضاییه مسوول قطعی جان زندانیان است. این که نمیشه هر روز یه نفر داره تو زندان اینها فوت میکنه اینها هم با یه بیانیه سر و تهش رو جمع میکنن. پس بازرسی زندانها کجاست؟ دادستان کجاست؟
امین میرزائی
۱۷:۳۳ - ۱۴۰۰/۱۰/۱۸
زنده یاد مهدی کاظمی (همون مرحوم آبتین بکتاش) :

نگاه کن به دو چشمم ...
نگاه یادت نیست؟
دقیق تر بنگر ...
اشتباه یادت نیست؟
و روزمرگی جاده ها و پاهامان ...
دو جفت کفش صمیمی و راه یادت نیست؟
و پای من که قلم شد نوشت برگردیم
و راه شیری و صد بیشه....
آه یادت نیست؟
تمام قصه همین بود،
اشتباهی محض ...
و تو مقصر ...
این اشتباه یادت نیست ؟
گناه اولِ تو آن سلامِ بیجا بود ...
و با کمالِ تاسف
گناه یادت نیست !!!