رخ‌دادن اتفاقات عجیب و غریب در فوتبال ایران، دیگر کسی را شوکه نمی‌کند. فوتبالی که بیش از ۲۰ فصل است اسم حرفه‌ای را یدک می‌کشد، ولی رسما اندر خم یک کوچه باقی مانده است. دست بر قضا در تمامی این سالها، رخداد‌های حاشیه‌ای هم که بروز کرده بر متن غلبه کرده است و با گذشت زمان زیاد، همچنان رگه‌هایی قوی از آن در ذهن فوتبال‌دوستان ایرانی باقی مانده است.
فوتبال ایران در سطح باشگاهی مشکلات زیادی دارد و به تعداد آن‌ها هر روز هم اضافه می‌شود. تازه‌ترین نمونه‌اش شاید اظهارات مصطفی آجرلو، مدیرعامل باشگاه بزرگ استقلال تهران درباره نداشتن زمین تمرینی است. او در جمع پیش‌کسوتان و بازیکنان قدیمی استقلال ماجرایی درباره درخواست برای زمین تمرین استقلال مطرح کرد که در نوع خود عجیب بود. آجرلو گفت: «من باید به وزارت دفاع بروم و سر کج کنم بگویم به من زمین بدهید و ۱۰ روز دیگر بازی‌ام شروع می‌شود. به من می‌گویند چهار دختر با مو‌های آنچنانی آمده‌اند و در و دیوار آنجا را گرفته‌اند. زمین نمی‌دهیم، چون فلان می‌شود. این دخترها چه کسانی هستند؟ دختر‌های من و تو هستند. به من زمین ندادند که اسم رفیقم آقای حسن تهرانی‌مقدم را گفتم و گفتم ایشان استقلالی است و اگر من را نمی‌شناسید به حرمت ایشان بدهید، ما زمین نداریم و باز هم ندادند. درِ خانه رفیق خوب ارامنه‌ام رفتم. در را باز کردند و به من پناه دادند. بدا به حال همه آن‌هایی که می‌گویند ما بزرگ هستیم».
آن‌طور که مدیرعامل استقلال گفته به این تیم به دلیل علاقه دختران به فوتبال، حضور و تماشای تمرین این تیم، زمین نداده‌اند. این موضوع البته اولین بار نیست که برای فوتبال ایران دردسر‌های عجیبی درست می‌کند. همین حالا مسئله ورود زنان به ورزشگاه‌ها، کار را برای فدراسیون فوتبال ایران سخت کرده و اگر چنین رویه‌ای از سوی دولت حل‌وفصل نشود، ممکن است با محرومیت از سوی فیفا روبه‌رو شوند. دختران علاقه‌مند به فوتبال در ایران که راهی برای رفتن به ورزشگاه ندارند، در سال‌های اخیر سعی کرده‌اند با حضور در تمرینات دو باشگاه مطرح استقلال و پرسپولیس، به تماشای بازی بازیکنان مورد علاقه‌شان بنشینند.
همین باشگاه استقلال در دو سه سال اخیر، چندین بار با حضور دختران علاقه‌مند به فوتبال در محل تمرین روبه‌رو شد؛ یک بار در دوره استراماچونی با حضوری ۵۰ نفره و یک بار دیگر در دوره فرهاد مجیدی. هر دو بار هم با برخورد مناسب سرمربیان استقلال، زمینه برای تماشای تمرین استقلال برای آن‌ها فراهم شد. گواینکه بعدا به مسئولان باشگاه تذکراتی هم دادند که در‌های تمرین را هم به روی زنان علاقه‌مند به فوتبال چندان باز نگذارند.
البته که عجیب‌ترین اتفاقی که در این مورد برای فوتبال ایران رخ داده مربوط به اردیبهشت ۱۳۹۴ و بعد از جام جهانی فوتبال است. در آن سال پدیده سلفی‌گرفتن رواج زیادی داشت و بسیاری از بازیکنان تیم ملی با درخواست برای گرفتن عکس از سوی هواداران زن علاقه‌مند به فوتبال روبه‌رو شده و طبیعتا در حاشیه جام جهانی و جام ملت‌ها، این درخواست با پاسخ مثبت از سوی بازیکنان تیم ملی روبه‌رو می‌شد. اردیبهشت ۱۳۹۴، اما کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال در حکمی جنجالی، سلفی‌گرفتن برای بازیکنان فوتبال ایران را ممنوع کرد و خبر داد اگر کسی با دختران سلفی بگیرد محروم می‌شود!
این خبر سروصدای زیادی به پا کرد تا اینکه یک ماه بعد محمدعلی محمدزاده رئیس وقت کمیته اخلاق در گفتگو با همشهری آن را شایعه خواند و گفت فقط از بازیکنان خواسته‌ایم مراقب باشند؛ چون عده‌ای با نشانه‌های روی لباس یا پرچم‌هایی به دست درخواست سلفی می‌کنند که در تعارض با ارزش‌های ماست. برخلاف این صحبت‌ها، اما یک سال بعد، یعنی آذر ۱۳۹۵، مهدی رحمتی، ستاره و دروازه‌بان وقت استقلال، به دلیل آنکه در اردوی ارمنستان با یکی از هواداران زن در کنار سه بازیکن دیگر عکس گرفته بودند، در آستانه محرومیت سه‌جلسه‌ای قرار گرفت!
رحمتی، همان زمان درباره آن اتفاق به برنامه ۹۰ گفت: «تیرماه امسال با استقلال به ارمنستان رفتیم که وقتی برای خرید از هتل خارج شدیم، یک هوادار مقابل هتل خواست تا با او عکس بگیریم که من و سه بازیکن دیگر با او عکس گرفتیم... آقای تاج یا آقای کفاشیان به جلسات خارج از کشور می‌روند خانم بی‌حجاب آنجا نیست. اگر به خاطر یک عکس من را محروم می‌کنند، نه اعتراضی خواهم کرد و نه چیزی می‌گویم، اما خواهم گفت فوتبال خداحافظ، خداحافظ و خداحافظ، چون اگر نزدیک آن خانم بودم، دستم به ایشان می‌خورد یا هر حرف دیگری، آن‌ها درست می‌گفتند».
کمی بعد، اما علی دایی، اسطوره فوتبال ایران، مثل بسیاری دیگر، به این رأی عجیب و غریب اعتراض تندی کرد. دایی در حمایت از سیدمهدی رحمتی گفت که من با خانم‌ها عکس می‌گیرم. «وظیفه ما این است که با هواداران‌مان عکس بگیریم. البته باید شرایط را نگاه کنیم. در کشور خارجی قانون دیگری وجود دارد و من نمی‌توانم به آن هوادار بگویم عکس نمی‌گیرم. مگر جذامی هستیم؟ یا آن فرد جذامی است که باید در برویم. من این چیز‌ها را نمی‌فهمم. اگر در خانه یا جایی سربسته باشیم که هزار شک و شبهه ایجاد کند بنده عکس نمی‌گیرم، اما وقتی در محیط باز، هتل یا مکان‌های عمومی هستیم، چه ایرادی دارد که عکس بگیریم؟ حتی اگر یکی خودش را به من بچسباند و من حواسم نباشد گناه من چیست؟ الان مردم دوست دارند که با فوتبالیست‌ها عکس بگیرند و آن‌ها را در اینستاگرام و فضای مجازی منتشر می‌کنند. این مسائل چه ربطی به من فوتبالیست دارد؟ در کشورمان آن‌قدر مشکلات بزرگ داریم که به این مسائل فکر نکنیم. اگر مسی در اسپانیا با یک خانم محجبه عکس بگیرد بعد کمیته اخلاق بخواهد مسی را محروم کند آیا چنین چیزی ممکن است؟ به کمیته اخلاق این مسائل چه ربطی دارد؟ من آزاد هستم. مگر دین ما چه می‌گوید؟ می‌گوید در زندگی خصوصی مردم کنکاش نکن. اگر در زندگی افراد کنکاش کنید، قطعا به مسائلی برخورد می‌کنید، اما مهدی رحمتی همیشه سجاده‌اش جلویش پهن است. او در اردوی تیم ملی بازیکن من بوده. من او را می‌شناسم. بیایید وضعیت جامعه را درست کنید».
از آن سال به بعد، در حاشیه تمرین و مکان‌های عمومی، مسئله حضور زنان در کنار فوتبالیست‌ها راحت‌تر پذیرفته شد و کمتر خبری به صورت علنی درباره سختگیری مسئولان در این مورد به بیرون درز کرده بود. حال، اما بعد از قریب به چند سال، با استناد به صحبت‌های مدیرعامل استقلال، همچنان فوتبال ایران مشکل دارد که به قرار یکی از مهم‌ترین این مشکلات به مسئله علاقه زنان به این رشته ورزشی برمی‌گردد!
- وقتی جمهوری اسلامی به مسائل زنان برمیخوره.
-واقعا خجالت نمی کشید این همه متحجرید؟
- قانون گذاشتید سلفی نگیرن با دخترها و زنها؟
اونوقت اونایی که با موگیرینی توی صحن مجلس سلفی میگرفتن چیه مجازاتشون؟
آها.. نه دیگه اونقدر. افتاد.
تو به جای خدا تصمیم گیرنده هستی؟