صفیه فیروزی، یکی از چهار زن خلبان نیروی هوایی افغانستان است. فردی که در دهه ۹۰ و بعد از تصرف افغانستان توسط طالبان، همراه خانواده‌اش به پاکستان مهاجرت کرد. اما بعد از سقوط طالبان فیروزی و خانواده‌اش به کابل برگشتند.
او هنگامی که در دبیرستان تحصیل می‌کرد با دیدن یک آگهی تلویزیونی به آکادمی نظامی رفت تا خلبان شود.
صفیه فیروزی در آنجا متوجه شد که فرماندهی نیرو‌های هوایی افغانستان در جستجوی دخترانی است که در بخش خلبانی آموزش ببینند و خدمت کنند.
به گفته صفیه فیروزی، ۱۳ دختر در آن برنامه درخواست دادند، اما تنها او توانست در امتحانات موفق شود و به عنوان خلبان وارد نیروی هوایی افغانستان شود. دومین زن خلبان افغانستانی.
صفیه فیروزی در دوران آموزشی، با همسر خود محمد جواد نجفی آشنا شد و بعد‌ها با وی ازدواج کرد. این خلبان زن افغانستانی در سال ۲۰۱۵ دوران آموزشی خود را تمام کرد.
او در این مدت فرزندی به نام نرگس را به دنیا آورد، اما مجددا به کار برگشت. او در این مدت هزار پرواز انجام داده بود و یکی از زنان خلبان موفق کشورش بود.
فیروزی با هواپیمای c-۲۰۸ پرواز می‌کرد. هواپیمای ترابری که گفته می‌شود در هنگام جنگ علیه دشمن بسیار مهم است. به خصوص درباره کشور کوهستانی مانند افغانستان که از این هواپیما برای انتقال تجهیزات به نیرو‌های زمینی استفاده می‌شود.
بعد از سقوط طالبان کم کم زمینه اشتغال و فعالیت زنان در جامعه افغانستان فراهم شده بود و صفیه فیروزی می‌خواست بر دیگر زنان تاثیر بگذارد. حتی اگر با چالش‌های بسیاری مواجه باشد.
پیش از صفیه فیروزی، نیلوفر رحمانی اولین خلبان زن افغانستانی بود که برنده جایزه بین‌المللی زنان شجاع از وزارت امور خارجه آمریکا شد. رحمانی سال ۲۰۱۸ درخواست به آمریکا پناهنده شد.