فرارو- «خسارات ناشی از آلودگی هوا را باید به صورت یک زنجیره دید، زمانی که به خاطر این موضوع تعطیلی صورت می‌گیرد، تمام اقتصاد کشور دچار اختلال می‌شود و این موضوع می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را بر پیکره اقتصاد کشور وارد کند.»
وحید شقاقی می گوید در حال حاضر برآورد دقیقی از خسارات ناشی از آلودگی هوا وجود ندارد
هزینه‌های ناشی از آلودگی هوا کمر شکن است
وحید شقاقی شهری رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی در گفتگو با فرارو با تاکید بر اینکه آلودگی هوا هر روزه میلیاردها تومان به اقتصاد ملی ایران خسارت وارد می‌کند، اظهار داشت: این خسارات را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد، بخش اول خسارات مالی است که آلودگی هوا به طرق مختلف بر پیکره اقتصاد ایران وارد می‌کند و بخش دوم نیز خسارات روحی، روانی و اجتماعی است که آلودگی هوا به جامعه و شهروندان تحمیل می‌کند.
وی با اشاره به اینکه کلا کشورمان در برابر مخاطرات طبیعی و مشکلات زیست محیطی بسیار آسیب پذیر است، گفت: در بروز بلایایی همچون سیل، زلزله و مسائل زیست محیطی از جمله آلودگی هوا ما به هیچ عنوان آمادگی نداریم، به عنوان مثال سیلی که در فروردین ماه رخ داد میلیاردها تومان خسارت به بار آورد، بعد از آن نیز هیچ‌گونه تدبیری برای بهبود این وضعیت صورت نگرفت و بعد از آن نیز شما در مورد بارش‌های اهواز دیدید که چه مشکلات و مصائبی بر سر مردم فرود آمد.
این اقتصاددان با اشاره به اینکه هزینه‌های ناشی از درمان بیماری‌های آلودگی هوا بسیار کمرشکن است، گفت: این بار هزینه‌ای بر دوش دولت، بیمه‌ها و مردم است و میلیاردها تومان باید هزینه شود تا سلامتی افراد بازیابی شود، این در حالیست که پیشگیری بهتر از درمان بوده، اما ما متاسفانه سال‌ها که می‌ایستیم تا فاجعه رخ دهد و بعد به فکر درمان باشیم.
بیشتر بخوانید:
آلودگی هوا خیلی از سرمایه‌‌های ملی را از بین می‌برد
شقاقی با اشاره به اینکه آلودگی هوا خیلی از سرمایه‌‌های ملی را از بین می‌برد، بیان داشت: با استفاده از تجربیات دیگر کشورها می‌توان مشکل آلودگی هوا را رفع کرد، به طور مثال با توجه به اینکه تهران یک شهر خدمات محور است و بیش از هفتاد درصد تولید ناخالص تهران از طریق فعالیت‌های خدماتی تولید می‌شود، مشخص شده که وجود صنایع به طور موثر در آلودگی هوا تاثیر ندارد و مشکل را باید در جای دیگر جستجو کرد.
وی اضافه کرد: به اعتقاد بنده باید یک سیستم حمل و عمومی جامع و کامل برای تهران برنامه‌ریزی و اجرایی شود، چرا که مشکل آلودگی تهران تنها از طریق گسترش حمل و نقل عمومی رفع خواهد شد، این در حالیست که شاهد هستیم واگن‌های مترو به دلیل کمبود بودجه در انبارهای گمرک خاک می‌‌خورند، اما تلاشی برای ترخیص و اضافه کردن آن‌ها به ناوگان صورت نمی‌گیرد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه به هیچ عنوان برآورد دقیق مالی از خسارات ناشی از آلودگی هوا وجود ندارد، ادامه داد: اما چیزی که مشخص بوده، این است که خسارات ناشی از تعطیلی مدارس، دانشگاه‌ها و ادارات بسیار زیاد است و در حال حاضر اطلاعی از آن‌ها وجود ندارد، از سوی دیگر افرادی که جزء گروه‌های حساس بوده و فعالیت اقتصادی خود را نمی‌توانند انجام دهند، قدر مسلم این موضوع ضربه بزرگی به چرخه اقتصادی کشور وارد می‌کند.
شقاقی اذعان داشت: خسارات ناشی از آلودگی هوا را باید به صورت یک زنجیره دید، زمانی که به خاطر این موضوع تعطیلی صورت می‌گیرد، تمام اقتصاد کشور دچار اختلال می‌شود و این موضوع می‌تواند صدمات جبران ناپذیری را بر پیکره اقتصاد کشور وارد کند.
اقتصاد سبز می تواند به عنوان یک راه حل پایدار برای حل مشکل آلودگی هوای کلان شهرها قلمداد شود
ضروت توجه به اقتصاد سبز برای کاهش مخاطرات زیست محیطی
رئیس دانشکده اقتصاد دانشگاه خوارزمی با تاکید بر این در اسناد رسمی کشور باید اقتصاد سبز به طور جدی پیگیری شود، اظهار داشت: یکی از جدی‌ترین مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد این که اسناد بالا دستی و سندهای توسعهای هیچ‌گونه پیوست زیست محیطی ندارند، این در حالیست که باید این موضوع مدنظر تصمیم‌گیران کشور قرار بگیرد، از سوی دیگر عدم توجه به مسائل زیست محیطی طی دهه‌های متمادی، امروزه مخاطرات بسیار جدی را در همه ابعاد برای کشورمان متاسفانه به بار آورده است.
این کارشناس مسائل اقتصادی خاطر نشان ساخت: در مباحث تولید ناخالص داخلی حتما باید به اقتصاد سبز توجه ویژه‌ای شود، شاید با انجام اقداماتی تولید ناخالص داخلی با رشد همراه شود، اما این امر تولید ناخالص داخلی ناشی از اقتصاد سبز را به مخاطره اندازد، بنابراین در این راستا و با توجه به مشکلاتی که ما در حال حاضر با آن روبرو هستیم، توجه به اقتصاد سبز و زمینه‌های آن در باید دردستور کار برنامه‌ریزان کشور قرار بگیرد، تا مخاطرات ناشی از آلودگی هوا به کمترین میزان خود برسد.
وی ادامه داد: به طور مکرر به این موضوع تاکید شده است که کشور نیاز به یک برنامه توسعهای متوازن و پایدار به صورت همه جانبه و در تمامی ابعاد دارد، اما به دلیل اینکه متاسفانه برنامه‌ریزی درستی در این زمینه صورت نگرفته، هزینه عدم انجام این کار برای جامعه بسیار بالا بوده و گاهی این نبود برنامه ریزی هزینه‌های گزافی را بر کشور تحمیل کرده است.