ظهور سرمربیان جدید و جوان در چرخه مربی‌گری و باقی ماندن مربیان قدیمی و باتجربه‌تر در این چرخه باعث به وجود آمدن پدیده جدیدی به نام سرمربی دستیار در تیم‌ها شده است. مربیانی که به واسطه حضور چهره‌های جدیدتر و جوانتر و در اکثر مواقع مقبول‌تر و با خواهان بیشتر یا باید خانه‌نشین شوند و یا این که برای حضور در فوتبال با پست جدید خود کنار بیایند. در این فصل سردمدار این اتفاق استقلال محمود فکری بود. تیمی که حتی سرپرست آن هم از یک سرمربی به نام پرویز مظلومی بود. صمد مرفاوی هم دستیار محمود فکری بود و البته در نهایت این مجمع مربیان باتجربه نتوانستند راه‌حلی برای بحران استقلال پیدا کنند.
نمونه موفق این اتفاق هم سپاهان محرم نویدکیاست. جایی که حضور علیرضا مرزبان و زوج او با کاپیتان سابق سپاهان توانسته به یک تیم درخشان و ویرانگر تبدیل شود که به هیچ حریفی رحم نمی‌کند. محمد ربیعی از معدود مربیان این فصل است که سابقه‌ای به عنوان بازیکن ندارد. او که اولین فصل حضورش در لیگ برتر را به عنوان سرمربی تجربه می کند و مس رفسنجان را خودش به لیگ برتر آورده مجتبی سرآسیایی را به عنوان دستیار انتخاب کرده است. سرآسیایی سابقه سرمربی‌گری شهرخودرو را دارد و قرار است با تجربه‌اش به ربیعی کمک کند. زوج این دو مربی هم تا اینجا موفقیت‌آمیز بوده است.
آخرین نمونه این اتفاق باز هم در استقلال افتاد. حضور عجیب و غافلگیرکننده فراز کمالوند با پستی نامعلوم در استقلال. این که او مدیرفنی است یا دستیار اول فرهاد مجیدی مشخص نیست، اما هر چه باشد دیدن فراز همیشه سرمربی در پست جدید تجربه جالبی است. برای قضاوت این که این زوج جدید و جنجالی تجربه موفقی خواهند بود یا نه زود است. در کل، اما می‌توان گفت مسیری که در آن سرمربیان به جای برادر و فامیل و دوست، دستیاران کاربلد و باتجربه را در کنار خود قرار دهند اتفاق خوبی برای فوتبال ایران است. زمانی ترس از جانشینی دستیار به جای سرمربی باعث شده بود تا همه دستیارانی کارنابلد را برای خود انتخاب کنند. یکی از اتفاقات خوب لیگ بیستم تلطیف این فضا و رفتن نیمکت‌ها به سوی فنی‌تر شدن است.