در شرق افغانستان، مردم برای تماشای اعدام علنی مردی که به جرم قتل محکوم شده بود، به یک استادیوم ورزشی میروند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۸۴۴ مطلب
طالبان (به معنای طلبهها) گروهی از شبه نظامیان روحانی اسلامگرای مخالف دولتهای افغانستان وپاکستان است که عقاید مذهبی با ریشههایی در مکتب حنفی دیوبندی، مذهب وهابیت و دیدگاههای جهادگرایی سلفی ابن تیمیه دارد. این گروه از زمان پیدایش در سال ۱۹۹۴ تاکنون از طرفهای درگیر در جنگ افغانستان بودهاست و پس از تصرف افغانستان، از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ با نام امارت اسلامی افغانستان بر این کشور حکومت کردهاست.
بیشتر افراد گروه طالبان پشتونهایی هستند که در مناطق شمال غربی پاکستان و دو سوی خط دیورند، زندگی میکنند.
طالبان از آغاز حمله آمریکا به افغانستان که موجب برکناری آنان از قدرت شد، با نیروهای آمریکا و ناتو نیز در جنگ هستند. رهبر کنونی طالبان پس از کشته شدن ملا اختر منصور، هبتالله آخوندزاده است. طالبان بیشتر از اینکه دیوبندی عمل کند، قشری و قبیلهای برخورد میکند. آنها حتی با اخوانیها و جماعتیها و مودودیها سر سازش ندارند.
در ۱۰ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی در اوج جنگهای داخلی افغانستان گروهی وارد منطقه سپین بولدک ولایت قندهار در جنوب افغانستان شدند و نام خود را «تحریک اسلامی طلبای کرام» نهادند. در میان رهبران طالبان اعراب وهابی از عربستان سعودی نیز وجود دارد. آنها با شعارهای دینی اسلام مانند جهاد با شرک و کفر و اینکه هر کس کشته شود به بهشت خواهد رفت، به زودی پیروان زیادی از افغانستان و پاکستان پیدا کردند.
طالبان پاکستان نیز در سال ۲۰۰۷ میلادی با هدف استقرار حکومت اسلامی و جاری کردن قوانین شرع در پاکستان، وارد مبارزه مسلحانه شدند. از طالبان پاکستان به عنوان شبکهای متشکل از تعدادی گروههای تندرو محلی نام برده میشود.
در بدو امر مردم افغانستان به این گروه خوشبین بودند و گمان میکردند، آنها میتوانند به جنگهای داخلی افغانستان پایان دهند.
طالبان با دیدگاهی بسته و با بازگشت به نگرشهای مذهبی و زیر فشار قرار دادن مردم موجب نارضایتی قشر زیادی از مردم افغانستان شدند. آنها نام حکومت افغانستان را ازجمهوری اسلامی به امیرنشین (امارت اسلامی افغانستان) تبدیل نموده و رهبر خود، ملا محمد عمر، را به عنوان امیرالمؤمنین معرفی کردند. طالبان قطعنامههای پیاپی شورای امنیت را نادیده گرفتند و تعدادی از خارجیان را از کشور اخراج کردند.
حکومت طالبان با رادیو، تلویزیون، موسیقی، نقاشی، مجسمهسازی و آثار هنری مخالف بودند و مجسمههای بودا در بامیان را که از جمله غنائم فرهنگی و باستانی افغانستان بود را منهدم ساختند. در دوران حکومت طالبان، کریکت تنها ورزش مجاز در افغانستان به شمار میرفت.
آنان به زنان اجازه نمیدادند تا بدون مرد محرم یا بدون حجاب از خانههایشان بیرون بروند. مجازات لواطکاران و زناکاران مرگ و سنگسار بود و دست کسانی که دزدی میکردند، قطع میشد. مردم را برای ادای نماز، به زور از مغازههایشان به مساجد میفرستادند. ریش مردان در نظام طالبانی باید بلند میبود و موهای سرشان را میبایست کوتاه میکردند. هر چند طالبان پخش هرگونه اخبار دال بر اختلاف داخلی این گروه را پنهان نگه میداشتند، اما گهگاه خبرهایی از اختلافات داخلی به بیرون درز میکرد.
تابستان سال ۱۴۰۰ نیروهای طالبان بخش گستردهای از ولایات افغانستان را به تصرف خود درآوردند و به صورت مشخص در تاریخ ۲۴ مردادماه این گروه موفق شد وارد کابل پایتخت افغانستان شده و کنترل فرودگاه را به دست بگیرد.
در توضیحاتی که نیروهای طالبان پس از نزدیک شدن به فتح پایتخت کابل خطاب به مردم افغانستان و رسانهها گفتند، آمده است: طالبان اعلام کرده اجازه خروج امن به افرادی که خواهان خروج هستند از کابل را داده و از زنان خواسته به جاهای امن بروند.
یک مقام طالبان به رویترز گفت: "ما نمیخواهیم که یک غیرنظامی بی گناه افغان در زمان مسئولیت ما مجروح یا کشته شود، اما آتش بس اعلام نکرده ایم".
طالبان کنترل دانشگاه کابل در غرب پایتخت را در دست گرفته و پرچمهای خود را در منطقه کوتا سینکی برافراشته است.
۲۴ مرداد ۱۴۰۰ رسانههای خبر از تصرف کامل افغانستان توسط گروه طالبان و فرار اشرف غنی- رئیس جمهور این کشور به تاجیکستان خبر دادند.
در بهار سال ۱۴۰۲ تنشها میان ایران و طالبان به دنبال بحث درباره حقابه هیرمند شدت گرفته و دو طرف سعی دارند از طریق دیدار و مذاکره، راهکاری برای حل آن پیدا کنند. در این میان در پی حمله عناصر طالبان به مرزهای شرقی ایران تاکنون چند مرزبان شهید شدهاند.
در شرق افغانستان، مردم برای تماشای اعدام علنی مردی که به جرم قتل محکوم شده بود، به یک استادیوم ورزشی میروند.
سخنگوی حکومت سرپرست طالبان با محکوم کردن حملات هوایی منتسب به پاکستان در ولایتهای پکتیکا، خوست و کنر، آن را نقض آشکار حریم افغانستان دانست و تأکید کرد که کابل در «زمان مناسب» به این اقدام پاسخ خواهد داد.
حکومت طالبان در افغانستان اعلام کرد که در حملات هوایی پاکستان ۹ کودک و یک زن کشته شدهاند و وعده داد که پاسخ خواهد داد. این بمباران شبانه پس از سلسله حملاتی در پاکستان رخ داد که اسلامآباد مسئولیت آن را بر عهده شبهنظامیان مستقر در افغانستان میداند.
سخنگوی ارتش پاکستان ادعای طالبان مبنی بر حمله این کشور به افغانستان را بیاساس دانست.
طالبان گفته که در شبانه روز گذشته پاکستان ۸ هزار مهاجر افغانستانی را از این کشور طرد کرده است.
اگر حکومت خودخوانده طالبان انگیزهای برای انحراف آب رود هیرمند ندارد، چرا با اصلاح بند کمال خان صریحا مخالفت کرد؟ چرا باید سیلاب رود هیرمند به جای استفاده کشاورزان بلوچ ولایت نیمروز افغانستان و تأمین حقابه هیرمند به شورهزار گودزره بریزد؟ اگر انحراف آب به گودزره برای احیای اراضی آن منطقه نیست، پس مصداق هدر دادن آب است که از لحاظ شرعی به آن ایراد وارد است.
سخنگوی حکومت افغانستان گفت: ما مشکلاتی درباره معاهده حقابه از رودخانه هیرمند نداریم و اگر ما آب داشته باشیم بدون شک این آب به ایران هم خواهد رسید و این یک جریان طبیعی است.
لازم است وزارت خارجه کشورمان، خوشخیالیهایش درباره طالبان را کنار بگذارد و با تکیه بر نقطهنظرهای صاحبنظران امور مربوط به پاکستان و افغانستان، سیاست واقعبینانهای در پیش بگیرد
حجت میانآبادی، پژوهشگر ایرانیِ دیپلماسی آب و استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس، در نشست امنیت اقلیمی گفت: در حوزه آبهای فرامرزی پنج هیچ به طالبانم باختهایم.
روابط افغانستان، پاکستان و هند بار دیگر به الگوی تاریخی خود بازگشته است: خصومت کابل و اسلامآباد در برابر نزدیکی فزایندهٔ افغانستان و دهلینو. طالبان که روزی ابزار نفوذ پاکستان بودند، اکنون برای موازنه، به هند نزدیک شدهاند. اختلافات بر سر خط دیورند، پناهدادن به شورشیان و اخراج پناهجویان افغان، تنشها را تشدید کرده است. در این میان، هند با دیپلماسی آرام و حمایت از حاکمیت افغانستان، در حال تقویت جایگاه خود در کابل است، درحالیکه پاکستان در تلهٔ تاریخی جغرافیای خویش گرفتار مانده است.
