سبک سیاسی نیوجرسی در حال ظهور در میان دعواهاست. «کریس کریستی» فرماندار سابق دو دوره‌ای نیوجرسی از حزب جمهوری خواه با سخنان‌اش و به همان اندازه با رفتار خصمانه‌اش نشان می‌دهد که برای دعوا با ترامپ آماده می‌شود.
کریستی سرشار از حس جنگجویی است حتی زمانی که توجه‌اش بین ماجراجویی‌های جمهوری خواهان، کاستی‌های بایدن رئیس جمهوری فعلی و یک بشقاب پاستا تقسیم شده باشد! کریستی ممکن است در رقابت ریاست جمهوری ۲۰۲۴ جمهوری خواهی باشد که بتواند راهی برای نمایش روحیه جنگنده‌اش پیدا کند.
ترامپ نباید برای خود مسلم فرض کند که در صورت تبدیل شدن به اولین رئیس جمهوری سابق پس از «تئودور روزولت» که در سال ۱۹۱۲ میلادی دوباره وارد عرصه سیاست ریاست جمهوری شده بود می‌تواند از مخالفت جمهوری خواهان با خود جلوگیری کند.
اگر ترامپ امیدوار است که پس از «گروور کلیولند» رئیس جمهوری اسبق امریکا که بیست و دومین و بیست و چهارمین رئیس جمهوری آن کشور بود و تنها رئیس جمهوری در تاریخ امریکا بود که در دو دوره غیر متوالی به این منصب دست یافت دومین رئیس جمهوری باشد که پس از شکست در رقابت‌های انتخابات دوباره بر کرسی ریاست جمهوری می‌نشیند ممکن است کریستی را آماده غوغا سازد.
موفق‌ترین سیاست ترامپ کاهش مالیات، مقررات‌زدایی و قضات ارزیابی شده با معیارهای جامعه فدرالیستی (یک سازمان محافظه کار و طرفدار آزادی فرد که با هدف به چالش کشیدن لیبرال‌ها و ایدئولوژی چپ و تسلط آن بر مدارس و دانشگاه‌ها تاسیس شده است) با سیاست‌های جمهوری خواهان واقعی تفاوتی نداشت. این سیاست‌ها توسط ترامپ به طور قاطع اعمال شد.
ممکن است یک نامزد جمهوری خواه ریاست جمهوری که تلاش می‌کند تا پایگاه رای دهندگان ترامپ را برای خود نگه دارد و همزمان کسانی که از او دور می‌شوند را جذب کند نیازمند بیش از اندکی رفتار خصمانه باشد. اگر جنگجویی بدون آن که نام آن را عملی کودکانه و یا دروغگویی بیمارگونه انتخاب کنیم دستور پخت غذا باشد ممکن است کریستی سرآشپز برای تهیه این غذا باشد.
شاید برای اکثریت رای دهندگان به ترامپ شخصیت «پسر بد» رئیس جمهوری سابق نکته اصلی بوده باشد. برای آنان سیاست‌ها اهمیت کم‌تری داشتند. از میان ۳۶ درصد از رای دهندگان با مدرک دانشگاهی ۵۶ درصد به بایدن رای دادند. جمهوری خواهان باید با این گروه بدون از دست دادن پایگاه رای دهندگان خود در میان دیپلمه‌ها دست و پنجه نرم کرده و جایگاه خود را در میان این شکاف به دست آورند.
فلوریدا مهم‌ترین ایالت نوسانی، هر روز هر چه بیش‌تر کم‌تر سفید پوست شده و همزمان بیش‌تر جمهوری خواه می‌شود. این موضوع نشان می‌دهد سفید پوستان غیر دانشگاهی از نظر فرهنگی اشتراکات بیش‌تری با رای دهندگان طبقه کارگر سیاه پوست و لاتین تبار دارند. کریستی دو بار برنده فرمانداری ایالتی شد که آخرین بار در سال ۱۹۸۸ در رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری به جمهوری خواهان رای داده بود.
کریستی توانست ۳۲ درصد آرا و ۵۱ درصد از آرای لاتین تبارها در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ میلادی را کسب کند. هم چنین، او در آن دو سال ۹ و ۲۱ درصد از آرای سیاه پوستان را نیز کسب کرد. از سال ۱۹۶۰ میلادی هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری جمهوری خواه نتوانسته بودند ۲۱ درصد آرای سیاه پوستان را به سوی خود جلب کنند.
جاده جمهوری خواهان به سوی کاخ سفید از چندین ایالت بزرگ می‌گذرد: پنسیلوانیا، اوهایو، میشیگان، ویسکانسین و آیووا. در انتخابات پیشین ترامپ در بیش از ۷ ایالت برنده شد و آرای بیش‌تری را در مقایسه با رقبای جمهوری خواه‌اش کسب کرد.
اکنون کریستی می‌تواند به اکثریت طرفداران ترامپ در پایگاه جمهوری خواهان توجه کند بدون آن که بخواهد جمهوری خواهان و ملت امریکا را شبیه رفتار ترامپ تحقیر کند.
کریستی در کتاب تازه خود تحت عنوان «نجات جمهوری خواه» آشنایی دوباره با پایگاه رای دهندگان ترامپ را آغاز کرده است. این کتاب ترکیبی ناخوشایند از سکوت استراتژیک و طفره رفتن‌های آشکار است، اما نه در مورد یک مسئله مهم: موتور محرکه بحث موضوع سرقت انتخابات ۲۰۲۰ میلادی.
کریستی می‌نویسد زمانی که ترامپ فریاد زد که در انتخابات تقلب شده او شوکه شده بود. او البته اشاره می‌کند که هفته‌ها پیش از انتخابات زمانی که از ترامپ پرسیده شد آیا به انتقال مسالمت‌آمیز قدرت متعهد است؟ او پاسخ داده بود: «خب، باید ببینیم چه اتفاقی می‌افتد». کریستی می‌نویسد فکر می‌کرد بهتر است ترامپ شواهدی دال بر تقلب داشته باشد. با این وجود، کریستی سال‌ها بی‌تفاوتی ترامپ در ارائه شواهد را «فرار از التهاب بدون ارائه اطلاعات» می‌داند که در مورد زادگاه باراک اوباما و ادعاهای ترامپ درباره آن نیز دیده شد.
اسکیزوفرنی کتاب به قدری پنهان است که تاکتیکی به نظر می‌رسد. کریستی این جرات را دارد که توجه جمهوری خواهان را از نمایش ترامپ برای بازگشت به سیاست دور کند. کریستی می‌گوید: «هیچ کس سخت‌تر از من زحمت نکشید تا دوست ۲۰ساله‌اش را در منصب نگه دارد و او در نهایت یک دروغگو از آب درآمد».
کریستی می‌گوید که نمی‌خواهد تفاوت خود از ترامپ را شخصی جلوه دهد، اما مطمئنا او می‌داند که برای ترامپ همه چیز شخصی است. کریستی علیه «غوطه خوردن در گذشته» و درباره «شن‌های روان نارضایتی‌های بی‌پایان» بحث می‌کند. واقعیت، اما آن است که همان طور که خود بارها به خوانندگان‌اش یادآوری می‌کند اولین صاحب منصبی بود که نامزدی ترامپ را تایید کرد و بخاطر این موضوع بخشیده نخواهد شد.
منبع: واشنگتن پست
ترجمه: فرارو
این قلم فرسایی برای چه ؟